İlk Gün

43 0 0
                                    

Bugün büyük bir heyecanla uyandım. Sonuçta üniversitenin ilk günü hayalim bu üniversite bu bölüm olmasa da genede heyecanlıydım.Yeni arkadaşlar, belki yeni bir sevgili müthiş olurdu cidden. Ama bu kadar içine kapanık olursam hayatta bulamam bu gidişle. Herneyse...

Yataktan kalktım elimi yüzümü falan yıkadım. Klasik.Üstümü değiştirdim. Birazcık makyaj yaptım. Saçlarımı düzleştirdim. Mutfağa gittim. Canım annem döktürmüş gene. “Günaydın canlarım"

“Bugün baya mutlusun hanımefendi." 

“Tabi baba her ne kadar sevmediğim bölüm olsada üniversite sonuçta farklı bi yer" Aceleyle bişeyler atıştırıp çıktım. İlk günden geç kalmıyim bari. Saatlerce ( aslında 15 dk ama bana saatlerce geldi.) otobüs bekledikten sonra üniversitedeydim sonunda. Nefes alıp verdikten sonra içeri girdim. Herkes kendi aleminde takılıyordu. Bende kafeteryaya gidip Buse'yi beklemeye karar verdim. Mesaj atıp yerimi bildirdim.

Yaklaşık on dakika oldu bu kız yok ortalıkta.Arkamı dönüp bakarken.“Boşsa sandalyeyi alabilirmiyim? " dedi bi çocuk. Önümü dönmemle Berk'i görmem bir oldu. Aynı anda “Gene mi sen? " dedik. Yok ya neden koskaca kafeteryada gelip benim oturduğum masadaki sandalyeyi buldu. “Ya al git ya uğraşamam senle"

“Deli misin nesin bir sandalyeyi istedim.Almıyorum sandalyeni falan " Tövbe tövbe bişey mi dedim ben. “Almazsan alma Allahım Yarabbim." dedim. Çekti gitti pislik. Sonunda Buse hanım gelebildi. “Nerdesin kızım sen ya nerdesin ben burda delilerle uğraşıyorum sen yoksun."

“Dur bi sakin ol ya ne delisi kimle uğraşıyosun anlat."  “Tamam kalkalımda sınıfa doğru yol alalım." dedim.Yürürken anlatmaya başladım  

“Berk vardı ya şu meşhur bankta kim oturacak davası heh o işte. Bide aynı üniversitedeymişiz kayıt günü karşılaştık sinir oldum.Bide aynı sınıfta çıkarsak at beni pencereden aşağı." ilk önce şaşırıp sonra kahkaha atmaya başladı. “S-sen ci-ciddimisin? " mal gülerken konuşuyor hala sinir ediyor beni. Kapının önüne geldiğimizde hocanın gelmek üzere olduğunu anladık. Sınıf dolmuş. Berk'i görmemle neye uğradığımı şaşırdım. Sanırım bu bize kaderin bir oyunu olmalı. Buse'ye dönerek “Şu pencereden beni atma konusunda ciddi değildim. Berk burda. " dedim. Dahada gülmeye başladı.Herkes bize bakarken Berk'in bana baktığını görünce Buse'yi çekiştirip bulduğum ilk boş yere oturdum. Kafamı sıraya koydum. Neler oluyordu? Ben neden kızardım? Burası sıcak mı?  Berk neden bana farklı bakıyordu? Sanki ilk karşılaştığımız günki gibi sinirle değilde daha farklıydı. Hoca gelip ders hakkında bişeler anlatırken benim aklımda deli sorular. Buse beni dürtmeye başlayınca kafamı kaldırıp “Hı ne oldu? " dedim.

“Kızım ders bitti nolacak. Sana noldu böyle dalgınsın Berk yüzünden mi? " derken Berk önümden geçti. Mal bu kız ya azıcık ağzını tutamıyor off kesin duydu ya . “ Buseeee ya duydu kesin elimden çekeceğin var " deyip. Fırladım dışarı koşarak bahçeye çıktım. Boş sessiz bir yere oturdum. “ Off Buse neden öyle dedi duydu kesin ya ben napıcam yanlış anlar o salak kesin.Hayır bide önümden geçerken bana baktı sanırım tabi kafa daha yeni algılıyor o anın şokuyla."

“Kendi kendine mi konuşuyorsun sen." dedi bir ses. Kafamı kaldırmamla Berk'i gördüm. Neden bu kadar çok karşılaşıyoruz ki. Kader dedikte abarttı ama bu kaderde. Yoksa beni mi takip ediyor. “Sen beni mi takip ediyosun." dedim. Güldü. “Neden seni takip edim ki sen benim sürekli gittiğim yere geliyosun. Bence sen beni takip ediyosun."

“ He tabi işim gücüm yok Berk'i takip edim diyodum bende zaten."

“Olabilir senden beklerim."

“ Neyse seninle uğraşamam ben gidiyorum."

Arkamı dönüp gidecekken kolumdan tuttu. Bir eliyle kolumu tutarken diğer eli ensesindeydi. Fazla mı masum görünüyor. “Şey arkadaşının dediğini duydum.Sanırım karşılaşmalarımızı anlatmışsın. Beni mi düşünüyordun derste dalgındın. " çekinerek konuşuyordu. Bir dakika derste beni mi izlemiş. “Sen beni mi izledin. " 

“Şey yok ya aslında.. herneyse.." Hala tuttuğu kolumu bıraktı. “Ben gitsem iyi olacak" dedi ve gitti.      

KaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin