Tanrı gibi sev

Tapınak

Eski mi ya yeni mi zamanlardamıydı hatırlamıyorum ama çok şaşalı bir tapınak varmış. Böyle güzel öyle güzel diğe öve bileceğimiz türünden. Tapınak üç tarafı derya ile, arka tarafıda kayalıklar ve uçurumla ehatelenmişti. Yani bu tapınağa gelmek için okyanusu geçmeliydiniz. Geri dönmek içinse yılın okyanus en sakin vaktini beklemeniz gerekirdi, çünkü tapınaktaki ibadetlerin bitiminden sonra okyanusu velvele bürür ve iki yada üç ay sabr etmeni vakıf olur.

Bayağı bir zaman geçtikten sonra insanlar bu doğa olayının tehlikelerinden dolayı artık inanclarını kayb etmeğe başlamışlar. Zaman zaman gidenler olmuş. Gel zaman git zaman yanlız bir genc adam kalmış bu tapınakta ve onun sessiz yalnızlığı.
Yalnızlığıyla baya bir haşır neşir olmuş. Durmandan tanrısınada tapmaya devam ediyordu. Bir gün tanrısının ismidi değişerek "Yalnızlık" adını vermiş. İbadet biçimide keder ve hasret imiş.

Sonra bir gün tanrısı onun rüyasına girmiş ve demişki artık ibadetlerini bitir ve kendin için bir kadın bul , çoğal ve dünyaya yayıl çünki bundan sonra ben senin yalnız olmanı istemiyorum.
Adam rüyadan oyanmış ve cesaretini toparlayarak telatümlü okyanusa bakarak eski kayığa binerek tapınaktan gönlü hoş ibadeti kabul olmuşcasına ayrılmış.

Gönlüne uygun birini bula bilmişmi bilmemişmi malesef tapınatakı kayıtlarında yok, umarım bulmuştur çünkü efsaneleşmiş bazı tapınak aşkı hikayeleri duydum. Kayıtlarıda adam kendisi yaparmış taş levhalara çizermiş. Keşke tarihçiler kadınıyla buluşduğuna dair bir kaç delil bulsada bende size hikayenin devamını yaza bilsem...