Teşekkür Ederim •bxb•

"Sarhoş" 16

Gözlerini yeni açmaya çalışan genç çocuk bütün zorlamaların sonunda gözlerini açtı. En son neredeydi, ne zaman uyumuştu? Bunları aklından geçiriyor iken yanına yatan genci sonradan fark etmişti.

Kendisine doğru dönmüş gence baktı, yanında mı uyumuştu? Büyük ihtimalle uyuya kaldı diye düşünerek bir anda yanında yatan genç çocuğa döndü.

Karşısındaki genç çocuk uyuyordu, ve bir insan uyuyor iken bu kadar şirin gözükebilir mi? Diye geçiriyordu içinden. Karşındaki genç çocuğun her detayına bakmaya başladı, hani bazı şeyleri yapmamanız gerekir ama onu yaparken öyle zevk alırsınız ya, işte böyleydi.

Neden böyle birşey yapmak istediğini anlamasa da sadece yapmak istiyordu. Karşısında uyuyan gence yönelmek ve onu izlemek istiyordu.

Yüzünün yaralı olan tarafına ne kadar çok bakılabilirse o kadar baktı genç çocuk. Bir fedakarlığın eserlerine baktı. İyileştirmek istediği şeylere baktı.

Sakladığı suratına inceleyerek baktı genç çocuk, çirkin bulduğu suratının her detayını incelemeye başladı. Onu her zaman saçma buluyordu. Kaçmasını, korkak davranmasını saçma buluyordu.

Ama haklıydı, öyle bir ailesi vardı ki böyle şeyler yapması normaldi. Bir nevi hak veriyordu ona, hayat ona hiç özgüvenli ol dememişti.

Her defasında üzerine geliniyordu, böyle bir olay karşında tepkileri normaldi aslında. Ama böyle kendisini üzmesini istemiyordu. Kendisine bu kadar haksızlık yapmasını istemiyordu.

Sanki çok basit şeyler yapmış gibi davranmasını istemiyordu. Ne kadar mükemmel bir insan olduğunun farkına varmasını istiyordu. Gülmesini, her zaman mutlu olmasını istiyordu.

Kimsenin onun üzmesine izin vermek istemiyordu, onun sadece gülmeyi, mutlu olmayı hak ettiğini biliyordu çünkü. Sadece bunları hak ediyordu, ama o böyle düşünmüyordu.

Kendisinin düşündüğü gibi bir kişi olmadığını söylese de, Doğan bunların hiçbirine inanmıyordu. Çünkü görüyordu, karşındaki gencin ne kadar mükemmel bir kalbe sahip olduğunu görüyordu.

Onun kalbinin çok defa kırıldığını görebiliyordu, binlerce defa incindiğini biliyordu.

Kalbi kırılmaktan öte param parça olduğunu görebiliyordu. İşte sırf bu yüzden iyi hissetmesini istiyordu.

O kalbin kırıklarını birleştirmek istiyordu, bunu kardeşini kurtardığı için bir borç gibi hissettiği sebebi ile değil de yapmak istediği için istiyordu. Genci tanıdığından beri yapmak istediği şeydi bu.

Gencin eli karşındaki gencin suratının üzerine gitti. Parmakları altındaki ten ile buluştuğunda sanki o parmaklar o ten için gibiydi.

Ona dokunmak neden diğer insanlara dokunmaktan farklı hissettiriyordu? Neden parmak uçları hep ona dokunmak istiyor gibiydi?

Şuan parmakları neden onun suratındaydı?

Parmaklarını gencin suratının üzerine biraz gezdirdi, daha önce de bu surata böyle dokunmuştu ama o zaman uyuduğundan bu kadar emin değildi.

Aldığı darbeler yüzünden olan kırmızılıklara dokundu.

Parmaklarını elmacık kemiklerinin üzerine getirdi, bir süre orda gezdirdikten sonra parmakları yüzünün yaralı olan kısmına gitti. Orada ki yara izlerine de dokunduktan sonra hala neden bunu yapıyorum diye kendine sordu.