Anılar olarak geçmişi yazıp şimdiki zamana geçmek için biraz hızlandırdım. İyi okumalar...
1 Yıl Sonra
Ailelerimizin ısrarlarıyla nişan yapmaya karar verdik. Sadece yüzük takıcaz. Yani bu bana biraz saçma geldi ama ikimizde hiçbir zaman birbirimizden ayrılmayı düşünmedik. Ben onu seviyorum o da beni seviyor sonuçta nişan yapmak evliliğe bir adım bizim için. Tabikide hemen evlenmeyi düşünmüyoruz ilk önce üniversiteyi bir bitirelim öyle. Ben heyecandan erkenden uyandım. Sadece küçük bir kutlama olacak. Burak sağolsun kafeyi bizim için ayarlamış. Burak demişken acaba Buse beni neden aramadı. Saate uzanıp baktığımda daha 8'di ve büyük ihtimalle daha uyuyordur. Saatin erken olduğunu düşünerek yatakta oyalandım. Sonuçta benim bir şey yapmama gerek yoktu. Her şey hazırdı. Kıyafetim ayakkabılarım... Sadece kuaföre gidicektim. Ona da daha çok var zaten. Sıkıldım... Acaba Berk uyanmışmıydı. Hızlıca yataktan kalktım. Banyoya gittim. Duş aldım. Üstüme bir t-shirt ve kot şort giydim. Annem,Şengül teyze, Buse ve ben saat 2 de kuaföre gidicektik.
Aşağı indim. Annem kahvaltı hazırlamış, babam elinde gazeteyle sofrada oturuyor. Her zamanki gibi.
“Günaydın annecim, günaydın babacım.” dedim. İkiside gülerek bana günaydın dediler.
“Sen bu kadar erken uyanırmıydın ya." dedi babam dalga geçerek.Annemde “Heyecandandır.” dedi gülerek. “Ya benimle uğraşmasanıza.” dedim.
Hemen hızlıca kahvaltımı yaptım. Çok heyecanlıyım. Bir an önce akşam olsa.Sonunda telefonum çaldı. Acaba Buse mi Berk mi? Hızlıca telefona koştum. Tabikide Berk'ti. Buse'nin hala uyandığını düşünmüyorum.
“Alo canım.”
“Günaydın bitanem napıyosun?”
“Buse'nin aramasını bekliyorum ya hala uyanmadığına eminim.”
“Uyanır ya şimdi heyecanlanma.”
“Sen napıyosun?”
“Burak'ın yanına geldim. Hazırlıklar tam mı bir eksik var mı bakim dedim.”
“Yok dimi eksik bak bir aksilik çıkmasın.”
“Heyecanlanma güzelim tamam herşey.”
“Tamam hayatım kapı çaldı. Akşam görüşürüz. Öptüm.”
“Tamam canım.”
Telefonu kapatıp yatağa fırlattım. Koşa koşa aşağı indim. Kapıyı hala açan yoktu. Kapıyı açtım ve şok oldum.Bu manzarayla karşılaşmayı beklemiyordum. Karşımda Efe vardı. Uzun zamandır görüşmemiştik.
“Selam.” dedi çekinerek. “Gelsene” dedim kenara çekilerek.
“Kim gelmiş.” diye annem mutfaktan bağırdı. “Efe geldi. Biz yukardayız. ” diye bağırarak cevap verdim. Sessizce hiç konuşmadan yukarı çıktık. Odama geldik. Yatağa oturduk.
“Nişanlanıyormuşsunuz.” dedi ifadesizce.
“Evet" dedim. “Beni neden çağırmadın? ”
“Ben gelmezsin diye düşündüm.”
“Olur mu hiç en yakın arkadaşımın nişanına nasıl olurda gelmem?”
“Gerçekten mi?”
“Seni üzdüğüm için özür dilerim Özge. Ama arkadaşız hala ve dediğini yaptım seni unuttum.”
“Teşekkür ederim.” diyerek sarıldım. O anda kapı açıldı.
“Bölmüyorum umarım.” dedi Buse.
