Keeping up with the Skywalkers

Season 1-Episode 3

'Oké Skywalkers luister goed. Dit is een heel belangrijke dag voor jullie!' sprak Padmé haar kinderen toe alsof het een soort soldaten waren.
Anakin zat geamuseerd toe te kijken terwijl hij zijn ontbijt opat.
'Jullie moeten je goed gedragen en hard jullie best doen!'
'...en plezier hebben natuurlijk,' vulde Anakin zijn vrouw aan.

Het was tijd voor de eerste schooldag van Luke en Leia.
Padmé was waarschijnlijk meer zenuwachtig dan de tweeling zelf.

Padmé keek naar de klok en besloot dat het tijd was om te vertrekken.
Ze stapte met zn vieren in Anakins speeder en vertrokken naar de Intergalactische Basisschool van Coruscant.

Leia en Luke waren achterin enthousiast aan het praten over alle avonturen die ze zouden gaan beleven op school.
Eenmaal aangekomen zagen Anakin en Padmé allemaal ouders met hun kinderen rond rennen.
Luke en Leia sprongen meteen enthousiast uit de Speeder.

De ouders bleven even zitten, en Padmé voelde een traan over haar wang rollen.
Niet van verdriet. Eerder van geluk.
Het voelde als gisteren dat ze beviel van haar tweeling en nu bracht ze ze voor het eerst naar school.

Ze had getwijfeld of ze deze dag wel zou meemaken.
Ze had het nooit toegegeven, maar toen Anakin visioenen had over de geboorte van Luke en Leia, had Padmé gevreesd dat Anakin toch gelijk had. Dat ze zou sterven.
Het was immers ook met zn moeder gebeurt, waarom dan niet met haar?

Ook had ze gedacht dat ze Anakin kwijt zou raken aan de Dark Side. Ook dit had ze hem nooit verteld. Dat ze de vertrouwen in hem was kwijt geraakt, al was het maar voor even, was haar grootste geheim voor haar man.
Hij zou er kapot van zijn als hij het wist.
Dat Padmé hier alsnog met haar gezin mocht zijn, voelde als een soort wonder.

Ze schrok op uit haar gedachte toen ze Anakins hand over de hare voelde gaan.
'Dit hoort een vrolijke dag te zijn, mijn liefste,' lachte hij naar haar toen hij de traan over haar wang zag rollen.
Padmé veegde deze snel weg en lachte naar haar man.
'Dat is het ook,' zei ze.
'Nou dan...' zei Anakin terwijl hij naar haar toe leunde.
'Laten we die kinderen van ons naar school brengen,' grinnikte hij en drukte een snelle kus op haar lippen.

Ze lieten de speeder achter en liepen naar de ingang van het grote gebouw.
Anakin had Leia op zijn schouders genomen en Luke had de hand van zijn moeder vast.
Het was toch niet dat ze een bekende gingen tegen komen op een basisschool, dus ze konden gewoon een normaal gezin zijn.

Een robot die erg leek op C-3PO vertelde alle bezoekers naar welk lokaal ze moesten gaan.
Luke trok bijna Padmé's arm eraf toen hij eenmaal wist waar hij heen moest en Leia moedigde Anakin aan om sneller te gaan alsof hij een soort renpaard was.

Eenmaal bij het lokaal zagen ze ouders die hun kinderen met moeite achterlieten, kinderen die al met elkaar praatte en een vrouw die voor de klas stond was alle ouders een hand aan het geven.

Anakin zette Leia van zich af en samen liepen ze naar de vrouw toe.
Padmé had haar hand nog niet naar haar uitgestoken, of de mond van de vrouw viel al half open.

'Senator Amidala...' mompelde ze.
Ze keek alsof haar favoriete beroemdheid voor haar stond. Stokstijf, mond open, ogen groot en zonder goede zinnen.

'Zeg maar Padmé,' zei Padmé ongemakkelijk.
'Ik eh...kom mijn kinderen naar school brengen,' zei ze.

De vrouw leek weer bij zinnen te komen. Ze slikte even en keek toen naar Luke en Leia.
'Maar natuurlijk,' zei ze en stak haar hand weer terug naar Padmé uit.
'Sorry daarvoor. Ik ben Marill Mai. Ik zal de lerares zijn van uw kinderen,' zei ze terwijl ze de hand van Padmé schudde.

'Aangenaam,' lachte Padmé vriendelijk.
'Dit is...' begon Padmé Anakin voor te stellen, maar wist eigenlijk niet hoe ze het moest zeggen.
'Anakin Skywalker,' vulde hij zelf in.
'Ziet u mij maar als de bodyguard van de Senator,' grinnikte hij.

Leia en Luke omhelsde een voor een hun ouders en namen vervolgens plek in de klas.
'Geen zorgen Senat-Padmé...Ik zal goed voor uw kinderen zorgen,' zei de lerares met een glimlach toen ze zag dat Padmé het duidelijk moeilijk had.
'Dankje,' knikte Padmé naar de vrouw.

Marill Mai sloot de deur toen alle leerlingen binnen waren en zo begon de eerste schooldag van Leia en Luke Skywalker.

Anakin, die alweer aanvoelde dat zijn vrouw het moeilijk had, pakte haar hand vast.
Het maakte even niet uit of iemand hun zag.
Hun kinderen gingen voor het eerst naar school!

Luke wiebelde enthousiast op zijn stoel en Leia zwaaide nog een keer door het raam naar haar ouders.
Na een tijdje besloten de ouders dat het tijd was om hun kinderen achter zich te laten.

Ze draaide zich om en liepen weer uit de school.
'Kun je geloven dat onze kinderen al op school zitten?' grinnikte Padmé ongelovig terwijl zij en Anakin hand in hand naar de speeder terug liepen.
Anakin schudde zijn hoofd.
'Alles is zo snel gegaan.'

'Wat zal het saai zijn thuis als ze de hele dag weg zijn,' mompelde Padmé.
'Saai? Je hebt mij toch nog,' lachte Anakin.
'Klopt. Jij bent net zo erg als twee kleuters.'
'Bekijk het van de zonnige kant..' begon Anakin.
Hij pakte Padmé bij haar heupen en draaide haar naar zich toe.
'Nu hebben we weer tijd voor andere dingen.'
Padmé, die meteen doorhad waar haar man op doelde, giechelde en liet zich meeslepen door een lange, gepassioneerde zoen.

Voor een moment voelde ze als een gewoon koppel.
Niet Senator Amidala en Jedi Knight Skywalker die niet samen mochten zijn.
Gewoon twee verliefde ouders met geweldige kinderen.

Het enige wat ze niet wisten, was dat ze werden gezien.
Ze werden gezien door iemand waarvan ze niet wisten dat hij hun zag.
Iemand die hun zag, en daarmee alles zou veranderen.