BENDEN GİDEMEZSİN 2

14.Bayan Harley

Medya  Boy Epic- Trust

Şarkı güzeldir.Tavsiye ederim.Okurlarım bu bölüm Özkan'a da yer verecektim.Geçen bölüm söylemiştim ama öyle olmadı.Bölüm bayağı uzadı.Özkan'a yer kalmadı.Onu diğer bölüm yazacağım.

İyi okumalar :)

Mert'in Bakış Açısı

"Günaydın Ateş."dedim.Çayını yudumlayan Ateş dönüp bana sırıttı.

"Gelebilmene şaşırdım.Odadan çıkmazsınız sanıyordum."

"Sen bu amcana bu kadar çekme bence.Hem bırak bizi sen anlat.Nasıl gidiyor Eren ile işler?Takip filan ediyormuşsun."

"Dün ettim.Farklı sınıflarda olduğumuz için yüzünü sadece teneffüs zamanı görebiliyorum.Sabah okula giderken de göreyim istiyorum."

"Neden onun sınıfına geçmedin?"

"Böyle daha rahat gözlem yapıyorum.Şu anki sınıfımda arkadaşlarım vardı zaten.Arada onlar da bana yardım ediyor."

"Ne gözlemi yapıyorsun?"

"Kuşatmak için açık var mı yok mu ona bakıyorum." Kaşlarımı çattım.

"Anlamadım."dedim.

"Cesaretimi toplayıp bir gün kendimi ifade edeceğim.Fakat yanında zararlı kimi görsem kendime hakim olamayacağımı biliyorum.Bu sebeple o kişileri de gözden geçiriyorum.Boş ver.Önemli değil.Takılma sen bunlara."dedi.Bir gencin düşüncesi böyle mi olmalı?

"Etrafındaki zararlı kişileri Eren kendisi fark etse daha iyi olur bence.Sen karışmasan mı?"

"Kendisi fark etmiyor.Hatta görmezden gelip affetme huyu var.Çünkü fazla seviyor ama onlar onu o kadar sevmiyorlar.Zarar görecek kişi neden hep benim sevdiğim oluyor?" Bu işin içinden çıkabilecek gibi değilim.En iyisi konuyu değiştireyim.

"Kahvaltıyı beraber hazırlayalım mı?"

"Tabii."diyip mutfağa yöneldi.Ben de peşinden gittim.Biz bir şeyler hazırladıktan sonra Bulut geldi.

"Günaydın Ateş."

"Günaydın amca.Mert'e yok mu günaydın?"dedi imayla.

"Uyanırken dedim zaten.Çok konuşma velet.Çayımı koy da içeyim." Kahvaltıdan sonra Ateş fırlayıp gitti.

"Rıza'dan öğrendiğime göre bugün dersin yokmuş."dedi Bulut.

"Rıza nereden biliyor? Şefik söyledi tabii."dedim somurtarak. "Benim her şeyimi bilmek zorunda değilsin.Bir şey soracaksan bana sor.Hoşum gitmiyor bu kontrolcü halin."

"Ama dün gece hiç de öyle demi-"

"O cümleyi tamamlarsan masadaki her şeyi başından aşağı dökülmüş bulursun."dedim kızgınlıkla.

"Ooo vahşi kedi yine ortaya çıktı.Tamam bir şey demedim.Ama kabul et bu halimi sevdiğin zamanlarda oluyor."

"Olmuyor."diyip omuz silktim.

"Peki. İşe gidecek misin? Çalışmana gerek yok aslında.Babanın durumu da düzelecek."diyip kahvaltısına devam etti.

"İşe gitmeyeceğim.Yerime başkasını almışlar." Kafasını tabağından kaldırıp bana baktı.

"Sebep?"

"Geçiciydim zaten.Fakat aylardır oradaydım.Tam zamanlı birini almak istemiş patron. Beni de çıkarttı işten."

"İşe gitmeni istemiyordum bize zaman kalmıyor diye.Fakat böyle pat diye olacağını da düşünmemiştim.Yalan söylemeyeceğim.Bir yanım sevindi buna.Peki sen üzüldün mü?"