EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

57.BÖLÜM

Selamlar canlarım..

Yine güzel bir bölüm ile birlikteyiz.

Her geçen gün büyüyen,kocaman bir aile oluyoruz ve bu beni çok mutlu ediyor.Maşallah diyeyim de nazarım değmesin!..😄💙

Yorumlarınızı yüzümden tebessüm eksik olmadan okuyorum.Hepinize beni yalnız bırakmadığınız için bana ve  kitaplarıma sahip çıktığınız, sevdiğiniz için hepinize ne kadar teşekkür etsem az geliyor.

İyi ki varsınız canlarım..

Bu bölüm biraz geçiş bölümü gibi olacak canlar.Esas gelişmeler bir sonraki bölümde olacak.

Sizi daha fazla bekletmeden bölümle baş başa bırakıyorum.

Görselde; Bölüm afişimiz var.

Bölüm müziğimiz;İrem Derici - Aşk Eşittir Biz 

************************************

''Senin kalbin,

Ben ve çocuğumuz için dünyanın en güvenli evidir.

Evimden öpüyorum seni.''

                                       Atakan Gülgar 

********

Hayatımızı en kıymetli anları,en mutlu olduğumuz anlardır.Sevdiklerimizin yanında olduğumuz ve onlarla doyasıya güldüğümüz anlar...Şimdi kollarında olduğum adam sayesinde en mutlu günlerimden birini yaşıyordum.Yüzümde kocaman bir gülümseme vardı ve gözlerimde sonsuz bir aşk parıltısıyla sevdiğime bakıyordum.Etrafta koşuşturmaktan bitap düşen oğlum,fotoğraf çekiminden sonra kollarımda uyuya kalınca onu anneme teslim etmiştik.Şimdi bebeğim, yanımızda getirdiğimiz anne kucağında mışıl mışıl uyuyorken bizde Sırat ile birlikte dans ediyorduk.Bu sefer ortadaki alanda değil,terasın diğer köşesindeki havuz başında dans ediyorduk.Etrafımızda kimse yoktu.Konukların çoğu ayrılmış,sadece ailelerimiz ve bir kaç aile dostumuz kalmıştı.Bir tarafımızda muhteşem manzarasıyla Karadeniz,bir tarafımızda da havuz vardı.Belimdeki kollarının sıkılaştırıp,biraz daha beni kendine çektiğinde ben de kollarımı boynuna dolayıp ona daha sıkı sarıldım ve geceye inat aşkla parlayan gri gözlerine tutundum. Onun gri gözlerinden akan aşka kapılmıştı kalbim.Sessizliğe inat gürültüyle çarpan kalplerimizin müziği yetiyordu bize..Kalbim onunla dolup taşıyordu.Beni sıcacık kollarıyla sarıp sarmalayan, bana aşkla bana bu adam benim büyük şansımdı.Hani derler ya her insanın bir yerlerde diğer yarısı vardı ve bir gün elbet karşına çıkar diye..Benim diğer yarım Sırat'tı.Kalbim onu ilk görüştü tanımıştı. 

''Ne düşünüyorsun hayatım?''

''Seni,hayatımıza nasıl güzel geldiğini düşünüyordum.''dediğimde yüzündeki gülümseme büyüdü.Bir eliyle sırtımı okşarken diğer eliyle yüzüme dökülen saçımı hafifçe geriye iterek avucunu yanağıma bastırdı.Gözlerini yüzümde gezdirerek,baş parmağıyla yüzümü hafifçe okşadı ve gözlerini yine gözlerime çıkardı.Orada,tam gözlerinin içinde kendi yansımamı gördüğüme yemin edebilirdim.Mavi gözlerinin içine serpiştirilmiş gri harelerinin bana bakarken titrediğini gördüm.

''Asıl siz benim hayatıma güneş gibi doğduğunuz güzelim.Sizsiz yaşadığım günler boştu,gelip geçti.Şimdi seninle ve oğlumuzla birlikte geçireceğim günleri heyecanla bekliyorum.Seninle kalbime,hayatıma giren güzellikleri saymakla bitiremem güzelim..''dediğinde gözlerimin dolu dolu ona baktım.Ellerimle yüzünü kavradım ve alnımı alnına yaslayıp derin bir nefes aldım.

''Aşkım..Ben de seninle gelen güzellikleri saymakla bitiremem.Şu an kollarındayken öyle huzurlu hissediyorum ki..''

''Ben de canım..Ben de sen yanımdayken huzurluyum.''diyerek mırıldanarak burnunu burnuma sürttüğünde kıkırdadım.Başımı kaldırdığımda geri çekilmeme izin vermeden beni kendine çekip,göğsüne bastırdı.Gülümseyerek bana bakıp eğilip dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı.