Beynimi uyuşturan bir şeyler var.
Nihayetinde bedenimi hapseden.
Beni karanlığa iten.
Dahilinde beni yok eden.
Sorunlarıma çözüm ararken daha da sorun yaratıyorum kendime.
Çıkar yol bulamıyorum.
Acıyı hissedemiyorum.
Gözyaşlarımı yanaklarımdan akıtıp okyanusuma ulaştıramıyorum artık.
Bir şeye bağlı olmaksızın, kendiliğinden.
Ben dışında ki her şey iyi,her şey yolunda.
Yorgunluğumun sebebini bulamıyorum. Arayış içinde onu bulmaya çalışırken,kendimi-benliğimi- kaybediyorum.
Terzi kendi söküğünü dikemezmiş."
Çaremi, kurtuluş yolumu bulamıyorum.
Engellere takılıp,tökezliyorum.
İçimden çıkamadığım bu durumdan kurtulmaya ihtiyacım var.
Bu şey her neyse -daha da kötüsü var mı bilmiyorum ama- daha da kötü olmaktan korkuyorum.
Beni daha fazla içine çekmesinden,
Beni bitirmesinden
Yolun yarısında vazgeçmeme sebep olmasından,
Korkuyorum.
Bağırıyorum, çığlıklar içerisindeyim.
Beni,benden başkası duymayacak diye çok korkuyorum.
Bu her neyse buradan gitmek istiyorum,
Kendim dahilinde.
"Kendimi arıyorken bulmaktan korktuğum yerdeyim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deneyimsizden Denemeler
Genç Kız Edebiyatıgeliyor yavaş yavaş camdan ayırt edemiyorum içimdeki kıpırtılarla dışımdaki tangırtıları yaptıklarımsa hep yanılgılardan, yanılgılar yanıl. ne nasıl ? birleştiremiyorum içimdeki kopukluklarla dışımdaki bozuklukları yazdıklarımsa hep yansılardan...
