• Fake love' • larry

Dzień piętnasty

Coś sprawia, że już nie śpi. Zazwyczaj ma mocny sen i z trudem można go wybudzić zwłaszcza w środku nocy, jednak teraz ciche skrzypienie łóżka i czyiś przyspieszony oddech sprawiają, że się niemal momentalnie rozbudza i zaczyna szybciej mrugać rzęsami nie rozumiejąc co się do licha dzieje.
Na początku myśli, że to sen i chce dalej spać ale znowu to słyszy.
Jego zmysły zaczynaja się rozbudzać i szaleć ponieważ dźwięk jest tak bardzo niepokojący i zadziwiający. Czyżby to było to co myśli?
Krew w jego żyłach buzuje i chyba się rumieni zaciskając pięty na pościeli. Musi być cicho. Nie wiercić się i zachować spokój by współwięzień nie domyślił się, że on już nie śpi. Pięści też zaciska, jego knykcie stają się białe, a do poduszki mocno przyciska policzek próbując się uspokoić i usłyszeć coś jeszcze.
Niby masturbacja była czymś normalnym, codziennym, a już w ogóle w więzieniu wśród mężczyzn którzy nie maja jak sobie ulżyć ale myśl, że ten przystojny morderca to robi, tuż pod nim, po tym jak wieczorem się całowali z pasją i nienawiścią.
Jest niewyżyty. Od zawsze był niewyżytą suką, nawet będąc z Nickiem. A teraz takie małe rzeczy go pobudzają i cały wrze chcąc zobaczyć coś erotycznego.
Próbuje słuchać jego oddechu. Ucho ma przystawione jak najbliżej krawędzi łóżka ale widać, że mężczyzna umie się powstrzymywać ponieważ nie słychać żadnego jęku, najwyżej co jakiś czas jakiś nieco głębszy oddech.

Karci siebie w głowie ponieważ nie powinien podsłuchiwać. Niedość że zakłóca jego prywatność to jeszcze ten typ powinien go odstręczać tym co wyprawia, jaki jest w stosunku do innych i tym, że przecież ten sztyletuje innych tym swoim ostrym nożem którego nikt jakimś cudem go jeszcze nie pozbawił. Morderca i postrach więzienia nie może go podniecać.
To nie są plakaty jakiś ładnych członków boysbandów do których wzdycha tylko realny facet który jest kryminalistą. Prawdziwym kryminalistą.

Nie może myśleć o tym mężczyźnie stymulującego swojego wielkiego kutasa, pare godzin po tym jak ten go prawie udusił i zrównał z niczym. To trochę nieetyczne i wychodzi na masochistę oraz dziwaka. Już chce się obrócić i zacisnąć powieki powracając do snu jednak wyobraża sobie po kilku sekundach czystych myśli, dłoń szatyna równo pociągającą za swoją męskość, ze skupieniem i stróżką potu spływającą po plecach dokładnie jak wtedy gdy robi pompki.
Aż sam czuje jak wstrząsa nim dreszcz, a jego nogi drętwieją z przyjemności. Wie, że zaszło to za daleko bo jego przyjaciel również się obudził i prosił o swoją dole.

Przeczesał palcami swoje lokowane włosy i bez zastanowienia go dotknął. Będzie cicho. Po za tym jest bardzo ciemno i nie pali się żadna żarówka. Jest strasznym kretynem i wstyd mu za samego siebie, że podnieciło go to, że jego współwięzień się masturbuje jednak było już za późno. Wkłada dłoń w spodnie i siebie dotyka.
Przegryza wargę przytulając się do poduszki i poruszając nim w górę i w dół. Jest to całkiem dobre już w ogóle kiedy ma wrażenie, że robią to równocześnie. A właściwie wyobraża sobie, że mu pomaga. Że nie dotyka siebie tylko tego diabelsko przystojnego zabójcę o sztormowych oczach i ostrych, wręcz kłujących rysach. Widzi te poważną twarz która w jego głowie go karci za to, że jest zbyt powolny więc przyspiesza.
Nawet nie wie kiedy ostatnio był tak szybko blisko tylko od ręki. Dochodzi w pieść z stłumionym na poduszce jękiem, a jego ciało czuje się odprężone i zadowolone pozbawione napięcia którego nabawił się wieczorem podczas tego dziwacznego pocałunku. Spisał się zawodowo. Cicho i owocnie. Wzdycha w poduszkę zarumieniony od świeżego orgazmu i się lekko rozciąga. Nawet nie wie, jak można być takim palantem by dojść tak szybko myśląc o mężczyźnie który prawie cię udusił.
Kiedy rozprostowuję ramiona czuje jak sztura lokciem lekko poduszkę, a ta strącona spada z jego łóżka.
On zamiast udawać, że śpi jak poparzony siada i chce ją złapać lekko wychylając się zza metalową barierkę.