AUTHORS POV
Bea was having a tantrums. Nagalit kasi siya dahil sa nakita niyang magkasama sina Jia at Miguel na naglalakad papasok sa gym.
Nagkita si Miguel at Jia sa daan ng papunta si Jia sa gym kaya nag offer si Miguel na ihatid na siya. Kaya magkasama silang dalawa at masayang nag-uusap habang naglalakad.
Pagkakita ni Bea na magkasama ang dalawa papasok sa gym bigla siya tumayo at nagalit. Si Miguel ay umalis din agad kaya nang maglakad si Jia palapit kay Bea sinipa niya ang bench. Medyo nayupi yung bakal.
Kaya natakot ang mga kasamahan niyang nandun. Nagulat naman si Jia at nakarinig ng malakas na kalabog. And she saw Bea just kick the bench.
JIA: "Hey, stop that."
Saway niya dito ng makita ang ginagawa ng isa.
BEA: "No. No. No. No. No."
Sigaw niya habang patuloy parin na sinisipa ang kawawang bench at parang hindi narinig si Jia.
Si Jia nagmadali na lumapit kay Bea at iniharang na ang sarili para tumigil na sa pagsipa sa bench si Bea. Baka tuluyan na itong masira.
JIA: "Why are you doing that?"
Kunot noo na wika niya sa kaharap na ang sama ng hilatsa ng mukha. Pero tiningnan lang siya ng masama at hindi nagsalita. Natigil na rin ito sa pagsipa dahil nakaharang dun si Jia.
JIA: "What was that all about? Stop looking at me that way and answer my question."
Seryoso niyang wika sa kaharap and matches her dagger look. Pero hindi naman ito kumibo. Kaya nilapitan na lang ito ni Jia para hawakan sa braso. Pero hinawi lang niya ang kamay nito.
JIA: "You don't want to talk to me and now you don't want to be touch? And I don't know why you are doing that. Look what you did to the bench?!"
Pero yumuko lang ito at nakakuyom ang kamao. Magsasalita pa sana si Jia pero biglang bumalik si Miguel.
MIGUEL: "Julia, naiwan mo pala to sa kotse ko."
Pagkadinig ng boses ni Miguel ay agad napatingin si Bea dito at sumama lalo ang mukha nito.
JIA: "Thanks."
Matipid lang na wika ni Jia at nginitian ang kausap.
MIGUEL: "Welcome. See you next time."
Then umalis na ito. And when I look at Bea ang asim lalo ng mukha niya at nakatingin kay Miguel. Para siyang galit kay Miguel.
Maya-maya pa, bigla nalang napahiyaw si Miguel kaya napatingin ako sa direksiyon niya malapit ng palabas ng gym.
Nadulas pala siya at ang lakas pa ng pagkakabagsak sa floor. Pero agad din naman itong bumangon at tumayo.
Sumigaw din ng mga kateammates ko at kinamusta siya nang makitang bumagsak ito sa floor.
MIGUEL: "Ayos lang ako."
Sabay wave ng kamay niya habang palabas na ng gym at nawala na sa paningin namin. Pero yung katabi ko parang tumatagos pa hanggang palabas ng gym ang tingin.
Bigla na lang siya sumigaw kaya nagulat kaming lahat sa kanya.
"Axsgshsjdiddkoddjdhjdosksks."
Napatingin ako sa kanya pero wala siyang pakialam. Then, yung dalawa niyang alalay na alien ay pumasok na rin sa loob ng gym. Diretso sa pwesto namin.
Kilala na rin sila ng team, pinakilala ko minsan. Mahirap na, bigla na lang kasi sumusulpot ang dalawa. Atleast kilala na nila at alam na paano aakto kapag nandiyan. Kaso nga lang sobrang sungit talaga ng dalawa.
BINABASA MO ANG
FALLEN (JiBea)
Fanfiction#whateverittakes Hanggang kelan? Hanggang saan? Hanggang kelan mo paninindigan ang isang pagmamahalan na alam mong wala namang patutunguhan? Hanggang saan mo kayang ipaglaban ang relasyon na walang kasiguruhan?