I hope - One direction [ Afgelopen ]

10. Liam James Payne

 Alles is eruit. Vanaf nu zal alles beter gaan. Er zal soms een minpuntje zijn.

Maar samen zullen we eruit komen.

“Jos. Volgens mij staan er achter de deur mensen die recht hebben op een verhaal.” Zegt ze.

“Ik weet het.” Zucht ik.

“Ik hou van je broer.” Zegt ze.

“Ik hou ook van jouw zusje.” Er verschijnt een echte glimlach op haar gezicht.

Ik zal de waarheid vertellen aan de jongens. Ik loop naar de deur.

De jongens zitten met tranen in hun ogen, ze huilen.

“Het spijt me.” Fluister ik. De jongens kijken op.

Ze rennen op mij af en knuffelen mij bijna dood.

“Kom, ik vertel alles.”

Ze knikken en gaan zitten. Amy zit er bij en glimlacht bemoedigend.

“Amy is mijn kleine zusje. Mijn vader is ongeveer tien jaar geleden overleden aan kanker. Toen mijn vader ziek was had onze moeder al een nieuwe vriend, onze vader wist het.

Vanaf toen veranderde er alles. Papa stierf en Max onze grote broer was opeens weg.

We moesten bij mama’s nieuwe vriend gaan wonen. Hij had nog twee dochters.

Elke dag werden Amy en ik mishandeld door onze moeder en stiefvader. We moesten alles doen wat ze zeiden. Onze twee stiefzussen vernederen ons. Op school werden we gepest en ook mishandeld.

Elke dag was een hel voor ons. We hadden alleen elkaar.”

Ik pak haar hand. De jongens kijken ons aan.

“Elke dag wou ik haar beschermen. Op een dag besloot ik weg te gaan. Ik zou een goede huis zoeken en dan haar ophalen. Ik heb een paar dagen gezwerft en toen werd ik mee genomen door twee mensen. Ik beschouw ze als mijn ouders. Maar ze zijn soort pleegouders. Samen met hun en mijn twee pleegzussen die ik eigenlijk beschouw als twee zussen ben ik op zoek gegaan naar Amy en Max maar het is niet gelukt. Tot nu dan, Amy heb ik nu wel gevonden en daar ben ik blij mee. Maar Max, onze broer is spoorloos. Ik had veel verdriet en ik had net een nieuw leven op gebouwd. En mijn goede vriend heeft mij opgeven voor x-factor en de rest weten jullie wel.

Elke nacht en dag heb ik verdriet om de pijn die ik heb.

De pijn die zijn mij hebben aangedaan is nog te zien.”

Ik trek mijn broek op en er verschijnt een grote litteken. Ze kijk geschokt naar mij.

“Waarom heb je het ons ooit verteld?” Fluistert Louis.

“Ik vond dat het mijn probleem was en niet die van jullie Nu heb ik er spijt van, dat ik het nooit verteld heb.”

“Darom ben je al die tijd zo beschermd geweest over je lichaam. En zei je dat je vaak gevallen was. Dus de littekens waren dus van je verleden.” Zegt Niall.

Ik knik. Ze omhelzen mij en Amy.

“We hadden al iets door dat er iets was maar we kregen nooit een antwoord van je.”

Fluister Harry.

“Willen jullie het wel stil houden, nog even. Eerst wil ik het zelf aan mijn pleegouders vertellen.

En we willen eerst onze leven weer op de rails hebben en Max vinden.”

“We gaan jullie helpen.” Zegt Zayn.

Dankbaar kijken ik en Amy de jongens aan.

Vanaf nu zal ons leven beter worden.