Mijn leven die veranderde..

21

"Oke even allemaal stil" zegt Yasmina. "Soufiane wilt wat zeggen" zegt Yasmina weer. "Mama, papa, ghelti, ik ben er klaar voor. Ik wil de hand van Ouahiba komen vragen. Sinds ik haar ken hou ik van haar. Ze is lief, bezorgt, behulpzaam, heel erg knap en wil mijn leven met haar delen." Zegt Soufiane. Ik sla een hand voor me mond. Omg, is dit zojuist echt gebeurt? Iedereen is blij voor ons. "Ik kom over 2 weken je hand vragen als jullie dat goed vinden" zegt Soufiane en kijkt van zijn moeder, naar zijn vader, naar mijn moeder, naar mij. "Wij gaan akkoord" zeggen de ouders van Souf knikkend. Ik kijk mama aan. "Wij gaan ook akkoord" zegt mama. Ik knuffel Soufiane. "Blijven jullie een nachtje hier?" Vraagt de moeder van Soufiane. Ik kijk mama aan. "Sorry, we kunnen niet blijven, we hebben geen pyjama mee." Zegt mama. "Je kan de pyjama van mama gebruiken" zegt Dounia. "Ja, en Ouahiba kan die van Yasmina gebruiken" zegt Younes. Ik kijk mama hoopvol aan. Uiteindelijk vind ze het goed.

"Kom mee, je mag een pyjama kiezen" zegt Yasmina en trekt me mee. "Wacht!" Schreeuwt Soufiane en rent ons achterna. We rennen snel naar boven. Maar neehoor, Souf was te snel. Hij tilt me op over zijn schouder. Yasmina probeert mog weg te rennen maar hij pak haar snel bij haar voet. Ik sla met mijn vuisten op zijn rug. "Moet ik pijn voelen?" Vraagt hij lachend. "Urgh, het heeft toch geen zin" zeg ik en stop met slaan. "Souf, laat me los!" Zeg ik. "Kusje" zegt hij. Ik draai mijn wang om naar zijn lippen. "Nee,niet op je wang" zegt hij. "Ik ga gillen" zeg ik. "Oke, saff, ik leg je neer" zegt hij. "Laat Yasmina los" zeg ik. "Nee" zegt hij. "Soufiane.. 1.. 2.." "oke wejow rustig a hyena ik laat haar al los" zegt hij. Hij laat haar los en we lopen lachend naar Yasmina's kamer. Ik kleed me om in een oncy van haar. Hij is best wel groot. Soufiane komt de kamer binnenlopen. Zodra hij mij ziet lacht hij het uit. Ik sla mijn armen over elkaar. "Wat is er zo grappig?" Vraag ik serieus. "Je hebt een zak aan" zegt Souf. "Laat mij is met rust" zeg ik nep boos.

"Ouahiba, ik kom zo terug, 2 minuten, ik ga wat lekkers halen" zegt Yasmina en rent naar beneden. Ik zie Soufiane in de deuropening staan. "Is er iets?" Vraag ik zonder op te kijken. Soufiane loopt de kamer binnen en doet de deur op slot. Ik rol met mijn ogen. Hij komt steeds dichterbij lopen. Ik loop naar achteren tot ik op het bed kom. Soufiane komt steeds maar dichterbij. Ik kruip in het hoekje van de bed. Dit begint eng te worden..