Innocent Criminals

Chapter 50

(Marie Povs)
Nagising ako sa diwa ko pag katapos ko makatanggap ng dalawang sampal mula kung kanino.

"Hi bitch"

May upuan sa harap ko kung saan nakaupo si Chaeyoung habang ako ay nakatali.

"Sorry di ko kailangan pag bayaran ang mga kasalanan ko dahil I am rich"-Chaeyoung
"Puwe. Basura naman yung pagkatao"

Narinig ko ang boses ni Up mula sa likod ko.

"Up? Ikaw ba yan?"-me
"Makakaalis rin tayo dito"-Up

Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko mula sa likod. Siya pala ang sinasandalan ko kanina pa. Kala ko kasi sandalan talaga sa upuan, likod niya pala.

"Shut up window man! Ikaw yung nag pakulong sa akin epal ka eh. Ngayon mag dusa kayo. Sorry my cousin, but Daniel and the Twins was now on my hand"-Chaeyoung
"Ano? Hawak mo sila Jonas?"-me
"Hindi pa ngayon. Pero soon. Kasi obvious naman na pupunta at pupunta sila dito para tulungan kayo. Balita ko nga umabot kayo sa Russia eh ang lulupet niyo naman"

Sabay sampal ulit sa akin neto.

"Yan na ang huling beses na masasampal--"-me

Sinampal niya ako ulit.

"Anong huli? Gusto mo ulit ulitin ko pa?"

Sabay sampal niya sa akin ng paulit ulit dahilan para mag init ang pisngi ko sa sakit at hapdi.

"STOP!"

Agad siya napatigil ng may sumigaw na lalaki mula sa pinto. Grabe napaka lawak pala ng silid na ito. Tapos wala lang mang kagamit gamit.

"Stop hurting your cousin Chaeyoung. Get away from her"

Tito?

Yes the man who visited me at my apartment. Teka bakit ako nag e-english? Nadadala ako sa mga tao dito.

"She's still your cousin"

Lumapit eto sa akin at hinarap ako.

"It is hard to accept that my lost pamangkin is on our enemies side. Kung di ko na lang sana nalaman na isa ka sa tumulong para madakip ang anak ko diba? Edi sana hindi kita pinakailaman kahit na kaibigan mo yang mga yan"-Elric
"Pero nang kikidnap po ang anak niyo. Pati narin yung mga Larmiento"-me
"Your cousin and your relatives. Dont point out them like you are not related to them. We are your relatives, you are my pamangkin and I am your tito. We are Family"-Elric
"Mga mamatay tao at mga baliw kayo!"-me
"Its on our blood Ms.Rose Marie Woller. Para kang daddy mo na hindi matanggap kung ano ang nasimulan ng dugo natin. We abduct people that we like because we are rich and wealthy. If they dont like us, we kill them or make money from them. Thats how it goes."-Elric

Di ko matanggap ang mga sinabi niya. Ayoko i-claim na kamag anak ko sila. Ang suwerte ko sa daddy ko dahil mas pinili niyang ilayo kami ni mama sa kapahamakan.

"Kahit kailan pa hindi ko kayo ituturing na kamag anak at kadugo!"-me

Nag cross arms eto sabay ngisi.

"Matatanggap morin kami"-Elric

Lumabas na ang mag ama at naiwan kami ni Up sa kuwarto na iyon.

"Paano pag di nila tayo nasundan?"-me
"Kung may tiwala ka sa kanila hindi mo maiisip yan"-Up

Natahimik na lang ako at nag simulang tumulo ang mga luha ko. Ganito pala yung pakiramdam na ikaw na yung bihag, naalala mo na lang bigla yung pag sasama niyo ng pamilya mo saka mga mahal mo sa buhay kasi parang malabo masyado na makalabas ka sa ganitong sitwasyon.