Ver elini Amerika!

1-Ver elini Amerika!

 "Bekle lan geliyorum!" Sonuç? Gelemiyorum neden? Bavulu merdivenden indiremiyorum. Aklıma gelen fikirle gözlerim parladı. Bavulu merdivenlerin üzerine koyup üzerine oturdum. Ve kendimi ittirdim.

"Geronimoooooooooooo!" takır tukur aşağı inme seslerini bizimkiler duymuş olacak ki abim bana bakarak hunharca gülmeye başladı. Elimle vücudumu bir yokladım, hala hayattayım. Bavula göz attım, sapasağlam.

 Kahretsin çok zekiyim.

"Ben niye bunu düşünemedim lan?" Berkay'a şaka mısın sen bakışımı attım.

"Benim kadar zeki değilsin çünkü yavrum."

Yanağından makas alarak göz kırptım.

"Azıcık kız gibi davran be, cinsiyetinden şüphe ediyorum bak."

"Benim kadar güzelini görmediğindendir." Bir numaralı egoist bakışımı attığımda kaşlarını kaldırdı.

"Egonu çekte seni göreyim güzelim." 

"Sen önce bavulu çekte, olmayan kaslarını görelim."

 Mavi gözlerini kısarak bavullarımızı aldı ve arabaya götürmek üzere dışarı çıktı.

Havaalanına vardığımızda akşam olmuştu. Gece yolculuğu yapmamız benim için iyiydi çünkü her ne kadar gündüz uyuyabilme potansiyeline sahip olsam da, gece uyumanın bende yeri elbette ayrıydı.

Arkamı döndüğümde annemi kollarının arasına almış babama baktım. Üvey ailem olmaları benim için sorun değildi. Aile sadece kan bağıyla oluşmazdı çünkü.

"Oraya vardığında dikkatli olmanı istiyorum Kızım. Senin de, Berkay'ın da. Geçmişte ki hatalarınızı tekrarlamayacağınıza inanıyoruz." Berkay yanıma gelerek kolunu omzuma attı.

"Hatalar ders almak için vardır, biz dersimizi aldık."

"Size güveniyoruz,  kesinlikle ziyaretinize geleceğiz. Herhangi bir şeyde hemen bizi arıyorsunuz."

 Sırayla ikisine sımsıkı sarılıp vedalaştıktan sonra yola koyulduk.

            "Cam kenarı benim." Berkay'a sadece gözlerimi devirmekle yetindim. O yerleşip direk uyuma pozisyonuna girdiğinde sırt çantamı yukarıdaki bölmeye koydum. Sonuçta bütün yol boyunca uyuyacağım, cam kenarında ha oturmuşum ha oturmamışım ne fark eder?

            Koltuklar üçerliydi, umarım tipik bir teyze karakteriyle karşılaşmam.

            Koltuklarımıza yerleştikten sonra cebimdeki kulaklığımı alarak KÇKA operasyonuna başladım. Bu operasyon ne mi? Şöyle açıklayayım Karman Çorban Kulaklık Açma operasyonu oluyor kendileri. Üstelik çantaya özenerek koysam bile çıkarttığımda Arapsaçına dönmeyi nasıl başarıyorsa artık!

            "O şey çalışacak mı?" yanımdan gelen sese göz devirip operasyona devam ettim. Sonuçta operasyonda gizlilik, dikkat ve sessizlik önemli!

            "Duyamıyorsan neden müzik dinlemeye çalışıyorsun?" Ellerimi sıkıntıyla dizlerime bırakıp soluma döndüm. Sağımdaki bir numaralı yaratık olan katıksız odun Berkay çoktan derin rüyalara dalmıştı.

            "Operasyonumu bölmek için önemli bir sebebin vardır umarım?" tek kaşımı kaldırıp yanımdaki çocukla göz göze geldim. Gerçi çocuk demeye bin şahit ister yahu!

            Çocuk deme gel direk evlenelim de , gel abi gel bakmak bi lira!

            "Operasyonuna yardım edersem beraber müzik dinleyebilir miyiz?" Gözlerimle tartar gibi bir süre süzdüm. Balköpüğü gözler, bembeyaz dişler, altın sarısı saçlar, çıkık elmacık kemiği. Ulan benden almış buna vermişler diyeceğim, diyemiyorum. Sonuçta benden güzeli mezarda.