Fichu, Police! _JiKook_

🌉-22-🌉

Sinirlerim gergindi, boş boş ekrana bakıyordum, her zamanki gibiydim. Üç aydır...

Dile kolay, cehennem gibi geçiyordu. Jungkook dönmemişti. Ve beni aramıyordu. Hoş, arasa bile açmayacaktım.

Mesaj atıyordu ama bazen ona saatler sonra cevap veriyordum. O ise cevabımın hemen ardından yazıyordu. Aslında ona yazmak bile istemiyordum.

O gittikten haftalar sonra metanetli olamadım ve Jungwoo ile konuştum. Masa başına döndüm. Artık içimde heyecan falan yoktu.

Jungkook ile beraberken... İyiydi. Beraber atış yapmamız, dövüş antrenmanları, beni soyunma odasında gizlice öpmesi... Kahretsin gözlerimin dolmasından nefret ediyorum.

Telefona baktım. En son mesaj attığından beri epey vakit geçmişti. Bir şeyler yazabilirdim sanırım.

Jjk: Sevgilim

Nasılsın

Geç yazmandan nefret ediyorum ama sanırım böyle daha iyisin

Seni çok özledim

Göz devirdim. Ciddi miydi o? Madem bu kadar özlüyorsun ara, yanıma gel. Kardeşin yeterince iyi olmuştur.

Pjm: Yeme beni Jungkook orada rahatsın eminim

O kadar özledin madem ara, geri dön adam

Söylemekle olmuyor o işler dediğin hiçbir şeye inanmıyorum

Yalancı pislik

Jjk: Seni seviyorum

Pjm: Hangi insan sevdiğini terk eder ve ağlamasına müsade eder?

Aptal mısın ha şu saatten sonra sana inanırım mı sanıyorsun!?

Şimdi beni rahatsız etme

Jungwoo ile konuşamıyorum bildirim sesi yüzünden

Jjk: Jimin yapma lütfen

Benimde canım acıyor

Bende sana gelmek istiyorum

Lisa rehabilitasyon merkezinde

Ona yardımcı olmalıyım yanında olmalıyım anla lütfen

Pjm: BANA KİM YARDIMCI OLACAK LAN İT HERİF!!

SEN YOKTUN AMA JUNGWOO VARDI HOSEOK VARDI

HATTA HEA-JI BİLE BENİM İÇİN ENDİŞELENDİ

AMA SEN??

SEN NERDESİN JUNGKOOK?!

Jjk: Özür dilerim

Pjm: Dileme

Sadece kaldığın yerde devam et

Beni boşver

Çünkü gerçekten gelmeni istemiyorum

Benim için yoksun

Çıktım sonra konuşmadan. Kimseye aldırmadan karakoldan çıkacaktım ki, içeriye Jungwoo ve bir-iki polis ile; tutukladıkları adamlar girdi. Ne olduğunu merak ettiğim için durdum ve Jungwoo yanıma geldi.

"Kim bunlar amirim?"

"Evinin etrafında yakaladım onları. Gel şöyle."

Ne demek evimin etrafı? Böyle pis tipler olmazdı bizim caddede. Koltuklardan birine oturduk, sinirli görünüyordu.

"Bugün karakola geleceğini düşünmedim o yüzden yanına gelmek istemiştim. Ama evinin etrafında bu adamlar dolanıyordu. Silahlıydılar, biri bahçendeydi... Çok korktum Jimin. Ve burada olmana çok sevindim."

Omzumu sıkınca yutkundum. Benim için mi... Buradalardı?

"Sorguya çekeceğiz, tek olman güvenli değil. Bende kalmalısın, ya da güvenebileceğimiz birinde."

"İtirazım olmaz efendim. Ölmek istemem."

Buruk bir gülümseme sundum ona. Jungkook yüzünden böyle olduğumu biliyordu. Bir şey diyemiyordu da, zaten ne diyebilirdi ki?

"Gidelim hadi."

Onu onaylayıp ayağa kalktım. Benimle ne yapmak istediklerini öğrensem fena olmazdı...

*

Duyduklarımın şokunu atlatmaya çalışıyordum. Az kalsın kaçıralacaktım. Hemde Jungkook yüzünden.

Adamların biri sonunda konuşmuştu ve dediği ilk şey Jungkook olmuştu.

Geride kalan bir kaç adam olduğunu ve efendilerinin bitiremediği işi onların bitireceğini söyledi. Jungkook'u veya Lisa'yı bulamadıkları için beni kaçırmak istemişler, sonra Jungkook benim için geldiğinde ikimizi de öldüreceklermiş.

Bunları dinlerken tüylerim diken diken olsada, adamın son cümleleri beni bitirmişti.

Siyah camın ardından nasıl olduysa tam gözlerimi yakalayıp sırıttı:

"Bizden yüzlercesi var. Hepsi gelecek ve seni öldürmeye çalışacak. Eninde sonunda kardeşinle aynı kaderi paylaşacaksın."

Demişti... Ne yapabilirdim, kafayı yeme raddesine gelmiştim.

Titreyerek koridorda dururken aklımdan geçen tek şey, Jungkook'a hiçbir şey söyleyemeyecek olmamdı. Buraya gelmesine izin veremezdim. Tuzağa düşerdi, sonrasını hayal bile etmek istemiyordum.

Ne olursa olsun bunlardan haberi olmamalıydı.

________

İkisini de dene, tarafını seç fkfkfk