THE REASON WE "JUST" MET <\3 [On-Going]

Tragedy @ 18

CHAPTER 17

Ayesha's POV

Masaya naman ang debut ko. Oo m-masaya! Shet! Oo na hindi. Nakakapagod na umiyak. Sobra! Kanina pa ako umiiyak sa debut ko. Haha Lytchee! Legal na ako! \m/ Yey! Pwede na... pwede na akong magpakulong. T^T

Hindi siya dumating .... so ibig sabihin ba nun hindI kami meant to be? )': Pengeng gillet! Lalaslasin ko yung ... mga regalo ko. Hehehe Hindi ako si Suicidal Girl, si Blue lang yun. Ayeeee.

*Tug! Tug!*

Waaaaaa. May bumabato sa bintana?? Pero sino? Pagtingin ko?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Helicopter? Toy controlled helicopter??

Binuksan ko yung windows at pumasok yung helicopter sa room ko at lumapag sa kama. May nakaipit na parang parchel. Kinuha ko. At binuksan.

Tumambad yung nakita ko'ng fountain na painting noon sa basurahan. May note sa likod nito.

"Sorry..."

.

.

.

.

.

Halos matumba ako sa kinatatayuan ko. Tumakbo ako papalabas ng kwarto at dumaan ako sa back door ng mansion which is nasa kitchen namin.

Hinanap ko siya sa labas. Hinanap ko siya sa may Fountain. Hinanap ko siya sa Green House Garden. Pagbukas ko. Tumumbad saken ang nagkalat na mga candle light sa sahig at nang lumapit ako makikita ang nabuong word na "S-O-R-R-Y". Isa isang tumulo yung luha ko. Madilim sa loob ng Green House pero dahil sa mga kandila kaya ito lumiwanag. At may biglang pumutok.

Paglabas ko nakita ko'ng nagliwanag ang kalangitan. Napatunganga lang ako sa mga

nakita ko'ng fireworks. Sa itaas ng Green House Garden. Alam ko na kung nasan siya.