Ειμαστε απο χθες στο νοσοκομείο. Εγω και ο Αλεξ. Οι γονεις της Σουζαν ηταν εδω αλλα εφυγαν πανικόβλητοι το πρωι. Μίλησαν με τον γιατρό αλλα εμεις δεν ξερουμε τιποτα.
Ο Αλεξ καθεται σε μια καρεκλα και εγω πηγαινω πανω-κανω. Μας ειπαν πως οπου ναναι θα ξυπνησει και εγω θελω να την δω. Θελω να φω αν ειναι καλα.
Εντάξει μπορει να μου εχει κανει χιλιάδες προβλήματα αλλα δεν μπορω να της κρατησω κακια ακομη και μετα απο αυτα. Εξαλλου κόντεψε να πεθάνει.
Κοιταζω τον Αλεξ που με παρατηρεί και γυρναω το βλεμμα μου απο την αλλη. Ακουμπαω την πλατη μου στον τοιχο και ξεφυσαω καθως γλυστραω για να κατσω στο πάτωμα.
"Απορώ γιατι εισαι εδω"λεει και γυρναω να τον κοιταξω που με κοιταζει. Παω να μιλησω αλλα συνέχιζει"εκεινη δεν ηταν εδω για εσενα οταν εμεις χτυπήσαμε με το αυτοκίνητο"εξηγεί.
"Δεν ειμαι το ιδιο με την Σουζαν Αλεξ"λεω και βλεπω τον γιατρο που ελέγχει την Σουζαν να πλησιαζει ετσι σηκωνομαι.
"Ας μπει καποιος απο τους δυο σας μεσα γιατι οπου να'ναι θα ξυπνησει"λεει και γυρναει και φευγει. Εγω κοιταζω τον Αλεξ.
"Καλύτερα να μπω εγω"λεει και με κοιταζει.Εγω αμεσως νευριαζω. Γιατι να θελει να μπει αυτος;
"Οχι λεω να μπω εγω. Θελω να δω αν ειναι καλα. Εξάλλου εγω φταιω"απανταω αποτομα.
"Σου ειπα να μην το λες αυτο. Δεν φταις εσυ."λεει εκεινος. Εγω δεν απανταω και παιρνει μια ανασα"ενταξει πηγαινε. Θα ειμαι εδω αν γινει κατι φωναξε με"λεει και εγω γνεφω και ανοιγω την πορτα.
Την κλεινω πισω μου και πηγαινω απο την αλλη πλευρα κοιταζω απο το παράθυρο και επειτα γυρναω και κοιταζω εκεινη.
Αρε Σουζαν κοιτα πως κατάφερες να μας κανεις...πηγαινω ξανα απο την αλλη πλευρα που ειναι η πορτα και εκεινη ανοιγει τα ματια της αργα.
Τα ανοιγοκλείνει μερικές φορές και σηκώνεται. Το βλεμμα της αγριεύει αποτομα και προσπαθεί να σηκωθεί.
"Εσυ φταις για αυτο ηλιθια. Ειμαι στο νοσοκομείο εξαιτιας σου"λεει και τραβαει το ορο. Εγω κολλαω πανω στην πορτα και την κοιταζω.
Γυριζει το σωμα της και οταν παει να σηκωθει πεφτει στο πατωμα. Εγω αμεσως κανω ενα βημα κοντα της.
YOU ARE READING
the new boy
Fanfiction"Εισαι σκυλα!"λεω καθως σκουπίζω τα δάκρια μου"και εγω ειμαι πιο πολυ απο εσενα. Γιατι σε ακουω. Γιατι εχω το θαρρος να τον κοιταζω στα ματια και να του το παιζω φιλη ενω στην πραγματικότητα τον κοροϊδεύω"λεω και εκεινη με κοιταζει. "Ελα τωρα Βαλ. Ε...
