I Will Be Here For You (Completed)

CHAPTER 5

CHAPTER 5

Nagising ako sa isang malambot na kama sa loob ng isang malamig na kwarto. Ang buong katawan ko ay nakabalot sa makapal na kumot. Napabalikwas ako ng bangon sabay sapo sa ulo ko nang maalala ang kaganapan kagabi.

I was drunk and I remember the whole night drinking with Kiel, the person I’m supposed to avoid. Ang hindi ko lang maalala ay kung paano akong nakarating dito. Nakatulog ba ako sa sobrang kalasingan kagabi? Hindi ko yata namalayan na naparami na pala ang inom ko.

I wasn’t familiar in this room pero natitiyak ko namang nasa bahay parin ako ng mga Montecilla.

Napalingon na lamang ako sa biglaang pagbukas ng pintuan. And then I saw Kiev with a tray of food, flashing his sweetest smile to me. Dahan dahan siyang naglakad patungo sa akin saka inilapag ang dala sa gilid ng aking kama.

“You alright?” Malambing niyang tanong sabay haplos sa mukha ko. Tumango lang ako sa kanya at matamlay na ngumiti.

He slowly sat next to me and wrapped his arms around me. Ipinatong niya ang baba sa kaliwang balikat ko, “you sure?” Tanong niya nang mahalatang taliwas sa tugon ko ang ekspresyon sa mukha ko. He knows me well especially when I’m trying to conceal something.

I admit it, I still bad for what happened last night. Nag-effort ako at nasayang iyon. Kahit na wala naman siyang kasalanan dahil hindi niya naman alam ang tungkol doon ay masama parin talaga ang loob ko.

“I heard you got drunk last night. I’m really so sorry for not coming, for making you wait too long and wasting your effort, I didn’t know you had plans last night. Inuna ko iyong trabaho ko, I’m really so sorry.” Aniya sa isang napapaos na boses.

I felt the sincerity in his voice at sapat na iyon para tanggapin iyong apology niya though wala naman talaga siyang kasalanan but his explanation lessened the burden I’m feeling since last night.

“It’s okay, I understand. Let’s just get over it already.” I responded with a smile.

“Paano mo nga pala nalaman yung tungkol sa ginawa kong surprise.” I added. I wonder if he found out himself or someone told him. Hindi siya nagsalita kaagad. Ilang segundong katahimikan ang namagitan sa aming dalawa.

“I saw Kiel carrying you towards the guestroom door. He told me everything.” Malamig niyang sagot. Nagulat ako sa sinabi niya, akala ko siya ang nagdala sa’kin dito.

Naramdaman ko ang pagluwag ng kanyang yakap.

“I don’t like it.”

“Huh?”

“I don’t like you drinking with any other guy; even my brother is not an exception. Lalo na kapag wala ako.” His voice became even colder. Walang ekspresyon ang mukha niya nang hinarap ko siya.

“We just talk and drank that’s all.” I stuttered, kinakabahan nang maalala ang naging huling pag-uusap namin ni Kiel.

“I don’t care, I’m still jealous. Don’t ever do that again.”

Matapos kong makakain ng breakfast ay tumungo na ako sa banyo para maligo habang si Kiev naman ay naunang bumaba para iligpit iyong mga pinagkainan ko at para na rin bigyan ako ng oras para makapaghanda.

After refreshing for almost 25 minutes ay agaran nakong lumabas para makapagbihis. May iniwan siyang damit doon na pinabili niya ata kasi wala naman akong dalang damit kahapon. I insisted on going home after breakfast at doon nalang mag-ayos pero hindi niya ako pinayagan. Babalik din naman ako kaagad dito sa kanila dahil dito namin i-memeet ang kinuha nilang organizer para sa kasal. He skipped work just for this important meeting kaya pinagbigyan ko na siya.