(AHMET KAYA BU NERDEN BİLECEKSİNİZ İLE OKUYUN ÇÜNKÜ BENDE ONUNLA YAZDIM..)
Sabah erken uyandım... Canım çok sıkkındı... Neden bende bilmiyorum... Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım... Odamın kapısı açıldı
Ablam( Hayrunisa):"Siyah saatin nerde?"
"Dolabında abla"
Ablam:"Tamam"
Ablamı çok seviyorum... Çünkü beni ailemden bir tek ablam sever... Bir tek ablam korur... Annemin varı yoğu abim... Babam annemin dolduruşuna geliyor... Abim zaten beni sevmez küçükken bile beni öldürmeye kalkışmış... Bu gün doğum günümdü... Bundan tam 12 sene önce doğmuştum... Keşke ölseydim... Keşke hiç doğmasaydım... Bu güne her zaman lanet ediyorum... Zaten bundan hiç doğum günümü kutlamadım... Saate baktım saat 10'u geçiyodu... Hemen duş aldım saçıma fön çekip sağ tarafa attım ve hemen kifayet seçmek için dolabının kapağını açtım o sırada ablam odaya daldı...
Ablam:"Ayyy Zeynep boğalmıyor musun bu odada?"
"Niye neyi varmış odamın"
Ablam:"Oda sadece siyah farkında mısın? Ya tamam anlıyorum bende siyahi çok seviyorum ama her yeri siyaha boyatacak kadar değil..."
"Ayyy abla sabah sabah seni hiç çekemem ne alacaksan al ve çık sana zahmet..."
Ablam:"Almayacam birşey isyiyicem"
"Söyle"
Ablam:"Bu gün stajım yok ya okul var ama ben gitmeyecem Sadıkla buluşucam benim telefonum evde ya birşey olursa Sadığa mesaj at... "
"Tamam ablam"
Ablam odadan çıktı bende siyah giydim gene siyah kot, Beşiktaş forması, siyah çanta, siyah ceket, beyaz spor ayakkabı ve beyaz saat... Giyip evden çıktım... Okula gelmiştim hemen çantamı bırakıp Hayrunisa'nın yanına gittim... Dolaştık ettin Rümeysa geldi... Zaten Rümeysa ve Hayrunisa ikiz gibiler... Yedikleri içtikleri ayrı gitmez çok seviyorum onları çünkü oldukları gibileri... Zil çaldı sıraya geçtik ilk iki dersimiz boş olduğu için dışarı çıktık... Ben hemen çantamı en arkaya atıp Arda'nın yanına indim... Arda benim en yakın arkadaşım... Abi kardeş gibiyiz... Arda'nın yanına indiğimde yanında Çakır ve Pusat vardı...
Çakır:"Hayırdır Karadeniz'de gemilerin mi battı?"
"Hee battı"
Çakır:"Noldu lan"
"Sanne ne"
Çakır:"Arda şimdi anlaşıldı neden buna deli dedikleri"
"Ya sen gidip maçını oyna benimle uğraşma"
Pusat:"Çiko kovuldun bence uza"
Çakır:"Yürü gidelim Pusi mazallah dayak yersin"
Pusat:"Sen git ben geliyorum"
Pusat:"Senin neyin var emmi gızı"
"Birseyim yok"
Pusat:"Peki pek inanmadım ama neyse"
"Arda biraz konuşsak mı?"
Arda:"Olur"
Ardayla köşemize geçtik...
Arda:"Başla"
"Bu gün doğum günüm... 30 Kasım ve ben her zaman bugüne lanet ediyorum... Keşke doğmasaydım keşke yaşanmasaydım... O zaman böyle olmazdı Arda..."
Arda:"Niye yaşamak istemiyosun be Zeynep"
"Annem babam abi beni hiç sevmezler... Annemin varı yoğu abim... Babamı annem dolduruşa getiriyor... Abim zaten en küçükken öldürmek istemiş... Keşke yapsaydı da kurtulsaydım..."
Arda:"Kardeşim... Bende ailem sevmez... Bende bir aralar senin gibiydim... Hatta kendime zarar verirdim... Ama sonra beni hayata bağlayan birşeyler oldu..."
"Beni bağlayan bir tek siz varsınız..."
Arda:"Bekle beni Çakır'la işim var geliyorum"
"Tamam"
Arda gittiARDA'DAN
Çakırı çağırmak en doğrusu...
"Çakır... Zeynep iyi değil"
Çakır:"Hayırdır neyi var..."
"Orasını boşver yanına git yeter"
Çakır:"Tamam"
Çakır gitti... Benim Çakır'la Zeynep'i sevgili yapmam lazım... Ama nasıl?... Offf Zeynep ya... Seni ancak o hayata döndürebilir... En iyisi Pusat ve Yusuf'la yapmak bu işi... Hemen Pusat'ı çağırdım
"Pusat Zeynep iyi değil..."
Pusat:"Neyi var"
"Orasını söylüyemem Zeynep'e söz verdim..."
Pusat:"İyi tamam da ne yapıcaz ki"
"Çakır ile Zeynep'i sevgili yapıcaz..."
Pusat:"Nasıl?"
"İlk önce ben Zeynep'le konuşup Şule hocaya Çakır'la Yağmur'un sevgili olduklarını söylemesini söylüyecem... Sonra bunlar ayrılacak ve bizde Çakır'la Zeynep'i sevgili yapmak için uğraşacağız... Sen Çakır'ı hallet gerisi bende..."
Pusat:"Vayyy Arda sen böyle planlar yaparmıydın?"
"Söz konusu kardeşimse evet"
Pusat:"E o zaman iş başa düştü"ZEYNEP'TEN
Çakır yanıma geldi...
Çakır:"Neyin var senin?"
"Birseyim yok" dedim gözlerim doldu
Çakır:"Bak anlat hem anlatmazsan derdine derman bulamazsın ki" dedi ve bileğimi tuttu inledim aniden
"Ahhhhh"
Çakır:"Noldu?"
"Birşey olmadı" diyip bileğimi ovaladım Çakır bileğimi kendime doğru çevirdi
Çakır:"Naptın sen gerizekalı"
"Birşey olmaz ben alışkınım böyle şeylere..."
Çakır:"Lan ne demek alışkınım neden yaptın niçin yaptın hemen anlatıyorsun ha yok anlayamıyorum diyosan gider Şule hocaya anlatırım herşeyi öğrenirim"
"Bu gün doğum günüm... Ve ben 6 yıldır kendime zarar verir kalbimdeki acıyı sadece kendime zarar vererek dindiririm... Sadece... Şimdi diyiceksinki ki neden kendine zarar vermek yerine öldürümüyorsun? Ölmek kurtuluş değil kaçıştır... Ve ben kaçmam savaşırım... Annem babam abim beni hiç sevmez... Ablam hariç o hep bi başkadır... Çünkü beni bir tek seven o... Hani hep sorardınya senin bu Ahmet Kaya sevdan niye? Diye... Adamı ülkesinden kovmuşlar... Düşünsene seni Kürtçe bir şarkı çıkardın diye ülkeden sürgün ediyorlar... Bunla kalmıyorlar hakkında yalan yanlış iftiralar yayınlıyor gazetelerde... Kısacası yaşayan bir ölüden farkın yok... Ben bu adamı işte bu yüzden bu kadar çok seviyorum... Annen ev gittiğinde hep sorar işte bu gün günün nasıl geçti ne yaptınız diye... Sende anlatırsın işte bu gün şu zor soruyu ben çözdüm felan dersin... Ya ben... Çantamı oraya atarım geçerim günlüğümü açarım yazarım oraya işte bu gün de kendime böyle zarar verdim... Felan işte... Çakır ben hayatımda hiç aşık olmadım biliyomusun? Sadece seni sevdim sadece ilk ve son olucaksın..."
Diyip gidiyordum ki Çakır tuttu kolumdan ve
Çakır:"Bir daha kimse için ağlama... Eğer ağlamak istersen ben hep burdayım... Gel anlat"
Çıkış zili çaldı eve gittim odam girdim ve günlüğümü açıp yazmaya başladım... Sonra da müzik dinleyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım...BU GÜN ÇOK KÖTÜ BİR OLAY YAŞADIM... YAPMADIĞIM ŞEY İLE YARGILANDIM... DİSİPLİNE GİDİYORUM... BU NASIL BİR ADALET YA... BU NASIL ADALET... BEN DİSİPLİNE GİDEİM AMA ARKADAŞLARIMDAN AYRILAMAM... EĞER DİSİPLİNE GİDERSEM OKULDAN ALICAKLAR BENİ... VAY ANASINI HAYATIMI TEKER TEKER SİKTİLER LAN... ÖNCE SEVDİĞİM SONRA KARDEŞİM DEDİĞİM İNSANLARIN KAZIĞI VE ŞİMDİDE ARKADAŞLARIM... SİKSİNLER BÖYLE ADALETİ... NEYSE YA BOŞVERİN...
Günün sözü: İnsanın yanlız kalması fiziksel bir yaradan daha önemli bir yaradır...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Ve Son Aşkım...
AksiyonÖlüm... Tek kelime dört harf... Bir kurşun ölümü... Düşünsenize bir silahtan çıkan küçücük mermi belki kardeşinizi, sevdiğinizi, evladınızı, annenizi veya babanızı, ablanızı veya abinizi... Belki de can yoldaşınızı ellerinizin arasından kayıp gitmes...