SANIRIM KÜÇÜK, TUHAF VE FARK EDİLMEYEN BİR İNTİKAM
Telefonumun daha gizli numaralara ya da bir değiş ile ‘piç arkadaşlara’ kapatılmadığı sene başı dönemine geri dönelim…
En sonunda kendimce ‘Öküz’den hoşlandığımı kabullenmiştim. Geç olsa bile bir şeyleri bu inatçı kişiliğime yedirebilmek kendimi gururlandırmıştı. Tabi ki her şey boka batmıştı çoktan…
Telefonumun sesine uyandım. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Özellikle telefonum “Rahatsız Etme” modundaydı. Elime aldım. Buğulu gözlerim hangi piçin bu saatte aradığını seçemiyordu. İçimden hiçbir şey olmaması için dua ederek açtım.
“Alo?”
“Alo Betty Boop?”
“Efendim?”
“Ben dışarıdayım, eve gelirken istediğin bir şey var mı?”
Telefondan kulağımı çekerek ekrana baktım. Gizli numaradan annem beni arıyordu.
“Anne telefonun gizli numarada kalmış.”
“Aaa? Nasıl? Ben hiç gizliye almadım ki?”
“Ya ben şarjım bitince bir arkadaşımı senden aramıştım da…”
“Hm… Çabuk ol şarjım bitiyor… Bir şey istiyor musun?”
“Hayır. Bir daha arama lütfen.”
Telefonu yastığımın altına atıp hayallerimin erkeği ile bölünmüş olan öpüşmeme geri dönebilirdim. Tabi bu rüyamda oluyordu bunlar sadece (Nerede öyle biri…). Hala sapım…
Beraberce film izlerken bana bakıyor. Ben de ona. Tam yakınlaşırken kafamı sarsarak tutuyor. ‘Ne oluyor?’ diye bakmak için geri çekiliyorum… Ve… Rüyadan kalkıyorum. Ekrana en ‘siktim belanı’ bakışım ile bakıyorum. Arayan: Gizli Numara.
“Anne şu telefonu gizliden çıkar.”
“Anne?”
“Hı?”
“Ben annen olmak için çok kalın bir sese sahip değil miyim?”
“Kimsiniz?”
Hani söyle de gördüğüm yerde bu telefonu arka deliğinden sokayım.
“Gizli Numara.”
“Hahaha… Komikmiş.”
En alaycı sesim ile aşağılıyorum.
“Tamam tamam kızma. Söyleyeceğim kim olduğumu.”
“Bekliyorum…”
“Ben ‘Kuş’.”
“Kuş?”
‘Kuş’ ve ‘Burnu Hava’da daha geçen gün ayrılmışlardı. Ve bu çocuk ile gram alakam yoktu.
“Ne oldu? Neden aradın?”
“Bana küs müsün diye?”
“Neden küs olacakmışım?”
Tabi küs olacağım. Delinin zoruna bak!
“Burnu Havada ile olanlar yüzünden.”
“Beni ilgilendirmez. O sizin aranızda olan bir şey.”
“Peki… Şimdi telefonu kapamam lazım. Ama mesaj atsam cevap verirsin?”
“Peki.”
“Tamam. Kendine iyi bak.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aptalın Dünyası
Teen FictionBir kızın ne kadar aptalca kararlar alabileceği ve bu kararların doğurduğu sonuçlara katlanması gerekirken etrafındaki piçlerin oyunlarına düşen zavallı bir kızın hikayesi. Benim hikayem... Sıradan bir hayatın garip kollarından bahsetmek gerekirs...
