Ghost Rockers - In het Kort

30. Vakantie

"Wat zou je ervan vinden om nog eens met alle Ghost Rockers samen op vakantie te gaan? Het is al vijf jaar geleden dat we hebben afgesproken. Ik vind berichtjes sturen zo saai. Ik wil ze nog eens zien. Nog eens samen komen zoals vroeger." vertelde Mila. "Ja, je hebt gelijk. Ik vind het ook jammer dat we nooit echt konden afspreken." reageerde Jonas. "Ik stuur iets in de groep en we zien hoe ze reageren." nam Mila haar gsm erbij. "Eens zien hoe de meisjes gaan reageren." zei Jonas en ging naar de meisjes. "Noor, wat zou je ervan zeggen als we samen met de andere Ghost rockers afspreken om met z'n allen op vakantie te gaan?" vroeg Jonas. "Leuk idee." reageerde Noor. "We weten niet zeker of het doorgaat. Dat hangt af van de andere." zei Jonas. "Jonas, ze gaan akkoord. Nu nog een datum vinden. Dat zou wel iets moeilijker zijn." kwam Mila erbij. Noor was kei blij.

Na lang zoeken hadden ze dan toch een datum kunnen vinden en besloten om een weekje naar Center Parcs te gaan. Met de kinderen was dat makkelijker. Er was al veel veranderd sinds ze afgestudeerd waren. Jonas en Mila hadden allebei werk in de muziekschool. Daarnaast hebben ze twee kinderen Noor en Camille. De ene was drie jaar en half en de andere was twee maand oud. Ze waren verhuisd naar een huis in de buurt van het vorige huis van Mila. Daar mochten niet meer wonen van begeleid wonen. Ze verdienen nu hun eigen geld, waren volwassenen en ze zaten niet meer op school.

Charlie en Jimmy hadden samen een kind. Een jongen genaamd, Sibbe. Hij was er ondertussen één jaar en half. Zijn uiterlijk was echt hetzelfde als Jimmy, maar het karakter was eerder Charlie. Samen werkten ze vaak in producties. Charlie actrice en Jimmy als pianist of componist. Soms spelen ze samen in een productie en soms ook niet. Dat hangt af van wat voor een musical het is. Charlie moest wel veel audities doen om in een productie te zitten. Momenteel hadden ze er beide eentje lopen. En daar waren de repetities volop bezig.

Alex was ook acteur zowel hier als in Australië waar hij vaak zit. Bij Jules, omdat hij daarop dat opdrachten te vervullen had. De adoptie rond hun dochtertje Aïda was net afgerond één van deze dagen ging zij toekomen. Daar kregen ze veel stress van. Maar ze keken er ook heel hard naar uit. De twee kregen veel raad van de andere hoe ze ervoor konden zorgen. Nadat ze afgestudeerd waren, hadden ze ervoor besloten, omdat ze wisten dat het een lange procedure was. Gelukkig ging alles vlot en hadden ze vrij snel nieuws. Aïda was al twee jaar en haar ouders konden niet voor haar zorgen. Alle zes waren ze gelukkig met hun leven, maar ze hadden het druk en buiten berichtjes is er niet veel meer van gekomen.

Een paar weken later was iedereen ingepakt en vertrokken ze naar Nederland Limburgse Peel. Niet ver, maar perfect voor de vakantie. Er is veel te doen voor jong en oud. Ze hadden afgesproken aan de huisjes. Jimmy en Charlie waren er al. Ze begonnen al met het uitpakken. Jimmy deed het vooral. Charlie was bezig met Sibbe. Hij had weer een momentje dat Charlie hem niet mocht verlaten. Jules en Alex kwamen er als tweede aan. Ze begroette de twee andere en begonnen ook uit te pakken. Nu enkel nog Jonas en Mila. Ze kwamen een half uur later aan. Als Chimmy gedaan had, hielpen ze de andere. Camille had onderweg een ongelukje gehad en ze moesten stoppen om haar te verkleden. De twee hun auto was snel leeg door de hulp.

Daarna gaf Charlie Mila een dikke knuffel. "Dat is lang geleden." zei ze. "Ja, zeg dat wel." reageerde Mila. "En hoe gaat het bij jullie? polste Jonas. "Goed." antwoordde Charlie. "En bij jullie?" "Dat gaat. Juist een beetje moe." reageerde Jonas. "Jij moet veel zeggen. Jij bent niet degene die elke keer opstaat voor Camille." legde Mila. "Jij slaapt er gewoon door. Pas als ik beweeg, word je wakker." "Ja, wat kan ik eraan doen. Ik kan haar geen eten geven." ging Jonas op haar in. "Haar luier kan je misschien eens veranderen of haar gaan troosten als ze eens wakker is." "Dan mag je me daar voor wakker maken. Ik heb het vroeger vaak gedaan. En trouwens, jij bent hele dag thuis om voor haar te zorgen. Ik moet vroeg weg om te werken." reageerde Jonas. "Ja, dat is waar, maar ik verdien toch ook rust. Het waren zware maanden voor me en jij keek gewoon toe." ging Mila op Jonas in. Jonas wou reageren, maar kon niet door Camille die begon te wenen. Jonas ging ernaartoe. "Ze zal vast honger hebben." zei hij. Hij overhandigde zijn dochter aan Mila en zij liet haar eten. De andere lagen plat van het lachen. Die twee zijn nog geen haar veranderd.