Kapıya giderken Kral Jeon ile bakışlarımız hiç ayrılmamıştı. Onun yanına geldiğimde saygıyla eğilip odadan çıktım.Çok uzakta olmak istemediğimden beklemek için olan özel odaya gitmedim ve kapının önünde beklemeye başladım.
Dakikalar geçmişti kapınının önündeki camdan dışarıyı izlediğim sırada yanımda küçük bir şey hissettim. Veliaht prens yanımda durmuş bana bakıyordu. Hemen gülümsedim ve eğilerek onun boyuna geldim.
"Prensim burada ne işiniz var?"
"O-orada bana yeni a-anne seçiyorlardı. Ben yeni anne istemiyorum ki." masum bir şekilde bunları söylerken gözleri dolmuştu.Onu gerçekten anlıyorum benim de annem vefat ettiğinde böyle hissediyordum.
Benim de gözlerim dolmaya başlamıştı ona gülümsemeye çalışarak "Biliyor musun?" Dudaklarını büzerek kafasını iki yana kafasını salladı. O an onun gibi tatlı bir çocuğum olsun istemiştim
"Benim annem de küçükken gitmişti." bana şaşkınlıkla baktı "Gerçekten mi?" kafamı aşağı yukarı sallayarak "Gerçekten."
"O zamanlar beni bırakıp gitti diye üzülüyordum ama sonradan farkettim ki o beni hiç bırakmamış her zaman kalbimdeymiş." bunları onun kalbine elimi koyarak söyledim.
Mutlu bir şekilde zıpladı "Biliyordum!Biliyordum!Zaten benim anneciğim beni bırakıp gitmez."
Sürekli elini kalbine koyup kalbine doğru bir şeyler soruyordu sonra da cevabını almak için bekliyordu. Çok masumdu dayanamadım onun kralın oğlu olduğunu unutup ona sıkıca sarıldım. O da bana sıkıca sarıldı. Sanki o an ikimizde kalplerimizdeki annelerimiz ile buluşmuş gibi sarılıyorduk.
Sonra benden ayrıldı bakışları içimi eritiyordu.
"Biliyor musun sana sarılınca annem yanımdaymış gibi hissettim"
_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
