MEHİR -yazımı Durduruldu-

13.BÖLÜM

DİĞER BÖLÜMLERDEN UZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM.

KEYİFLİ OKUMALAR

Yiğit'in sinirleri gittikçe geriliyordu. Hem istediği şeyi yapılmamış hemde amcasının oğlu baygın baygın karısına bakıyordu.

Hasan'ı oldum olası sevmemişti. Zaten akraba bağları pek kuvvetli olduğuda söylenemezdi. Hiçbir akrasanı doğru düzgün ne görmeye gider nede gördüğünde çok fazla diyologa girerdi. Son yıllar içerisinde hayatında sadece Cansu olmuştu. Onunla vakit geçirmekten akrabalarına sıra gelmiyordu.

Cansu ile evlenip buralardan gideceklerdi. Ne güzel hayallerdi onlar. Hayatında geçirip geçireceği en güzel anlardı Cansu'nun yanında olması.

Zaten sessiz olan adam Cansu'nun terk etmesiyle iyice kapatmıştı kendini.

tanımadığı ve istemediği biriyle evlenmişti!

Hasan'ın bakışları çığırından çıkmıştı artık. Bu kadarı çok fazlaydı. Evet istemiyordu Mehir ile evlenmeyi ama artık evlenmişti ve dönüşü yoktu.

Dişlerinin arasından tıslarcasına konuştu.

"Hasan sen nasılsın ne yaptın?"

Sonunda bakışlarını kendisine çekmeyi başarmıştı.

"Aynı amca oğlu ne olsun. Sen ne yaptın?"

"İyi bende"

Diyip yemeğine dönmüştü.

Duydukları ile kaşlarını çatmış öldürücü bakışlarını Hasan'a savurmuştu.

"Sen nasılsın Mehir?"

Bu ne cürretti!

Mehir duydukları ile şok olmuş ne diyeceğini şaşırmıştı.

"İyiyim sağol ağabey. Sen nasılsın?"

Hasan cümledeki abi kelimesinde takılı kalsada cevap vermesine o kadar sevinmişti ki kendine ağabey dediği bile aklından uçup girmişti.

"İyiyim bende sağol"

Ağzını genişlete bildiği kadar genişletip Mehir'e gülümsedi. İlk defa bu kadar içten güldüğü kesindi.

"Yengen iyidir. Çok iyi yengen Hasan!"

Hasan ses tonlamasından anladığı üzere fazla ileri gitmişti. Ama sevmediği kızıda koruması kıskanması gereksizdi.

Kendi sözüne, nişanına bile gitmeyecek kadar nefret ediyor. Bi yolunu bulup Mehir'i almalıydı.

Hasan daha güzel severdi daha güzel bakardı. Bir damla gözyaşına ortalığı yakıp yıkardı. Bu güzellik sevgisizliği hak etmiyordu.

Yiğit'e cevap vermeden yemeğine döndü Hasan.

Mehir Yiğit'in tepkisinden ötürü şaşkın gözlerini üzerinden çekemiyordu. Neydi bu hareketler şimdi.

Yiğit Mehir'in gözlerini üzerinde hissetmişti ama bakmamıştı. Çünkü yaptığı kendinede garip ve saçma gelmişti.

Yine hasan bozmuştu sessizliği.

"Mehir şu dolma tabağını verirmisin?"

"Tabi"

Mehir eline aldığı dolma tabağını Hasan'a uzatmak istemişti ki bileğinde hissettiği elle bu isteği gerçekleştiremedi.

Yiğit ayağa kalkmış Mehir'in elinden aldığı tabağı sert şekilde hasanın önüne çarpmıştı.