Κεφάλαιο 25

368 29 17
                                    







Ανοιγω τα ματια μου. Νιωθω καλυτερα απο χθες αλλα και παλι οχι και τοσο καλα. Σηκώνομαι αργα απο το κρεβατι.

Ανοιγω την ντουλαπα μου και ψαχνω τι ρουχα να φορέσω. Παίρνω μια φόρμα και ενα ασπρο κορμάκι που πανω γραφει με ροζ γραμματα μπαρμπι.

Τα φοραω μαζι με τα αιρ μου και πηγαινω στο μπανιο να κανω τα απαραίτητα. Οταν βγαινω βαφομαι απαλα οπως καθε μερα και περνώ την ζακετα του την μαύρη ξανα.

Την φοραω και κατεβαινω τα σκαλια. Ειναι εκει και ο μπαμπας μου και η μαμα μου. Παιρνω μια φρυγανιά στο χερι και απλωνω λιγο μέλι απο πανω.

"Καλημερα μπαμπα μου"λεω και σκύβω και τον φιλαω. Εκεινος με κοιταζει με ενα χαμογελο και εγω δαγκωνω την φρυγανιά μου καθως πηγαινω προς τα εξω.

Βγαινω και με περιμένει ο σοφερ μου με ανοιχτη την πορτα. Μπαινω και την κλείνει. Μπαινει και εκεινος μεσα και ανάβει την μηχανή.

Μετα απο αρκετή ωρα φτανουμε στο σχολειο και κατεβαίνω κατω. Μου δινει την τσαντα μου και του χαμογελαω.

"Πηγαινε να πιεις εναν καφε. Να φας κατι. Μην περιμενεις ολη την μερα εδω"λεω και εκεινος με κοιταζει έκπληκτος.

Μπαινω στο προαύλιο και η Σουζαν με αρπαζει απο το χερι και με τραβαει μαζι της προς το παγκακι με τα παιδια. Ειναι ολοι μαζεμένοι.

"Δες τι εκανες"λεει και δείχνει τον Τέιλορ με το χερι της. Τον κοιταζω. Ειναι αυπνος. Ειναι με φόρμες και εχει πληγες στα χερια του.

"Εγω τι φταιω;"ρωταω αμεσως και γυρναω προς το μερος της. Τραβαω το χερι μου απο το κράτημα της.

"Φταις. Ειπες δεν θα υπάρχουν φιλια και ηρθε χθες να σε δει και εσυ οχι μονο φιληθηκες με τον αλλον αλλα και τον χωρισες και του ειπες πως ειναι βαρος"λεει σοβαρή.

"Φτανει"λεω και με κοιταζουν ολοι"εσυ δεν ηθελες να συνεχίσω; Δεν γινοταν αλλιως. Προσπαθησα αλλα δεν γινοταν. Πως περιμενεις να με αγαπησει αν ειμαστε σε αποσταση;"την ρωταω. Δεν απανταει.

"Αυτο ακριβώς."λεω"και οσο για τον Τέιλορ δεν εχει μελλον αυτο μεταξύ μας. Εχω καταλαβει οτι ολα αυτα τα χρόνια δεν ημουν καλα μαζι του. Απο παντα ηταν βαρος απλος δεν το ειχα καταλαβει"λεω και εκεινος σκύβει το κεφαλι του.

"Εισαι απαίσια"λεει η Σουζαν κοιτωντας με με άγριο βλεμμα.

"Εσυ είσαι πιο πολυ"απανταω και γυρναω και περπατάω προς το παγκάκι του Αλεξ. Τωρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορω να τον φιλαω οποτε θελω.

the new boyWhere stories live. Discover now