κεφαλαιο 13

4 1 0
                                    

"Τι εννοείς οτι είσαι η μητέρα μου; Ξέρω ποιά είναι και δεν είσαι εσύ σίγουρα. "
"Μπορεί να μη το πιστεύεις όμως αυτή ειναι η πραγματικότητα. Πάντως είμαι παραπάνω απο πρόθυμη να σε βοηθήσω με τις δυνάμεις σου. "
"Σ ευχαριστώ αλλα δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου. "
"Και αν σου πω οτι μπορώ να βοηθήσω τον αδερφό σου; "
"Τι θες να πεις με αυτό; "
"Μπορώ να σου δείξω πως να τον ξυπνήσεις απο το κώμα όμως αυτό θα γίνει μόνο αν μάθεις να ελέγχεις τις δυνάμεις σου"
"Θα έκανα τα πάντα για να τον σώσω. Σε παρακαλώ τότε μάθε μου" είπε και έπιασε απαλά το χέρι του αδερφού της.
Η γυναίκα κοίταξε την χειρονομία με λύπη στα μάτια της.
"Το όνομα μου είναι Αναστασία."
"Το δικό μου προφανώς το ξέρεις "
"Ναι" είπε και αναστέναξε.
Καμία απο τις δύο τους δεν είπε τίποτα για αρκετή ώρα απλά καθόντουσαν εκεί.
Ακουσε την πόρτα να κλείνει μαλάκα πίσω της όμως δεν γύρισε να κοιτάξει.
Αναστέναξε και σηκώθηκε να μαζέψει τα πράγματα της όταν είδε μια κάρτα στο κομοδίνο του αδερφού της.
Αυτό ήταν μονο η αρχή να περιμένεις περισσότερα αυτό ήταν γραμμένο στην κάρτα.
Την πέταξε κάτω και βγήκε τρέχοντας απο το δωμάτιο. Με το που βγήκε έπεσε πανω στον Έντουαρτ.
Εκείνος την κράτησε στην αγκαλιά του μέχρι να βρει την ισορροπία της.
Τον έσπρωξε μαλάκα και τον κοίταξε με μάτια γεμάτα δάκρυα.
"Τι έγινε; " ρώτησε μαλακά.
"Κάποιος μας απειλεί Έντουαρτ. Ω θεέ μου είναι τρομερό. Κάποιος του έκανε κακό επίτηδες. Ενα μικρό παιδί είναι μονο. "
Εκείνος δεν είπε τίποτα και απλά την αγκάλιασε ξανά. Τα μάτια του τώρα ήταν γεμάτα μίσος.
"Θα τον βρω στο υπόσχομαι. Θα βρω όποιον το έκανε αυτό. "
Τώρα πια είχε αρχίσει να κλαίει.
"Ελα θα σε πάω σπίτι. " είπε και της χάιδεψε τα μαλλιά.
Μετά απο λίγη ώρα ήταν σπίτι της τον ευχαρίστησε και μπήκε γρήγορα μεσα.
Ηταν τόσο αποκαρδιωμενη που δεν σκέφτηκε καν να τον ρωτήσει αν ήθελε να έρθει μέσα.
Τελικά έκανε μεγάλο έκανε μεγάλο λάθος που τον φοβόταν. Ηταν πολύ καλός μαζί της
Αφού πλέον είχε αποδεχτεί το γεγονός οτι και εκείνη δεν ήταν φυσιολογική (ποιός ήξερε τι ήταν φυσιολογικό πλέον)  δεν μπορούσε να τον κρίνει πλέον τόσο αυστηρά.
Αφού μάζεψε το σπίτι και έκανε κάτι να φάει έκατσε να δει τηλεόραση.
Το μυαλό της όμως ήταν αλλού.
Σε αυτά που της είχε πει η Αναστασία και στο απαίσιο γράμμα που είχε βρει.
Δεν άφηνε κανέναν να πειράξει τον αδερφό της. Θα τον έσωζε όποιο κι αν ηταν το τίμημα.

ΚαταστροφήWhere stories live. Discover now