Arranged Married with Mr. Arrogant (Sandy&Ares)

lasing

Lumingon si sandy at sinundan ng tingin ang lalaking umokopa sa mesang nasa bandang dulo.

He was tall and broad-shouldered. Na-emphasize iyon sa suot na black business suit. He always had a brooding look on his face. Parang galit sa mundo ang lalaki. Ni hindi ito ngumiti nang batiin ng pinaka maganda nilang waitress. He didn't look korean with his slightly dark skin. Matangos ang ilong nito at maitim ang matatalim na mata. Mukha itong arogante pero may sariling karisma.

He looked powerful and authoritative. At ang nakakainis ay ito ang tipo ng lalaki na hindi kailangang ngumiti para makaakit ng mga babae.

Just the sight of him made women drool. Iniiwas ni sandy ang tingin sa lalaki. He was the sort of man she could live without.

"Hot? Mainit ang ulo kamo." pero hindi niya alam kung bakit bumabalik pa rin ang tingin niya sa lalaki. All right, then, he was attractive.

Alak agad ang ipina-serve ng lalaki kahit na wala pa ang order na pagkain. Mukhang malalim ang problema nito. Ano kaya ang problema ng lalaki? Negosyo o babae? Iyon lang naman ang kadalasang pinoproblema ng mga guatong maglasing. Nasa hitsura ba ng lalaki ang mamomoroblema sa babae? Parang hindi. Kung pera naman, parang ito ang taong hindi namomoroblema sa pera. So which could it be? 

Hinarang agad ni sandy si  Hae Jin," who is that? Where he from?

Nilingon ni Hae Jin ang lalaki at saka ibinalik ang nagtatakang tingin sa kanya. Noon lang kasi siya nagtanong tungkol sa lalaki. Well, i dont know, i dont think he wants to talk. And he is not here for an english lesson. He is pretty good at speaking in english.

Siguro, naroon lang ang mga lalaki para lunurin ang sarili sa kalungkutan. Weird ano ba naman ang pakialam niya sa kabiguan nito?

Nagse-serve si sandy ng pagkain sa kabilang mesa nang mapatingin siya sa lalaki mas gwapo ito sa malapitan at kahit na moreno ang lalaki ay makinis ang balat na masasabi nga niyang maganda itong lalaki. At parang out of place ito sa lugar na iyon.

Mukhang mamahalin ang suit ng lalaki at mukhang mabango even his hair looked silky. Parang masarap suklayin ng mga daliri. And his lips looked firm. At iyon ang mukhang assertive kapag humalik.  Hindi mabobored. . .

Natilihan si sandy ng tumingin ang lalaki sa kanyang direksiyon.kumunot ang noo nito ng magkatitigan sila," YES? is there a problem, miss?

Ipinalig ni sandy ang ulo." N-nothing. Are you enjoying youre food sir?

Naging matigas ang anyo nito." Too spicy"  at mukhang ayaw nang bawasab pa ang pagkain.

This is korea, The food is really spicy," katwiran naman niya, would you like to order something less spicy?

No. I just want peace and quiet. And i dont want being ogled like a specimen". Saka nito tinungga ang inumin.

Hindi agad nakagalaw si sandy sa kinatatayuan. Kung magsalita ang lalaki ay parang mare-rape na niya ito sa tingin lang.

Maswerte nga ito at natitigan niya ito.

Yabang! Hindi lang naman ang lalaki ang gwapo sa mundo.

I thought the staff here spoke english dont you understand? Antipatikong tanong ng lalaki.

Antipatiko talaga ang hudas"  i understand perfectly Sir, pilit siyang ngumiti. Anything else sir?

I just want to be left alone."

Eh di left alone. Aalis  na ako dito," pagsisintir niya nang bumalik sa locker nya para magbihis tapos na ang duty niya. Kung kailan na huling araw niya sa trabaho, saka pa siya nagkainteres sa lalaking suplado. Bakit hindi nalang isang mabait na lalaki ang nagistuhan niya para naman maging memorable ang huling araw niya sa seoul?