FALLEN (JiBea)

CHRONICLE 15

JIA POV

BEA: "I want to feel good."

Pagpupumilit niya for the third time kaya napafacepalm ako.

JIA: "We can't do it here now. Maybe later when we are already alone."

Pagpapalusot ko na lang para matigil siya.

BEA: "Why not now? I want it now."

Pagpupumilit pa rin niya at sambakol ang mukha.

JIA: "Because we are in public, remember. I already explain it to you for so many times."

BEA: "What can I do so we can do it in public? There has to be a way just like those in the park."

Ayaw niya talaga sukuan naalala na naman niya yung nakita namin nung nanuod ng sunset. As always, hanggat hindi siya satisfied sa sagot hindi siya titigil.

JIA: "There is no other way."

BEA: "But when they did it, there were also people around. Why are they allowed to do it and we are not? It's not fair."

Napalunok ako sa kanya. And she was staring at me intently.

BEA: "I want to feel good."

Wala na akong ibang magawa kundi ang hatakin siya sa kanyang braso para pumunta na sa kwarto.

BEA: "Where are we going?"

Biglang taka niya pero hindi rin naman tumutol. Nakasunod siya sa akin habang hatak hatak ko siya sa braso.

ELLA: "Oy, ano yan mag bebe jowa? Saan kayo pupuntang dalawa."

Bilis makasipat ng aleng maliit.

BEA: "Hi, small one."

Tawag sa kanya ni Bea nang marinig ang boses niya. Ito rin ang naging dahilan bakit nagtawanan ang mga kasamahan namin.

LY: "Wala besh Ells, small one ka talaga sa kanya. Hahaha. Wala ka nang pag-asa lumaki talaga."

PONGS: "Bagay sayo ate Ells ang small one. Swak na swak po eh. Hahahaha."

ELLA: "Mas okay na yung 'small one' kaysa naman ma sabihan ng txxnxx at ma PI ka. Hahahaha."

Kaya lalo tuloy lumakas ang tawanan ng lahat. Sinamaan tuloy siya ng tingin ni Trey at Jho. Pero natawa lang si ate Ella.

JIA: "May kukuhanin lang po sandali sa room."

Pagdadahilan ko sa kanilang lahat na nagtatawan. Patuloy lang sila sa paglalaro at kulitan. Tumuloy na kami ni Bea sa paglalakad. Habang dala dala ni Bea ang hawak na unicorn.

Pagpasok namin sa room ay agad ko isinara ang pinto at hinarap ko siya.

JIA: "Hey. Listen to me."

Kaya napatingin siya sa akin ng mataman. Nakataas pa ang dalawang kilay niya.

JIA: "Next time, I don't want to hear you saying 'I want to feel good' infront of so many people."

Panenermon ko sa kanya. Noong una kasi medyo naalala pa niya kaso nitong mga nakaraang araw, wala na siyang pinipiling lugar at pagkakataon.

BEA: "Why?"

Salubong ang kilay niya at nakanguso na.

JIA: "Because I will be mad."

BEA: "You are mad?"

JIA: "Yes I am."

BEA: "But why? Is it illegal again?"