🌉-23-🌉

2.6K 231 124
                                    

Pjm: Jungkook sana hak veriyorum

Kardeşinin yanında olman önceliğin

Sana kızdığım için üzgünüm

Lütfen ne kadar gerekiyorsa onun yanında kal

Jjk: Sevgilim seni çok seviyorum

Ve teşekkür ederim

Söz en kısa sürede döneceğim

Pjm: Buna gerek yok!

Lütfen Lisa ile kal

O senin kardeşin, canının parçası ve ailenden kalan tek şey

Eninde sonunda geleceksin olmadı ben gelirim

Kafana takma <3

Jjk: Beni anlıyor olman çok güzel Jimin

Sana söz döneceğim nolur biraz daha dayan sevgilim

Seni seviyorum

Pjm: Bende seni seviyorum

Telefonu kapatıp bir yere attım. Jungwoo'nun evindeydim, bir haftadır. Ve bir haftadır uyuyamıyordum.

Jungkook için çok endişeleniyordum. Eğer onu bulurlarsa öldürürlerdi. Ne olursa olsun, her şey bitene kadar buraya gelemezdi. Bir şekilde engel olmalıydım.

Saat gece iki civarıydı, gözlerim deli gibi yansa bile uyumak istemiyordum.

Yastığa sarılmış, öylece yatakta oturuyordum. Karakola gitmiyor, dışarı çıkmıyordum. Jungwoo evde yokken kapıda bir, sokakta iki sivil polis oluyordu.

Ve korkuyordum. Cidden çok korkuyordum. Ölmek istemiyorum, ki Jungkook'a veda etmeden gitmeyi; asla istemiyordum.

Yine onu yanımda istediğim aptal bir gece geçiriyordum. Onunla uyumak istiyordum. Saçımı okşayıp her şeyin geçeceğini söylemeliydi bana. Ama o burada yoktu, daha da önemlisi saçımı okşasa bile hiçbir şey geçmeyecekti.

Her zaman sessizce ağlamayı başarmıştım. Bunu kardeşim vurulduğunda, bazanın altında sessizce ağlarken öğrenmiştim. Şimdi o zamanki gibi çok çaresiz hissediyordum.

Ama bu sefer durumlar farklıydı. Onu koruyabilirdim ve öyle de yapacaktım. Bir daha kaybedemezdim...

*

Uyandığımda saat öğleden sonra birdi. Uyanmak istemediğim lanet bir gündü. Ama aşağıdan gürültüler geliyordu ve ben inmeye deli gibi korkuyordum.

Yine de elime silahımı alıp yataktan indim yavaş yavaş merdivenleri indim ama bizim karakoldan bir adamı görünce durdum.

"Amirim Jimin uyandı."

Bir kaç kişi daha yakalamışlardı. Bu iyiydi. Gerçekten de asla vazgeçmiyorlardı.

"Merak etme Jimin, kökünü kurutacağız bu heriflerin. Nerede saklandıklarını bulduk. Bu akşam baskın yapacağız, sana söz hepsi bitecek."

"Teşekkür ederim Jungwoo."

Gülümseyip aracına yöneldi. Herkes evden çıkıp, polis kapıdaki yerini alınca da; mutfağa yöneldim. Bu sefer bir şeyler yemeği deneyebilirdim.

Jjk: Jimin

İçimde çok kötü bir his var

İyisin değil mi güzelim??

Jimin

Hemen cevap vermezsen kafayı yiyebilirim

Jimin!

Pjm: İyiyim uyukluyordum

"Yalan."

Ateşim var birazcık

"Yiyemiyorum."

Grip sanırım

"Uyuyamıyorum."

Ama iyiyim

"Sürekli kusuyorum Kook."

Endişelenme

"Kurtar beni sevgilim."

Jjk: Peki

Cidden korktum ama

Hadi bana bir resim at bebeğim

Pjm: Eeeaaaa

Şimdi mi?

Hemen mi??

Ama yeni uyandım ve çirkinim

Jjk: Jimin yeni uyanmış halini biliyorum ve hipnotize olmuş gibi sen kalkana kadar seni izlemiştim

Güzelsin sevgilim

Lütfen fotoğraf??

Pjm: Ugh iyi!

İnatçı keçi

Jjk: ㅋㅋㅋㅋㅋ

Şirin

Pjm:

Al bakalım ㅋㅋㅋ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Al bakalım ㅋㅋㅋ

Tanrım çok kötü

Jjk: Bir daha aşık oldum

Kahretsin çok özledim

Geleceğim en kısa sürede

Pjm: Gelme ya!

Kızın sana ihtiyacı var!!

Nasıl abisin be?!

Jjk: Jimin sen iyi misin?

Gelmem için ısrar ediyordun ya

Ne değişti şimdi

Pjm: Gelme işte

Lisa daha önemli

Jjk: Sende önemlisin ama

Pjm: Jungkook yapma

Kal işte orada

Jjk: Kalıyorum zaten

Ne değişti birden merak ediyorum

Pjm: Acıktım ben yemek yiyeceğim

Seni seviyorum

Jjk: Herkes bir yere kadar kaçar...

Bende seni seviyorum

Ağlıyordum yine. Bu kadar güçsüz olmak canımı çok sıkıyordu.Ama hayır, dişimi sıkacağım. Jungkook'un kılına zarar gelmesindense geberirim. Kimse dokunamaz benim sevgilime.

Onu kırmam gerekse bile, koruyacağım onu...

_________

Angst yok aga yazarken ağlarım ben

Fichu, Police! _JiKook_Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin