Pjm: Jungkook sana hak veriyorum
Kardeşinin yanında olman önceliğin
Sana kızdığım için üzgünüm
Lütfen ne kadar gerekiyorsa onun yanında kal
Jjk: Sevgilim seni çok seviyorum
Ve teşekkür ederim
Söz en kısa sürede döneceğim
Pjm: Buna gerek yok!
Lütfen Lisa ile kal
O senin kardeşin, canının parçası ve ailenden kalan tek şey
Eninde sonunda geleceksin olmadı ben gelirim
Kafana takma <3
Jjk: Beni anlıyor olman çok güzel Jimin
Sana söz döneceğim nolur biraz daha dayan sevgilim
Seni seviyorum
Pjm: Bende seni seviyorum
Telefonu kapatıp bir yere attım. Jungwoo'nun evindeydim, bir haftadır. Ve bir haftadır uyuyamıyordum.
Jungkook için çok endişeleniyordum. Eğer onu bulurlarsa öldürürlerdi. Ne olursa olsun, her şey bitene kadar buraya gelemezdi. Bir şekilde engel olmalıydım.
Saat gece iki civarıydı, gözlerim deli gibi yansa bile uyumak istemiyordum.
Yastığa sarılmış, öylece yatakta oturuyordum. Karakola gitmiyor, dışarı çıkmıyordum. Jungwoo evde yokken kapıda bir, sokakta iki sivil polis oluyordu.
Ve korkuyordum. Cidden çok korkuyordum. Ölmek istemiyorum, ki Jungkook'a veda etmeden gitmeyi; asla istemiyordum.
Yine onu yanımda istediğim aptal bir gece geçiriyordum. Onunla uyumak istiyordum. Saçımı okşayıp her şeyin geçeceğini söylemeliydi bana. Ama o burada yoktu, daha da önemlisi saçımı okşasa bile hiçbir şey geçmeyecekti.
Her zaman sessizce ağlamayı başarmıştım. Bunu kardeşim vurulduğunda, bazanın altında sessizce ağlarken öğrenmiştim. Şimdi o zamanki gibi çok çaresiz hissediyordum.
Ama bu sefer durumlar farklıydı. Onu koruyabilirdim ve öyle de yapacaktım. Bir daha kaybedemezdim...
*
Uyandığımda saat öğleden sonra birdi. Uyanmak istemediğim lanet bir gündü. Ama aşağıdan gürültüler geliyordu ve ben inmeye deli gibi korkuyordum.
Yine de elime silahımı alıp yataktan indim yavaş yavaş merdivenleri indim ama bizim karakoldan bir adamı görünce durdum.
"Amirim Jimin uyandı."
Bir kaç kişi daha yakalamışlardı. Bu iyiydi. Gerçekten de asla vazgeçmiyorlardı.
"Merak etme Jimin, kökünü kurutacağız bu heriflerin. Nerede saklandıklarını bulduk. Bu akşam baskın yapacağız, sana söz hepsi bitecek."
"Teşekkür ederim Jungwoo."
Gülümseyip aracına yöneldi. Herkes evden çıkıp, polis kapıdaki yerini alınca da; mutfağa yöneldim. Bu sefer bir şeyler yemeği deneyebilirdim.
Jjk: Jimin
İçimde çok kötü bir his var
İyisin değil mi güzelim??
Jimin
Hemen cevap vermezsen kafayı yiyebilirim
Jimin!
Pjm: İyiyim uyukluyordum
"Yalan."
Ateşim var birazcık
"Yiyemiyorum."
Grip sanırım
"Uyuyamıyorum."
Ama iyiyim
"Sürekli kusuyorum Kook."
Endişelenme
"Kurtar beni sevgilim."
Jjk: Peki
Cidden korktum ama
Hadi bana bir resim at bebeğim
Pjm: Eeeaaaa
Şimdi mi?
Hemen mi??
Ama yeni uyandım ve çirkinim
Jjk: Jimin yeni uyanmış halini biliyorum ve hipnotize olmuş gibi sen kalkana kadar seni izlemiştim
Güzelsin sevgilim
Lütfen fotoğraf??
Pjm: Ugh iyi!
İnatçı keçi
Jjk: ㅋㅋㅋㅋㅋ
Şirin
Pjm:
Al bakalım ㅋㅋㅋ
Tanrım çok kötü
Jjk: Bir daha aşık oldum
Kahretsin çok özledim
Geleceğim en kısa sürede
Pjm: Gelme ya!
Kızın sana ihtiyacı var!!
Nasıl abisin be?!
Jjk: Jimin sen iyi misin?
Gelmem için ısrar ediyordun ya
Ne değişti şimdi
Pjm: Gelme işte
Lisa daha önemli
Jjk: Sende önemlisin ama
Pjm: Jungkook yapma
Kal işte orada
Jjk: Kalıyorum zaten
Ne değişti birden merak ediyorum
Pjm: Acıktım ben yemek yiyeceğim
Seni seviyorum
Jjk: Herkes bir yere kadar kaçar...
Bende seni seviyorum
Ağlıyordum yine. Bu kadar güçsüz olmak canımı çok sıkıyordu.Ama hayır, dişimi sıkacağım. Jungkook'un kılına zarar gelmesindense geberirim. Kimse dokunamaz benim sevgilime.
Onu kırmam gerekse bile, koruyacağım onu...
_________
Angst yok aga yazarken ağlarım ben
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fichu, Police! _JiKook_
FanfictionHey, mister policeman I don't want no trouble {What The Duck serisinden uyarlamadır.} #police 119 hikaye arasından 1.!