the new boy

Κεφάλαιο 17

Ανοιγω τα ματια μου. Τσουσουν ακομη απο χθες. Ολη τη μερα εκλεγα. Πως μπορει να υπαρχουν ολα αυτα. Περασε ασχημα και αυτος και οι φιλοι του.

Και εγω το μονο που κανω είναι να τον χρησιμοποιώ. Θα πρεπει να τον κανω να με αγαπησει και μετα να τον παρατησω. Θα τον πληγωσω βαθια.

Ειμαι τοσο κακια θεε μου. Σηκωνομαι και κοιταζομαι στον καθρέφτη. Πραγματικα δειχνω χαλια. Πρισμενα ματια μαυροι κυκλοι. Πρεπει οπως δηποτε να κανω μασκες.

Κοιταζω το ρολοι και ειναι 1 το μεσημέρι. Χθες το βραδυ κοιμηθηκα κατα της 3 γιατι δεν με έπαιρνε ο υπνος και εκλαιγα. Σημερα ειναι Σάββατο.

Στα αληθεια δεν ξερω αν ειμαι ετοιμη να παω εκει. Αν καποιος απο αυτους πει καποια βλακεια τοτε θα γινει χαμος και ο Αλεξ θα πληγωθεί.

Θα παω να κανω ενα χαλαρωτικο μπανιο και θα βαλω και μασκες. Αφου κατα της 7 θα βγουμε και πρεπει οπως δηποτε να ειμαι έτοιμη.

[...]

Φοραω μια ροζ φουστα και μια ασπρη μπλούζα. Παίρνω το μπομπερ το ροζ μου και φοραω τα αιρ με ασπρες ψηλες καλτσες.

Εχω βαφτει ετσι και αλλιως και τωρα απλος περιμενω να περασει απο εδω ο Αλεξ να με παρει. Ειναι ηδη 7 οποτε αποφασιζω να κατεβω κατω. Και την στιγμη που φτανω ακουω μηχανη εξω απο το σπίτι.

Αμεσως βγαινω και τρεχω προς το μερος του. Τον αγκαλιαζω και επειτα τον κοιταζω. Με κοιταζει και εκεινος και δειχνει κουρασμένος.

"Πως εισαι;"με ρωταει και με κανει να τον κοιταξω. "Ρωταω γιατι χθες εκλαιγες και ησουν αναστατωμενη με οσα σου ειπα"λεει και μου το θυμίζει.

"Ναι εχεις δικιο ημουν. Απλος δεν ηξερα και για αυτο δεν περιμενα κατι τετοιο καταλαβαίνεις;"ρωταω και εκεινος γνέφει θετικα.

"Εισαι ετοιμος να γνωρισεις τους φιλους μου;"ρωταω εγω τωρα καθως ρωταω το κρανος μου και ανεβαινω στην μηχανή.

"Βασικα η αληθεια ειναι οτι οχι. Δεν ειμαι έτοιμος. Δεν ξερω ποσο θα ταιριαζω μαζι τους"λεει και ξεφυσαω. Καθολου. Καθολου δεν ταιριαζεις με εκεινους.

Αλλα αυτο ειναι καλο Αλεξ. Εισαι ενα αγνο παιδι. Και εμείς. Εμεις ειμαστε κακομαθημένα που εχουν τα παντα και ακομη και αυτο δεν τους φτανει. Θελους περισσοτερα. Τα θελουν ολα.

Εχει βαλει μπρος και πηγαινουμε απο δρόμους γνωστούς για εμενα. Καθε μερα περνουσα απο αυτους οταν πηγαινα στο παλιο μου σχολειο.