Sabah kalktığm gibi durum değerlendirmesi yaptım.
Oturdum ve düşündüm.
Neden hayvanla o kızı gördüğümde dilim tutuldu,neden o kız sınıftan içeri girince kendimi kaybettim?
Daha önce buna benzer bir şey yaşamamıştım.
Ah,büyük ihtimalle rezil oluşumdan kaynaklanmıştı.
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp okula gitmek için hazırlandım.
Odadan çıktığımda koltukta uzanan Cansen'i gördüm,her yerde bira şişeleri vardı.
Zıkkımlandın şeyleri temizle bari gerizekalı.
Sinirli,bayağı sinirli bir şekilde bağırdım.
"Gerizekalı! Evin içinde biri daha olduğunu unutuyorsun galiba! Ama sana hatırlatmak benim görevim değil mi?
Bir daha etrafı böyle görürsem müdüre anlatırım tüm yaptıklarını! Anladın mı beni?"
Bağırmama şaşırmış olacak ki bir yirmi saniye falan cevap veremedi.
Kendini toparladiginda sadece "Peki." dedi ya da ben öyle sandım.
Devam etti,
"Peki ,ama sadece haklı olduğun için.Ve ben bu blöfleri yemem.Sen anladın mı beni?"
"Blöf yaptığımı mı düşünüyorsun? İyi öyle düşünmeye devam et."
Havalı olduğunu tahmin ettiğim bir şekilde kollarımı birleştirdim ve evden çıktım. Aklıma Merve'yi aramak geldi.Ama istese o arardı zaten diyerek vazgeçtim. Arabamla İstanbul trafiğinin içine girdim.
#####################
Tüm gün sıkıcı bi şekilde derslere girip çıkarken yine o hayvanı gördüm.
Siyah,son model arabasına yaklaşmış duruyordu.
Nutkumun tutulmasını sağlayacak güzellikteydi.
Ona bakmayı devam ederken geçen gün evinde gördüğüm kız koşarken "Emre abi !" diyerek boynuna atladı.
Bir kardeşi miydi ?
İki adi Emre miydi?
HARİKA!
Artık adını da biliyorum!
Gerçi bundan bana ne yani ?
O kim ki?
Ben kimim ki?
Sen kimsin ki?
Biz kimiz ki?
Anne!
Yetiş anne!
Error beyin verdi!
Hayır!
Verdi beyin error!
Errorlar bana beyin verdi!
Hele loyy loyyy loyyy, beyinler veriir erooor!
Loy loy loyyyy!
Emre'nin yürüyerek bana doğru gelmesi üstüne kendime geldim.
Tabii ki yürüyerek gelecek!
Yani uçarak gelemez ki.
Keşke uçsa ama keşke uçsam, keşke uçsak!
Daha mutlu ,daha adil bir dünya için; uçsun bu dünya!
Ben yine tırlatmışken benim yanıma ulaştı bu Hayvanus Emreus.
"Noldu gözlerini yine mi üstünden alamadin?" dedi alayla
"Ya ya,Mistır Hayvan Emre aynen öyle oldu. Şu bina da var ya geçen gün 'Bıktım artık İstanbul'dan köyüme gidip domates, biber yetiştireceğim ben' deyip toplayıp valizini köyüne gitti. Bu da onun ikiz kardeşi olur. Sana da çok selamı varmış, akşam çaya bekliyormuş."
Hayır,hayır !
Bunu söylemiş olamam ya,olamaz ama!
Kısa süreli bi şokun ardından kahkaha atmaya başladı.
"-Gülme- hayal -gülme- gücüne ba -kekeleme- bayıldım -gülme-."
Ona "Ya ne demezsin." bakışımı attım ve arabama doğru ilerledim.
Arkamdan "Hadi ama Duru! Hemen kızdın mı?" diye bağırdı.
Adımı nerden biliyor diye düşünürken aklıma kapısına gittiğim gece geldi. Tabii ya!
Arkamı dönüp seslendim
"Umursamıyorsam kızmam ben, sana hiç kızmadım Mistır Hayvan."
