the new boy

Κεφάλαιο 26

Ανοιγω τα ματια μου και κοιταζω δεξια και αριστερά. Σηκώνομαι απο το κρεβατι και για καποιον περίεργο λογο ειμαι ηδη έτοιμη.

Κατεβαίνω τα σκαλια και η μαμα μου και ο μπαμπας μου ειναι εκει οπως καθε πρωι μονο που σημερα δεν μου ρίχνουν ουτε ενα βλεμμα.

Τους προσπερναω και βγαίνω εξω. Εξω οπου βλεπω τον Αλεξ να περιμένει καξ ο σοφερ μου το ιδιο οπως καθε πρωί. Πλησιαζω τον Αλεξ.

"Αλεξ; τι κανεις εδω πρωι-πρωι;"ρωταω και γυρναει και με κοιταζει. Δεν χαμογελαει. Εχει ενα αυστηρο ψυχρό βλεμμα.

"Πως μπόρεσες;"ρωταει και η καρδια μου κόβεται στα δυο. Δεν μπορει να εμαθε. Οχι ακομη. Οχι ακομη.

"Οχι οχι οχι"σηκωνομαι και λεω. Κοιταζω δεξια και αριστερα και ειμαι στο κρεβατι με τις πιτζάμες μου.

Θεε μου ηταν ενα όνειρο. Σηκωνομαι και ανοιγω την ντουλάπα μου. Επιλέγω να φορέσω ενα μαυρο κολλητο φορεμα.

Την ζακετα του την μαυρη και τα μαυρα αιρ μου. Πηγαινω στην τουαλετα κανω τα απαραίτητα και οταν πια τελειώνω βγαινω και βαφομαι ελαφριά.

Κοιταζομαι στον καθρευτη και ειμαι ετοιμη να κατέβω κατω. Χθες ο Αλεξ μου ειπε σαγαπαω. Και εγω δεν του απαντησα και απλος εκλαιγα. Μετα του ειπα οτι πρεπει να φύγω.

Δεν μου το αρνήθηκε αλλα μετα απκ αυτο σιγουρα θα εχει καταλαβει οτι κατι δεν παει καλα δεν ειναι χαζος.

Ξεφυσαω και κατεβαίνω τα σκαλια. Ο μπαμπας μου εχει ενα κουρασανακι στο στομα του καθως ψαχνει κατι χαρτιά. Εγω γελαω και γυρναει και με κοιταζει.

"Γιατι γελας μικρη;"με ρωτάει οταν με το χερι του πιανει το κουρασανακι που ειχε στο στομα του. Τωρα εχει ολη την προσοχή του στραμμένη πανω μου.

"Απλος είναι αστειο μπαμπα. Τι ψαχνεις παλι και δεν μπορεις να βρεις;"τον ρωταω και τον πλησιαζω και κοιταζω τα χαρτια που ψαχουλευε.

Ο Μπαμπας μου εκτος απο την αγαπημένη αλυσίδα εστιατορίων που εχει διευθύνει και την εταιρία του ενω παράλληλα ειναι και δικηγόρος. Πολυασχολος.

"Εχασα το χαρτί για ενα διαζύγιο. Που επρεπε να βαλω μπροστα και να μοιράσω τα περιουσιακά τους στοιχεία και εχω πανικοβληθεί"λεει και περνω τα διαφορα χαρτια στα χερια μου και τα κοιταζω ενα-ενα.