ေမာင့္တစ္ပြင့္ပန္း

                  🌹အပိုင္း - ၃၃🌹

အဆက္မျပတ္ျမည္ေနတ့ဲ လူေခၚဘဲလ္ေၾကာင့္ မေျခာက္ေသးတ့ဲေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို သုတ္ရင္းေျပးထြက္လာတ့ဲ Renjun ။

တံခါးအားဆြဲကာဖြင့္လိုက္ေတာ့ Hoodieအျပာေလးနဲ႔ ရပ္ေနတ့ဲသူ ။

သူ သူ ။ ဟိုေန႔က ေတြ႔ခ့ဲတ့ဲတစ္ေယာက္ ။

jun - နင္ ။

jae - မင္း ။

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္ညွိဳးထိုးကာ ေအာ္ဟစ္ေနရင္း ရင္ဖုံးယုံသာပတ္ထားသည့္ တပတ္ပိုင္းေလးရဲ့ မလုံျခံဳမွုက္ုိ သတိရသြားတာမို႔ လက္ျဖင့္ကာ၍ တံခါးေနာက္ ပုန္းလွိ်ဴးကာ ရပ္တန့္လိုက္သည္အား သူလည္းသေဘာေပါက္တယ္ ထင္သည္ ။

မ်က္နွာလႊဲကာ ေက်ာခ္ိုင္းရပ္၍ေနေလသည္ ။

xing - သား Jaemin ဝင္ေလ ။

jae - ဟုတ္က့ဲ အန္တီ ။ ဟို ဟို ။

jun - မာမား ။

တံခါးေနာက္ ေခါင္းေလးျပဴကာ ေခၚသံေၾကာင့္ မာမားလွည့္ၾကည့္ျပီး ။

xing - တံခါးေနာက္မွာဘာလုပ္ေနတာလဲJun ။

jun - မား Jun ဟို ရင္လ်ားၾကီးနဲ႔မို႔လို႔ အ့ဲဒါ ။

xing - ေအာ္ အ့ဲဒါေၾကာင့္ သားကမဝင္တာကို ။ သြား Jun ။ အေပၚတက္ေတာ့ ။

jun - ဟုတ္ ။

ေခါင္းေလးညိတ္ျပကာ အေပၚတက္သို႔ ေျပးတတ္လာခ့ဲလိုက္သည္ ။

ဗီရိုထဲမွ ရွပ္အပြနွင့္ေဘာင္းဘီတိုအားထုတ္ကာ ကျပာကယာဝတ္ဆင္လိုက္ျပီး မ်က္နွာနုနုထက္ နို႔ရည္အနည္းငယ္သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။

ေျကးမုံျပင္၌ ထင္ဟပ္ေနသည့္ ပုံရိပ္အား ေက်နပ္စြာ ၾကည့္ရွုရင္း ။

Ring~Ring!

မွန္တင္ခုံထက္ရွိ ဖုန္းေလးအား ယူကာကိုင္လိုက္ေတာ့ ကို ။

jun - ဟယ္လို ကို ။

jeno - Junဘာလုပ္ေနလဲ ။

jun - ဟင့္အင္း ။ ဘာလ္ို႔လဲ ကို ။

jeno - လြမ္းလို႔ ။

jun - အပိုေတြက ။

jeno - အတည္ ။