Nie musisz się mnie bać |Tom II

^40^

Teraz na poważnie ^^
Troszku dłuższy..

_Isaac_

Ruth spała jeszcze jakieś dwie godziny. Kiedy się obudziła, uśmiechnąłem się i pocałowałem ją w czoło.

- Wracamy do watahy? - pokiwałem głową, okryłem ją kocem i wstałem. Gdy kobieta usiadła i przeciągnęła się, kucnąłem i położyłem rękę na jej plecach, a drugą pod udami i wstałem, biorąc ją na ręce w stylu panny młodej.

- Isaac, postaw mnie. Puść.

- Mam ręce po to, aby móc trzymać cię w ramionach. Więc pozwól na to. Chcę, żebyś słyszała bicie mego serca, które bije tylko i wyłącznie dla ciebie i naszych dzieci. - powiedziałem, patrząc na nią. Ruth pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie. Jakby to ode niej zależało.

~ Teraz będziemy ją nosić cały czas, skoro wyraziła zgodę. ~powiedział szczęśliwy Ivo. Uśmiechnąłem się szeroko, pocałowałem ją w czoło i wyszedłem z jaskini zostawiając wszystkie rzeczy tam i wolnym krokiem ruszyłem przez las do domu.

- Mam dla ciebie niespodziankę. - Zakomunikowałem, gdy połowę drogi przebyliśmy w ciszy.

- Jaką? - zapytała czerwonowłosa, patrząc na mnie. Gdy szedłem, położyła głowę na mojej klatce piersiowej.

- Niespodzianka, to niespodzianka skarbie.

- A obejrzymy jakiś film, gdy będziemy w domu?

- A co byś chciała zobaczyć? Możemy włączyć Titanica, Harry'ego Pottera, Pierwszy raz...

- A jakiś horror? Słyszałam o takim...

- Żadnych horrorów. - przerwałem jej szybko, jednak ta mówiła dalej:

- Jednym, który ponoć jest bardo fajny. Śmierć nadejdzie dziś, taki chyba był tytuł. 

- Nie. Wymieniłem ci fajne filmy. - Ruth zaśmiała się.

- I ty chcesz je obejrzeć? Daję głowę, że przez połowę Titanica, będziesz bawił się moimi włosami, albo położysz głowę koło mojego brzucha i będziesz mnie rozpraszał. - trafiła. 

~ No weź się zgódź. Jeżeli sama to proponuje, to nie musi być taki zły. ~zaczął przekonywać mnie Ivo. 

- Musicie dać mi więcej powód, żebym zgodził się na ten film. - powiedziałem głośno, na co Ruth nagle się uśmiechnęła.

- Jest dwóch na jednego, to pierwszy powód. Drugi to taki, że nie będziesz mnie rozpraszał i sam cię wciągnie ten film, a trzeci... Będziesz obok mnie cały czas i gdy będzie jakaś scena, usiądę ci na kolanach i będę się mocno przytulać. 

~ O! Zostałeś przegłosowany! - krzyknął wilczur.

~ Ta, bo ty go będziesz oglądać...

~ Jak ty będziesz, to ja też. - westchnąłem.

- Niech będzie. - powiedziałem, a w zamian dostałem pięknego całusa od mojej mate. Uśmiechnąłem się szeroko, widząc już dom główny z daleka. W tym samym czasie, Ruth ziewnęła.

- Znowu chcesz spać? - spytałem rozbawiony.

- Tak mną kołyszesz, że samo mi się ziewnęło... O! Już jesteśmy, ale... Gdzie ty idziesz? - zapytała, gdy kierowałem się w przeciwną stronę od domu watahy.

- Kiedy spałaś, załatwiałem pewne sprawy na odległość... Mówiłem ci też pod drodze, że mam niespodziankę i... Oto ona. - stanąłem przed średniej wielkości domem z białego drewna. Znaczy drewno normalne, tylko pomalowane na biało. Był dwupiętrowy. Przed domem zostały posadzone różne kwiaty - róże białe, tulipany, bratki w różnych kolorach... Trochę dalej od naszego domku, stał jeszcze jeden budynek. Cały szary z jednym oknem. Ale wróćmy do naszego domku. Jak już mówiłem, był dwupiętrowy. Na pierwszym piętrze były dwa duże okna, drzwi z sosny, jak mniemam i kwiaty, które znajdowały się tuż przy ścianie. Na drugim piętrze był balkon. Spojrzałem na kobietę, którą trzymałem. Miała rozchylone usta, oczy szeroko otwarte. Usłyszałem jej ciche westchnięcie.