Archidia Academy ( exoafantasy- Slowly Update)

CH 4 : Last Family Dinner

Azel pov

Nang umalis si Cryst walang alinlangan din kaming sumunod sa kanya sa taas at pumunta sa mga sarili naming mga kwarto magkakalapit lang naman ang mga kwarto namin sa isa't isa..

Ng buksan ko ang kwarto ko tumambad agad sakin ang mala asul na desenyo ng aking kwarto kacng kulay nito ang kalangitan kapag nasa maayos na panahon ito Hindi talaga maikakaila na ito ang paborito Kong kulay dahil pati ang desenyo ng kama pati na ang ibang gamit na nandito ay ganun din ang kulay..

Agad kong tinungo yung closet ko para simulan ang pag iimpaki. kung tatanungin nyo ang style ko sa pananamit ay simple lang ang gusto ko Hindi ako kagaya ni Ty na nasobrahan sa pagka fashionista Kaya pati damit na kulng sa tela ay isinusuot mas OK sakin ang magsuot ng simple pero magandang tingnan at ang pinaka ayaw ko sa lahat ay yung pinipilit akong magsuot ng dress with color pink pa ha duhh it's so so girly mas type ko yung pang boyish outfit pero Hindi ako boyish OK mas preferred ko lang suotin ang mga ganung outfit..

By the way ang dami ko nang sinabi sa inyo pero Hindi pa pala ako nagpapakilala sa inyo Kaya sisihin nyo ang author kung bakit nagka ganun wag ako ..

At alam ko naman na kilala niyo na ko kac sure naman akong nabasa niyo yung unahan ng story na to at naekwento narin ako ng mga kaibigan ko,, kung Hindi niyo nabasa eh problema niyo na yun at Hindi sakin..

Tsk pero mabait na man ako Kaya sasabihin ko nlang sa inyo ang napakaganda Kong pangalan OK at walang aangal 😏

Sayang naman kong hindi niyo malalaman yung napakagandang pangalan ko na ibinigay ng Napaka galing kong mga magulang (note the sarcasm) tsk obvious naman na me and my parents are not in good terms sira lang ang Hindi makakahalata so back tayo sa pagpapakilala thingy tsk I'm Azel Reign Aris 17 yrs of existence and I'm proudly to say that I  look like a goddess and beautiful with a heart but don't mess up with me if you don't want to see a goddess  form to be a ferocious ..

Tsk maipagpatuloy na nga tong pag iimpaki ko para makababa na para kumain dahil nag paparamdam na tong mga alaga ko sa tiyan.. Mamaya ko na iisipin yung pinagsasabi ng magaling Kong ama na Hindi ko pa ma take sa utak ko magbibigay na ngalang samin ng info yung bitin pa diba ang galing super note the sarcasm pls..

Matapos na nga to dahil ako po'y gutom na OK lagay ng ilang damit, under garments, yung toothbrush ko, books na about detective tapos tsk family pic at pic naming pito, at etc tanging ang linagay ko lang sa maleta ko ay yung mga importanting gamit lang sakin.. Hayyy sa wakas natapos din makapagbihis na nga rin para makababa na dahil ilang minuto na lang sigurado akong luto na ang pagkain..

After so many year's jk 1 min huwag OA ay natapos na akong maligo at magbihis sakto naman dahil pinapapunta na kami sa dining room para magdinner simpleng pambahay lang ang isinuot ko dahil matutulog rin naman pagkatapos kumain..

Pagkalabas ko ng kwarto ko nakita ko sila Cryst at Zy na kalalabas rin sa mga kwarto nila Kaya sabay - sabay nlang kaming pumunta sa dining room kung saan naghihintay yung mga parents namin at cguradong  nandon na rin yung tatlong masisiba at si Ken na palaging on time..

Pagdating namin sa dining room kita agad yung mga masasarap na pagkain na naka herera sa napakalaking table na kasya kaming labing pito,, umupo na kami sa mga upuan namin ng walang anumang imik mas..

Nag pray muna kami bago tahimik na kumain paminsan minsan nag uusap yung mga parents namin about sa mga business nila as usual na palagi naman nilang ginagawa tsk at tatahimik ulit at tanging mga ingay lang ng mga kobyertos ang maririnig dahil ni isa saming pito ay walang nagtangkang magtanong at magsalita pati parents namin bakit kac pinaiiral nila palagi yung table manners.. at hanggang sa matapos kami at nagtungo sa mga kwarto namin ay wala kaming imik maliban nalang sa pagtango sa mga ito nung sabihin nilang 3:00 am ng umaga ang alis namin bukas the hell ang aga di pa  gising ang kaluluwa ko sa oras na yun..

Sabay kaming pito na umakyat sa taas ng Hindi man lang tinapunan ng kahit na anong salita ang mga magulang namin maliban Kay Shang na humalik pa sa mga magulang niya at nagpaalam na aakyat na,, kami dedma lang dahil sanay na kami sa ganitong sitwasyon kapag umuuwi sila dito sa pilipinas para sa trabaho nila at Hindi para samin Hindi nila kami masisisi dahil nasanay kaming Hindi namin naramdaman ang presensya nila sa araw araw na ginawa ng diyos ...

Nang makapasok na ko sa kwarto ko pabagsak Kong inihiga ang katawan ko sa malambot Kong kama habang na katingin sa kesame napapaisip ako kung  totoo ba talagang nag eexist ang lugar na yun kung ganun nga ay Hindi ako abnormal gaya ng iniisip ko na mga katulad ko rin ang mga kaibigan ko at ang mga estudyanteng nag aaral doon ..

I can control air Hindi ko alam kung paano ko nagagawa yun basta nagsimula to nung ikulong ako sa bodega ng mga exclassmates ko nung 10 yrs old ako itinali nila ako sa upuan atsaka pinagbabato ng kahit na ano na mahawakan nila nung ibabato na sana nung isa Kong classmate yung mga books sakin Hindi ko alam kung anong nangyari basta ang alam ko lang sobra ang galit ko nun at para akong Hindi makahinga sa sobrang galit Kaya napasigaw ako ng malakas nakita ko nlang yung mga classmates ko na nakahan dusay at yung mga bagay na nasa bodega lahat nakalutang namanhid ang buong katawan ko ng mga oras na yun at takot na takot ako Hindi ko alam Kong anong nangyari pagkatapos dahil nawalan daw ako ng Malay ilang oras bago may nakakitang guard samin sa may bodega dumaan muna daw sya sa bodega dahil may kukunin sya  dahil bigla daw lumakas yung hangin sa labas at naalala nyang may kukunin pla sya dun..

Dun nya kami nakitang nakahandusay at walang Malay
Nagkakagulo at nagkakalat din daw ang mga gamit sa loob.. Hindi ko sinabi sa lahat na natatandaan ko ang pangyayari na yun Even my parents ay wlang alam pero ako tandang tanda ko kung paano biglang lumakas yung hangin at liparin nito and mga classmates ko sa ibat ibang parte ng bodega it was me who made that thing alam Kong kasalanan ko ang nangyari sa mga classmates ko..

Kaya kung totoo man ang sinasabi nila na I belong to that school I accept the fact that I'm not an ordinary person because Im tired being called a monster..

Hindi ko namalayan na may kumawala na palang butil sa mga mata ko ng hindi ko namamalayan marami akong tanong sa sarili ko na maaaring nasa school na yun ang kasagutan kac hindi ko alam kong ano ba talaga ako,, sino bang niloloko ko  hindi ba?, parents ko nga hindi magawang magsabi sakin ng totoo yun pang school na yun tsk pinunas ko yung taksil kung luha na bigla bigla na lang tutuloy.. Bago ako lamunin ng antok na isip ko yun na pala ang last...

Our last family dinner before we enter that mysterious school...