Birini bu kadar kolay sevmek yanlışmıydı yoksa duygu karmaşası mı yaşıyordum? Gerçekten ona aşıkmıyım yoksa bu kadar çabuk gelişmesi mi kafamı karıştırıyor. İçimden bir his bunun sonunun beni üzeceğini söylüyor. Belki de bu kadar şıpsevdi biri olmamdan kaynaklanıyor olabilir. İlk görüşte hoşlandığım baya kişi olmuştu ama bu farklı hissettiriyor. Ayrılmayı düşünmek bile aklımı kaçırmama sebep oluyor.Bir haftadır aynı şeyleri düşünüyorum bişey bana yanlış gibi geliyor onu seviyorum ama onun beni gerçekten sevdiğine inanamıyorum bana rüya gibi geliyor.
Yatağımda uzanmış boş boş tavana bakıyordum. Bide misafir derdi var hiç sevmem misafiri. Annem aşağı kattan bana bağırarak hazırlanıp gelmemi söylüyordu. Babamın genel müdür olduğu şirketin yöneticisi,eşi ve biricik oğlu gelecek. Biricik diyorum çünkü annem anlata anlata bitiremedi. Yok çok çalışkanmış yok çok yakışıklıymış falan... Babamla annem sürekli görüşürler ama ben ilk kez tanışacağım. Ne giyceğime karar vermekte zorlanıyorum. Aslında ilk bulduğumu giymem gerek ama annem tembihledi güzel ol diye. Elime annemin bana aldığı etek ve gömleği aldım. Bunları beğenir diye düşünüyorum. Siyah ,düz ve biraz dizin üstünde kalem etek ve üstüne krem şifon uzun kollu gömleği giydim. Bana kalsa abartı ama annemde en az benim kadar abartı giyindiği için takmadım. Saçlarımı düzleştirip hafif bir makyaj yaptım. Telefonu elime aldım. Berk'le en son sabah konuşmuştuk. Onun da babasıyla işleri olduğu için bugün buluşamadık.
Kime:Berk
Canım naptın hallettin mi işlerini ?
Aradan beş dakika geçti.
Kimden:Berk
Evet bitanem bitti sayılır.
Kime:Berk
O zaman misafirlerden kurtulmam için beni kaçırsan olur mu hiç sevmem misafiri :)
Kimden:Berk
Olmaz küçük hanım. İşim var canım hem belki misafirleri seversin .:)
Kime:Berk
Sevmem! Herneyse hem senin ne işin var bakim?
Kimden:Berk
Bitsin uzunca anlatırım. Zaten özledim seni bir haftadır hem şirket hem okul derken seni de ihmal ettim ama telafi edicem söz :) Hadi ben işlerime dönüyorum. Görüşürüz sevgilim.
Kime:Berk
Görüşürüz canım :)
Berk'ten de hayır yok mecbur misafiri çekicem.
Aşağı indim. Annem telaşla koşuşturuyor. Babamda ona yardım ediyordu.Annem mutfaktan bize emirler yağdırdı.
“Nerde kaldın kızım ya bu annenin telaşı beni öldürecek yardım ette kurtulalım. ” dedi. Gülerek başımı salladım. Güzelce masayı hazırladım. Artık herşey tamamdı. Tam oturacakken zil çaldı. Keşke bir nefes alsaydın. Annem hemen önden kapıyı açtı. Babamda yanında duruyordu. Bende salonun kapasının orda...
Kapı açıldı. İçeri babam yaşlarında yakışıklı resmi görünümlü bir adam ve zarif şık bir kadın girdi. Selamlaşma bittiğinde bana baktılar. Hanım hanımcık pozlara girip selam verdim. “ Sen Özge olmalısın. Ne kadarda büyümüşsün. Baksana Şengül ” dedi adam.
“Memnun oldum. Kadın da “Ne kadar güzel bir kız olmuşsun. En son gördüğümüzde beş yaşındaydın.” Gülümsedim. Demekki tanımadığım kişiler beni tanıyordu. Gülümsedim. İçeri girdiler.
“Ee Ahmet hani oğlun nerde ?”
“Arabayı park edicekti gelir şimdi. ” demesiyle zil çaldı.
