EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

10.BÖLÜM

Selamlar canlarım..

Bu hafta nasılsınız bakalım?Nasıl gidiyor?

Beni soracak olursanız şu sıralar acayip yoğunum..Dersler ve stajlar derken çok yoruluyorum. Eskisi kadar oturup yazmaya çok vaktim olmuyor.Yine de fırsat bulduğum her an bir şeyler yazmaya ve sizlerle paylaşmaya çalışıyorum.

Bölümlerin gecikmesinin nedeni de hep işte bu yüzden canım okurlarım.

Biraz geç gelebilir ama bölümleri yazmaya devam edeceğim merak etmeyin!..

Sizleri bekleteceğim ama artık kusura bakmayın..

Evet..Durum bilgisi de verdiğime göre yeni bölüme giriş yapabiliriz artık.

Geçen bölüm sizleri merakta bırakan bir yerde kalmıştık.Hadi bakalım neler olmuş.

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.

Keyifli okumalar!..

Yorumlarınızı ve oylarınızı merakla bekliyorum.

Bölüm Müziği : Grup Nara - Gitme

Bölüm içi müzik : Anıl Durmuş - Çıkmaz Sokak 

************************************

       Tut Ellerimden

Sırat'tan incedir sevda köprüsü
Beraber geçelim tut ellerimden.
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalım tut ellerimden.

Gönüldeki birlik kalkandır dışa
Aldırma ayaza, yele, yağışa
Giden ilkbahara, gelecek kışa
Beraber göçelim tut ellerimden.

Birleşmek üzredir şafakla gurûp
Korku beklenilmez kapıda durup
İster zehir olsun, isterse şurup
Beraber içelim tut ellerimden.

Çağır hayallerin en ötesini
Yakından duyarsın aşkın sesini
Sonsuz mutluluğun penceresini
Beraber açalım tut ellerimden.

Hatırla kaybolan hatıraları
Elmastan ışıklı, altundan sarı
Zaman tortusundan işte onları
Beraber seçelim tut ellerimden.

Şüphe "başlangıç"tır, karar "nihayet"
Zamanı zamana etme şikayet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden.

                      Abdurrahim Karakoç

******

Bazen öyle anlar olur ki her şey sizin kontrolünüzden çıkar.Ve bir anda tepetaklak oluverir her şey.. Çevrenizde olan bitenin farkındasınızdır ama tepki vermezsiniz.Öylece kalıverirsiniz,diliniz tutulur ve siz hiçbir şey söyleyemezsiniz.

Tam da şu an benim yaşadığım gibi..

Bütün vücudum kaskatı kesilmişti ve garip bir şekilde gerilmiştim.Bir şeyleri saklamış gibi hissetmiştim kendimi.Oysa onunla tanışalı daha ne kadar olmuştu ki?Daha önce böyle bir durumla karşı karşıya kalmadığım için bir tür şok yaşıyordum sanırım.Daha önce kimseye böyle bir açıklama yapmak zorunda kalmamıştım.Karşımda bana öfkeyle bakan adam ise benden bir cevap bekliyordu.Benim ise ona verdiğim cevap sessizce gözlerine bakmak oldu.Benim sessiz kalışım ile sinirle gözlerini yumdu.Geri açtığında ise gri mavi gözlerinde bir şeylerin değiştiğini gördüm.Her şeyi yerle bir edecek bir yangın vardı o gözlerde..İçimi garip ürperti sardı.Daha önce hissetmediğim korku gelip oturdu göğsüme..