Ακουω ηλιθιες φωνες στο κεφαλι μου. Εχω αρχισει να τα χανω και επισήμως. Νυσταζω τοσο πολυ και δεν μπορω να κοιμηθω.
Σοβαρεψου Βαλερια. Δεν ακους τιποτα ολα ειναι στο μυαλο σου. Προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου. Ανοιγω τα ματια μου και το πρωτο πραγμα που βλεπω ειναι το ρολοι στο κομοδίνο μου.
Ειναι 11:45 το πρωι και οι φωνες δεν ειναι μεσα στο μυαλο μου. Ειναι κατω. Ερχονται απο κατω. Ειναι του μπαμπα μου και της μαμας μου.
Φοραω οτι βρω μπροστα μου και κατεβαινω αμεσως κατω οπως ειμαι. Οι δικοι μου μαλωνουν ορθιοι μπροστα απο το τραπεζι και ο Λυβιο παρακολουθεί σιωπηλός.
Καλα τι εικόνα ειναι αυτη που δινουν στον Λυβιο. Σοβαρα δεν μπορουν να συγκρατήσουν τον εαυτο τους. Προσπαθω να παρακολουθησω τι ακριβώς λενε.
"Ημουν τοσο χαζος που δεν το καταλαβα ποτε μου. Με τα γαμημενα ταξιδια σου. Πως μπορεσες να μην μου πεις τιποτα;"φωναζει ο μπαμπας μου τρελαμένος.
"Μα δεν βλεπεις πως αντιδράς; πως να σου το ελεγα; Κοιτα πως κανεις!"φωναζει η μαμα μου το ιδιο. Δεν εχω καταλαβει για τι μιλανε.
"Εσυ επρεπε να μου το πες. ΕΣΥ ΓΑΜΩΤΟ. Οχι η ηλιθια φίλη της Βαλεριας που θελει να την καταστρέψει!"η ποια μου;
"Τελος μεχρι εδω. Αν μου το ελεγες εσυ πιο πριν θα ηταν ολα καλα. Αλλα τωρα οχι. Απλα τελος."λεει και παω να επέμβω αλλα δεν προλαβαίνω απο αυτο που ακουω"χωριζουμε. Θελω διαζύγιο"λεει και εγω καθομαι στο σκαλι που βρίσκομαι.
"Και εσυ"λεει και δείχνει τον Λυβιο."θα φυγεις απο το σπιτι μου. Που ειχατε το θαρρος να παιζεται θεατρο οτι ειναι ανιψιός σου ενω ειναι γιος σου"λεει και εγω αφηνω τα δάκρια μου.
Ο Λυβιος; Γιος της μαμας μου; Δηλαδη τι ειναι αδερφός μου; Ο Λυβιο ειναι αδερφος μου; Σηκώνομαι ορθια και κατεβαινω τα σκαλια γρήγορα.
Μονο τοτε με παρατηρούν αλλα εγω ηδη εχω βγει απο το σπιτι και τρεχω. Πρεπει να παω να κρυφτω καπου. Δεν αντεχω να ακουω αυτα τα ψεμματα.
Δεν αντεχω να αλλαζουν ολα τοσο ξαφνικα. Η ζωη μου που έμοιαζε τελεια δεν ειναι τιποτα. Σταματαω στην ακρη της ξύλινης γέφυρας που ουτε καν ξερω ποτε έφτασα.
Κλαιω ασταματησα και δεν με νοιαζει τιποτα. Ειμαι μια ανοητη. Δεν εχω τιποτα. Δεν εχω οικογένεια. Ουτε φιλους. Δεν εχω ουτε τον Αλεξ. Κανεναν.
YOU ARE READING
the new boy
Fanfiction"Εισαι σκυλα!"λεω καθως σκουπίζω τα δάκρια μου"και εγω ειμαι πιο πολυ απο εσενα. Γιατι σε ακουω. Γιατι εχω το θαρρος να τον κοιταζω στα ματια και να του το παιζω φιλη ενω στην πραγματικότητα τον κοροϊδεύω"λεω και εκεινη με κοιταζει. "Ελα τωρα Βαλ. Ε...
