Acaba ben kabus mu görüyorum diye gözlerimi kapatıp bir daha açtım ama hayır bu gerçekti. Bu aralar düşünürken fazla dalıyordum ki Merve neşeli sesiyle yine beni hayata döndürdü. Tabi ona kankası çıkmıştı ama ben bu kızla napacaktım ki?
Merve "Senin için üzüldüm" dedi.
- Merve bu saçma lafları söylemek zorunda değilsin. Ne kadar mutlu olduğun belli.
- Boşver biz yine hep beraber oluruz.
- Ama akşamları ben? Cansen'i sende tanıyorsun.
- Sıkma canını. Denersiniz birkaç gece sonra bir şey buluruz ve eğer biraz daha burada durursak bizim üstümüze kilitleyecekler.
Konferans salonunda gerçekten kimse kalmamıştı. Biz de bavullarımızı alıp dairelerimizin bulunduğu siteye gittik.
Bana verilen anahtarla içeri girdiğimde evde konuşma sesleri duydum. Demek ki Cansen evde ve telefonla konuşuyor.
Mutfağın önünden geçerken Cansen'in telefondaki kişiye "Öpüyorum akşam görüşürüz." dediğini duydum.
O da anlaşılan beni görmüştü. Telefonu kapadıktan sonra bana dönüp "Seni küçük sıçan sen kimin konuşmalarını dinliyosun?" dedi.
"Kimsenin. Mutfağın önünden geçiyordum sadece. Bu açıklamayı da sana değer verdiğimden yapmıyorum. Eğer bu açıklamayı yaptığımdan dolayı beni ezebileceğini düşünüyorsan bunu aklından çıkar ve şimdi aklında bulunsun senin bu iğrenç konuşmalarını asla dinlemem.Şimdi bu küçük sıçanı anladın mı?"
Cansen'de "Şu vırıltını zırıltını kes de beni dinle! Bu akşam ben evde olmayacağım ve bundan yönetimin hiçbir şekilde haberi olmayacak sen beni anladın mı küçük sıçan?"
Sanki bir şeyden tiksiniyormuş gibi bakarak Cansen'e "Tamam be, seni mi ispiyonlayacağım sanki seni bilmiyorlar da. Asıl sen kendini düşün nasıl çıkmayı planlıyorsun buradan ?" dedim.
Tam kapana kıstırdığım soruyu sorduğumu düşünürken Cansen bunu da düşünmüş olmalı ki "Sen karışma sıçan"dedi.
Banane ondan onun evden gitmesi benim daha çok işime gelir. Hem ev de bana kalmış olur. Şimdi eşyalarımı yerleştiriyim de akşam biraz dinlenirim.
Uzun zaman olmuştu evde yalnız kalmayalı. Yani Merve'den şikayetçi değildim ama üniversiteye başladığımdan beri hep Merve'yle kalmıştım.
Eşyalarımı yerleştirdikten sonra evin içinde dolandım.Cansen evde değildi ama sıktığı parfümün kokusu hala evin içindeydi. Birden ayaklarım beni cama doğru götürdü ve camdan Cansen'i gördüm. Müdürle konuşuyordu. Alt katlarda olduğumuzdan onları rahatlıkla görebiliyordum. İnsan şeytandan değil de bu kızdan korkmalı.
Sonunda siteden çıktı ve bende resmi olarak yalnız kaldım.
Mutfağa girdiğimde maalesef mısır bulamadım ama benim yanımda hep çikolatam vardır. Kendime Nescafe yaptığım zaman sonunda dinlenme kısmına geçebilecektim.
Nescafe'mi ve çikolatamı alıp salona geçtim.Önce televizyondaki kanalları tek tek dolaştım. Bir kanaldaki film gözüme takıldı yeni başlamıştı zaten. Onu izleyeyim diye düşünerek o kanalda durdum.
Tam Nescafe'mi elime almıştım ki zil çaldı bende 2 saniye gibi bir sürede yudum almaya çalışırken dilimi yaktım.Ne bekliyordum ki ?
Cansen mi geldi acaba? Kesin uğursuz biri,dilimi yaktım onun yüzünden diye düşünürken gidip kapıya bakmak geldi aklıma.
Önce kapı deliğinden baktım , baktığımda yine o hayvanı gördüm. Açmasam mı acaba diye düşündüm ama burada benim oturduğumu bilmiyordu. Bu da bir tesadüftü sadece demek ki bir şey olmuştu.
Kapının arkasından "Açın kapıyı evde olduğunuzu Sağır Sultan bile biliyor." dedi.
Tabi ya televizyonun sesi çok açıktı ondan rahatsız olmuşlardır herhalde. Hiçbir şey anlamamış gibi yaparak birden kapıyı açtım.
"Yine mi sen? Noldu, ne var yine? Benim kokumu mu alıyorsun sen? Her yerden karşıma çıkıyorsun." dedim. O ise sadece pişmiş kelle gibi sırıtıyordu ben bunları söylerken. Sonra yüz ifadesini değiştirerek "Televizyonun sesi çok açık farketmedin mi? Rahatsız olduk haliyle." dedi.
"Tamam kısarım." dedim.
"Bu arada komşu olduk alt katta oturuyorum."dedi.
"Ah ne güzel bir tesadüf (!) "dedim yüzümü ekşiterek. Ardından "Başka şikayetiniz yoksa padişahım , hanedanlığınıza iner misiniz ?" dedim.
O da yamuk gülüş atarak sadece "Peki" dedi.
Bende hafif bir tebessüm ederek kapıyı kapattım ve televizyonun sesini kıstım. Aslında apartmanda sadece o olsa onu rahatsız etmekten büyük bir zevk alırdım ama tek komşumuz o değildi işte.
