~အပိုင္း-19~
ညဝတ္ဂါဝန္ပါးေလးအား လဲကာ ကုတင္ေပၚထိုင္ ေခါင္းအုံးကိုေပါင္ေပၚတင္ Laptopတစ္လုံးနဲ႔ စာရင္းေတြလုပ္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ပြင့္လာတ့ဲ အညိဳေရာင္ကြ်န္းတံခါးေၾကာင့္ ကြ်န္မမ်က္လုံးပင့္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့…
Coffeeတစ္ခြက္အား ကိုင္ကာ အခန္းထဲဝင္လာတ့ဲသူ!
ဟြန္း Coffeeလာတိုက္ျပီး ေခ်ာ့မလို မသိတာမွတ္လို႔.
တင္းထားစမ္း Zhang Yi Xing!
အဆုံးစြန္အထိ တင္းထားစမ္း!
"xing~ရွင္ဘာလာလုပ္တာလဲ?"
"kris~ငါ့အခန္းထဲ ငါဝင္တာ မင္းကိုပါမစ္တင္ရအုန္းမွာလား"
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မရဲ့အထင္နဲ႔အျမင္ဟာ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေနမွန္း Coffeeအားေသာက္ရင္း စာဖတ္ေနတ့ဲသူ႔ကိုျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ သိလိုက္ျပီ.
ေအးေလ Wuyifan တစ္ျဖစ္လဲ Kris Artherၾကီးက ဘယ္ေခ်ာ့တတ္ပါ့မလဲ မီေဝါ့ ဟြန္း.
အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႔ လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြအား ရပ္တန္႔ကာ သီခ်င္းကိုဂိတ္ဆုံးဖြင့္ျပီး မုန္႔စားရင္းနားေထာင္ေနလိုက္သည္.
မွတ္ပလား.
"kris~ဒီမွာZhang Yi Xing! မင္းနားေဆးခန္းသြားမလား"
"xing~မလိုဘူး"
"kris~မလိုဘူးဆိုလည္း မင္းအသံေလးဘာေလးေလ်ွာ့ေပါ့ကြ! ဒီမွာစာဖတ္ေနတာ မင္းTVသံက ဆူညံေနတာပဲ"
"xing~အို မေနနိုင္ရင္ထြက္သြား ကြ်န္မကေတာ့ တစ္ျပားသားမွ မေလ်ွာ့နိုင္ဘူး"
"kris~က်စ္ မင္းဒါတမင္သက္သက္ယုတ္မာတာ"
"xing~ရွင္ၾကိဳက္သလိုထင္နိုင္တယ္"
"kris~Zhang Yi Xingမင္း"
"xing~ဘာလဲ ဘာျဖစ္ခ်င္လို႔လဲ"
ေမးေငါ့ကာရန္ေတြ႔ေနတ့ဲ သူမအားတုျပိဳင္ကာ ရန္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့တာမို႔ ဖတ္လက္စ စာအုပ္အားပိတ္ျပီးသာ ကုတင္ေပၚတက္ျပီး အိပ္ရန္ျပင္လိုက္ေပမ့ဲ ေခါင္းအုံးအား ဇက္ကနဲလွမ္းဆြဲလိုက္တာမို႔ ေခါင္းနဲ႔ေမြ႔ယာ မိတ္ဆက္ျပီးသား.
"kris~မင္းဘာလုပ္တာလဲ"
"xing~မ်က္လုံးပါတယ္ေလ ရွင္မျမင္ဘူးလား"
