BENDEN GİDEMEZSİN 2

6.Mert'in Geçmişi 2

Medya : Halsey- Without Me

6.Bölüm Mert'in Geçmişi 2

Bir hafta boyunca evden çıkmak istemedim.Onların şokunu atlatmam gerekmişti.Babam olaydan bir gün sonra eve gelmiş.Benden olanları dinlemişti.Benden özür dilemiş ve o günden beri yanımda olmuştu.Özkan telefonla beni rahatsız ettiği için hattımı değiştirmiştim.Dört gündür okula gitmediğim için arkadaşlarım merak edip beni arıyodu.Daha fazla bahane uydurmak istemiyordum.Ayrıca unutmam lazımdı.Kafamda sürekli aynı şeyleri canlandırmak istemiyordum.Bugün okula gidecek eski yaşamıma devam edecektim.Formamı giyip aşağı indim.

"Günaydın oğlum nasılsın?"dedi gazetesini bir kenara koyarak.

"Günaydın.İyiyim."

"İstersen biraz daha dinlen."

"Yok bir şeyim.Sadece bir çeşit bunalımdaydım sanırım.Atlatmak için savaşmam gerekiyor."

"Nergis teyzen senin için güzel bir kahvaltı hazırlamış." Hanım değil de teyze dedi.Her zaman mesafesini koruyan babam ilk defa teyze dedi.Benim istediğim şekilde hitap ettiğine göre demek kendisini suçlu hissediyor.Hissetmeliydi de.

"Kendini suçlu mu hissediyorsun?"dedim yüz ifadesini inceleyerek.Yüzü giderek düştü.

"Evet oğlum.Sen benim en yakınımsın.Sana bir şey olsun ister miyim?Adamı iyi seçemedim.Daha dikkatli olmalıydım.Onu araştırdım.Bir şey çıkmamıştı.Fakat senin hislerine güvenmeli,seni dinlemeliydim.Çok özür dilerim."

"Hattımı değiştirmem durumu çözer mi bilmiyorum.Bana aşık olduğunu söyledi.Peşimi bırakır mı?"dedim dudaklarımı ısırarak.

"Bilmiyorum.Fakat bundan sonra seni okula Yüksel götürüp getirecek.Bir süre böyle devam et.Olmadı başka önlemler alacağım.Hayır adamı suçlayacak herhangi bir şey de elimde yok.Onu kendi oğluma ayarlayan benim sonuçta." Elindeki kahvaltı bıçağını sıkarak.

"Mantıksız durumlardan çıkan sonuçta bu olur zaten."dedim dik dik bakarak.

"Özür dilerim."dedi başını eğerek.

"Tamam eğme başını.Geçti gitti diye düşünelim.Aynı şeyden bahsetmekten yoruldum." Kahvaltımı edip okula Yüksel abiyle gittim.İlk derslerde adapte olamadım hemen.Ama sonraki derslerde dikkatimi toplamayı başardım.Gelmediğim günlerdeki notlarımı da aldım.Evde eksiklerimi de tamamlarım artık. Okul kapısında Yüksel abiyi aradım.Hemen önümde arabayı durdurunca binip sağ salim evime gittim. Hafta boyu bu şekilde geçti.Özkan'dan ses seda çıkmadı.Çıkmayınca biraz rahatlamadım değil.Fakat yine de bir yanım hep tetikteydi.

İkinci hafta tetikte olmakla haklı olduğum ortaya çıktı.Çünkü okul çıkışında Yüksel abi gecikince pat diye karşıma çıktı Özkan.

"Sonunda seni yalnız yakalayabildim.Neden öyle kaçar gibi gittin?" Anlık bir şaşırmanın içine girsem de kendimi toparladım.

"Kaçtım çünkü."

"Niye?"dedi ellerini beline koyarak.

"Ne demek niye? Sen içeceğime ilaç kattın.Beni resmen zorladın!"

"İstekli değildin.İki aydır sana dokunmama izin vermiyordun! Sadece süreci biraz hızlandırdım."

"Bak sen söylüyorsun.İstekli değildim.Demek ki bunun beni zorlamaktan bir farkı yok."

"Eninde sonunda olacaktı.Zaten bunun için ayarladı baban beni." Dişimi sıktım.

"Öyle veya böyle bitti.Babam söylemiştir sana bu işe son verdik.Artık görüşmeyeceğiz."