Teşekkür Ederim •bxb•

"Anılar" 19

Alarmının sesi ile gözlerini açtı genç çocuk, yatağında gerildikten sonra hemen elini yüzünü yıkayıp üzerini giyindi. Hala gece gördüğü rüyanın etkisinden çıkabilmiş değildi.

Ailesinin gene konuşmasını istemediği için hemen sofraya oturmuştu. Yoksa iki saat neden geç geliyorsun diye konuşacaklardı.

Anne ile babasının gelmesini bekledi, ikisi de gelip sofraya oturdu.

"Sevgi?"

"Efendim."

Uğur dikkatini babasına çevirdi, ne diyeceğini merak ediyordu çünkü çok ciddi bir şekilde seslenmişti. Kendisi ile alakalı birşey olmasından korktu.

"Hani benim arkadaşım Hakan vardı ya, geçen bana anlattı oğlu neymiş biliyor musun?"

Babasının surat ifadesi değişmişti, daha çok tiksinir gibi bakıyordu. Eşi diyeceğini merakla bekliyordu.

"Oğlu babasının karşısına çıkıp edepsize ben erkeklerden hoşlanıyorum demiş."

Annesinin lokması boğazında kalmıştı, öksürdükten sonra şaşkın şaşkın bakmaya başladı.

"İğrenç"

Uğur şuan bu konuşmanın içerisinde hiç ama hiç olmak istemiyordu. Yutkundu, ailesi bir homofobik miydi?

"Adama acıdım resmen, işte oğlunu psikoloğa falan götürecekmiş. Bakalım bu hastalık geçecek mi?"

"Eğer Uğur öyle olmuş olsaydı, onu hiçbir yere falan götürmezdim. Direk evlatlıktan reddederdim."

Uğur birşey demedi.

"Tabiki be! Erkeklerden hoşlanmayı seçerse sonuçlarına katlanır."

Seçmek mi?

"Şey... Ben şey diye duymuştum, seçmiyorlarmış. Bu bir seçim değilmiş."

"Ne o? Şimdi de onları savunmaya mı başladın?"

"Hayır baba ne alaka?"

"Yoksa sende onlardan mısın? Hele ki öyle ol sana ve yanında olan bütün erkekleri hayatı zindan ederim."

"Zamanı geldiğinde bizim seçtiğimiz bir kız ile evleneceksin. Senin için en doğrusu seçeceğiz zaten."

Uğur herşeyi içine atmak ile yetindi, kim ile evleneceğine de onlar karar veremezdi. Ellerini sıkmaya onlar ile oynamaya başladı. Aklına Doğan gelip gelip duruyordu, bu yüzden kendisine sinirlenmişti. Ama o öyle değildi, olamazdı. Buna engel olmalıydı.

Bu durumu durdurmalıydı, kalbi kimse için atmamalıydı.

"Umarım onu biri ister."

Uğur'un suratını göstererek, yüzündeki izlerden bahsediyordu. Uğur kafasını aşağı indirdi. Gene sustu, çünkü ne derse desin birşey değişmeyecekti.

Ayağa kalkıp hızla odasına gitti, kafasını duvara vurmak düşünceleri susturmak istiyordu.

Kendi kendine sessizce mırıldanıyordu.