-11-

791 77 10
                                    

•••

Bölüm kısa olabilir zaten arkadaşlarım bile Vote atmıyor...Ben neden yazayım?

Ha bu arada bu bölüm için ruh halim bok gibi...Ne oldu lan diyebilirsiniz...

~~~

Saat 20.00 olmasına rağmen yeni uyandığımda aynadan görüntüme baktım...Gerçekten...ne saçma bir şeydi...Masumluğumu,yaptığım iyilikleri boynumdan sömürerek güç alıyordu...Ayrıca bunu her ay yapacaktı...

Boynumdaki morluğu kapatmak için çeşitli ürünler kullandım...Yakından bakılmadığı sürece sorun yoktu...

Altıma diz kapağımın iki parmak üstünde olan mini bir elbise giymiştim...Simsiyahtı...Kesinlikle moralim bok gibi olduğu için bunu tercih ediyordum...

(alın amk hayal etmeyi bilmiyonuz zaten)

(alın amk hayal etmeyi bilmiyonuz zaten)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(İki parmak yüksekliği siktir et)

Elime en sevdiğim çantayı alıp evden çıktım...Elyn'ın evine doğru yürümeye başladım...Evinin önüne geldiğimde kapıyı çaldım...

Kimse açmadı...

Daha sert vurdum kapıya...

-ELYN?!NEREDESİN!?

Ses yoktu...Korkmuştum...Taehyung söz vermişti...Eğer dediğini kabul edersem arkadaşlarımı bana verecekti...

Elyn-Ah buyrun kime bakmıştınız?

Ah buyrun kime bakmıştınız?MI?

-Elyn

Deyip sarıldım...sımsıkı...O benim kardeşimdi...en derindeki kardeşim...

Elyn-Tanışıyor muyuz?

-E..evet b..beni tanı..madın mı?!

Elyn-Hayır siz kimdiniz?

-Kardeşin...

Elyn-Şey benim kardeşim yok...

Evet onun ablası var ama...

Kardeşide var!

Oda ben...

Bir gün kumsalda oturmuş piknik yaparken bana "kardeşim"diye seslenmişti ve artık kardeş olduğumuzu söylemişti...

Ama şimdi...

-Şey ben karıştırdım herhalde...

Sesim titrek çıkmıştı...

Korkmuştum...

Kendimi öldürmemden...

Ağlayarak koşmaya başladım...Sanırsam o kumsala gidiyordum...

Onun huzur için gittiği yere ve eğer oraya gittiğini öğrenirsem bizim yanımızda huzursuz olduğundan dolayı ona kızmamdan ona küsmemden korkup,benden sakladığını sandığı yere...

Aynı duygular içinde olmamız güzeldi...

Bende huzursuzdum...

Ama anlamıştım...

-İyide,benim yaşayacak sebebim yok ki!

Yok!

Yoktu!

Ve yok oldu!

Ben bir hiçtim...

Tanışıyor muyuz?

Ben Min Hannah...

15 ağustos 2016 yılında...

Ölüdüm...

Ölüyorum...

Yavaş yavaş suyun içine girmeye başladım...

Yüzme bilmiyordum...

Ve artık su boğazıma kadar geliyordu...

Sıcak su...

Benim ölü vicudum ile soğuk olacak mıydı?

Kendimi denizin derinlerine batırdım...

Gözlerimi açtım ve...

Gözlerimi açtım ve

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MY DEVİL DARLİNG |KTH| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin