EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

44.BÖLÜM

Selam güzel okurlarım.
Nasılsınız bakalım?
Bu hafta ki bölümümüz yine bomba gibi...
Ezra'nın Sırat'ın ailesiyle tanışacak.
Bakalım neler olacak?😏😏
Sürprizlerle dolu bir bölüme hazır mısınız?
Keyifli okumalar canlarım.🤗
Yorum ve oylarınızı merakla bekliyorum.

Görselde; Bölüm afişimiz var
Bölüm müziğimiz;Nahide Babashlı - Benim Hikayem 

 Gülmesi gerekirken ağlayan,şiddet gören ve öldürülen tüm kızlarımız, kadınlar ve çocuklarımız için...

Bu acıları kadınlarımıza yaşatanlara karşı lütfen susmayalım.

************************************

Yaradan;gücü erkeğe,güzelliği kadına vermiş.

Erkek,adam olsun ve kadını güzel sevsin diye...

Kadın,güzel sevsin ve sevilsin diye...

                                        duslerkitapligi

********

"Belki de Tanrı, seveceğimiz kişiyle tanışmadan bizi yanlış kişilerle tanıştırıyor. Onu tanıdığımızda daha olmamız için."
                                              Marquez

******

Sevgi iki heceydi.
İki heceden oluşan ama içinde binlerce duygu barındıran en güzel kelimeydi.Bir insanın size olan sevgisini size olan davranışlarından, bakışlarında bilirsiniz.Hissedersiniz! Çünkü kalp sevginin,nefretin ve öfkenin en çabuk hissedildiği yerdir. Karşınızdaki kişinin gerçekten samimi bir sevgiyle size yaklaştığını hissedersiniz ama çocuklar bu konuda bizden çok daha hassaslar. Bizim görmediğimiz şeyleri bile görüp hissediyorlardı.Sevgi,şefkat onlar için en için en önemli şeydi.Bir anne olarak oğluma her zaman sevgimi,şefkatimi gösteriyordum. Çünkü o ancak benden aldıklarıyla iyi bir birey olabilirdi.Ona yol göstermek, sonsuz bir aşkla onu sevmek benim için en önemli şeydi ve tek gayemdi.
Şimdi sadece oğlumla ikimizin arasında olduğunu düşündüğüm o bağ,Sırat ile ikisinin arasından da vardı.Sırat ile aralarında hiçbir kan bağı olmamasına rağmen,babası gibi gördüğü adama karşı bana duyduğu sevginin aynısını besliyordu oğlum...
Onlar koşarak birbirlerine sarıldıklarında göğsümün ortasında garip bir duygu belirdi.Garip bir şekilde hem mutlu hemde ağlayacak gibi hissediyordum kendimi.Bu öyle güzel bir kareydi ki... Gözlerime dolan yaşlarla onları izledim sevgiyle.Ve bir kez daha nefret ettim ondan.Lanet ettim. Bize yaptıklarını geçtim,oğluma yaptıkları ve onu böyle eksik bıraktığı için onu asla affetmeyecektim.

Oğlum,babasının boynuna sımsıkı sarılarak yanağından öptü ve gülümseyerek yüzüne baktı. Birbirine sevgiyle bakan bu iki koca yürekli erkek benimdi.Benim her şeyimdi...

''Sen beni özledim mi?..Ha babacım?''diye sordu kucağında oğlumla yanımıza doğru gelirken.

''Menn babbaa men şoğğğ..''diyerek özlediğini,öğrendiği yeni kelimelerle anlatmaya çalışan oğluma şaşkınlıkla baktım.Her gün biraz daha büyüyor ve yeni şeyler öğreniyordu.Bunun bir anne için nasıl mutluluk verici bir his olduğunu,yaşamadan kimse bilemezdi.

''Hıımm..Bu galiba seni çok özledim anlamına geliyor.Bende seni çok özledim babacım.''diyerek oğlumu biraz daha kendine çekip şefkatle başından öptü.Yavaşça yerimden kalkıp yanlarına yaklaştığımda ikisi aynı anda bana kollarını açtığında dudaklarımı birbirine bastırarak gülümsedim.

Babam''Şunlara bak hanım,kızımızı paylaşamıyorlar.''diyerek yanındaki anneme seslendiğinde utanarak onlara baktım.Bize bakarken yüzü asılmış bir çocuk gibi dursa da gözlerindeki parıltılardan nasıl mutlu olduğu anlaşılıyordu.Annem,babama dönmeden bize gülümseyerek cevap verdi.