Yixing မ်က္လံုးကို အသာအယာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္ျဖဴျဖဴကို ေတြ႔လိုက္ရသည္
'ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ '
"Zhang Yixing shi ႏိုးလာပီလား "
Yixing ရင္းႏွီးေနသည့္ သူနာျပဳမေလးကိုေတြ႔ေတာ့မွ သူ ေဆး႐ုံေရာက္ေနတာ သတိရသြားသည္
"Jun Jun "
"အမေလး လူနာ Kim JunMyeon ႐ွိပါတယ္ "
"လူကပင္ပန္းလို႔ မူးလဲသြားတာကို ခဏ အနားယူပါအုန္း "
"လူနာေစာင့္က က်န္းမာမွ လူနာကို ျပဳစုလို႔ရမွာေပါ့ "
ဆရာမေလး ေျပာေနသည္မ်ားကို Yixing ၾကားေပမဲ့လည္း စိတ္က JunMyeon ဆီမွာသာ
"ဆရာမေလး Junကို တကယ္ပဲ လက္ေလ်ွာ့ရေတာ့မွာလားဟင္ "
"ကြၽန္ေတာ္ စုထားတာေလးေတြ ႐ွိပါတယ္ "
"ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ ကြၽန္ေတာ္ေပးႏိုင္ပါတယ္ "
"Junကိုသာ ကယ္ေပးပါ "
သူနာျပဳဆရာမလက္ကို ကိုင္ကာ Yixing ေတာင္းပန္ေနမိသည္
"Yixing shi ကြၽန္မတို႔လည္း လူနာကို ကယ္တင္ေပးခ်င္တာေပါ့ "
"အခုဆို ၅ႏွစ္ေက်ာ္ပီေလ "
"ကြၽန္မတို႔ ေစာင့္ၾကည့္အုန္းမွာပါ မတတ္ႏိုင္ေတာ့မွသာ "
"ဆရာမေလးရယ္ Junကို ရေအာင္ ကယ္ေပးပါေနာ္ "
"ဟုတ္ပါပီ႐ွင္ အခုေတာ့ အား႐ွိေအာင္ တစ္ခုခု စားလိုက္ပါ "
"မဟုတ္ရင္ လူနာ Kim JunMyeon ကို မၾကည့္ေပးေတာ့ဘူးေနာ္ "
ဆရာမေျပာမွပဲ သူ သတိရသြားေတာ့သည္
သူ ထမင္း ေသခ်ာ မစားတာ ဘယ္ႏွရက္ ႐ွိေနပီလဲ
သူအိပ္ေနတုန္း JunMyeon တစ္ခုခုဖစ္သြားမွာဆိုး၍ ေကာင္းေကာင္းလည္း မအိပ္ႏိုင္
သူလည္း အဆင္ေျပေနၿပီမို႔ ကုတင္ေပၚမွာ မလွဲခ်င္ေတာ့
YOU ARE READING
Until You
FanfictionXingHo (Boy Love) ZawGyi and Unicode ZawGyi "Jun မင္း ကိုယ့္အေပၚကိုလုပ္ရက္တယ္ေနာ္" >>Zhang Yi Xing "အလုပ္ကပိုအေရးႀကီးတယ္ ခင္ဗ်ားထက္ေပါ့: Zhang Yi Xing" >>Kim Jun Myeon Unicode "Jun မင်း ကိုယ့်အပေါ်ကိုလုပ်ရက်တယ်နော်" >>Zhang Yi Xing "အ...
