JIA POV
While on earth....
Habang nagkakagulo ang lahat, Bea moves closer to my side and bigla na lang dumampi ang labi niya sa mga labi ko. Hindi ako nakakilos sa pagkabigla.
Good thing ay tinanggal naman niya agad ang labi niya sa mga labi ko.
LY: "Okay everyone, let's call it night."
Wika niya sabay tayo. Mukhang walang nakakita ng ginawa ni Bea. Tama lang din ang pagpapatigil ni ate Ly sa inuman.
Ang dami na kasi nilang wasted. Yung iba hindi pa naman lasing pero alam mong malapit na rin magkakaroon ng tama.
Kaya isa-isa na silang nagsialisan sa lugar para bumalik sa kanilang mga rooms. Si Bea ay nagulat bakit sila nagsialisan.
BEA: "Where are they going?"
Salubong ang kilay niya habang nakitingin sa akin.
JIA: "They will go to their room and sleep. And so are we. So stand up and let's go to our room."
BEA: "Huhhhh. 😮😮😮 . But I want to drink more."
Nagmaktol pa talaga. Pero kita ko nang nagtatantalizing eyes na ang mata niya. Konting minuto pa at mukhang wasted na rin ito.
JIA: "No more drinking. Go up righ there and we'll leave."
BEA: "No. I want to stay."
Ang galing, nakipagmatigasan pa sa akin ang alien. Konti na lang at kapag nakulitan ako, mapupukpok ko na ito ng boteng walang laman.
JIA: "Dont' be stubborn. We will go to our room whether you like it or not."
Hindi ako magpapasindak sa kanya kahit alien siya.
BEA: "I want halik."
Out of nowhere, yun ang nasabi niya.
JIA: "What!"
Wika ko sa mataas na boses dala ng pagkagulat.
BEA: "I want halik."
Ay anak ng alien. Sarap hambalusin ang lasing na ito.
JIA: "No halik. Stand up now."
BEA: "I want halik..."
Sumigaw na siya ng tuluyan. Kaya lumapit ako sa kanya at tinakpan ang bibig niya.
JIA: "Shut up. You are too loud."
Tinanggal niya ang kamay ko sa bibig niya. Magkatapat na kaming dalawa. Nagulat ako ng bigla niya hawakan ang batok ko at hinatak.
Nagtagpo ang mga labi niya at labi ko. Gumalaw ang labi niya to deepen the kiss. Dala ng pagkagulat hindi ako nakakilos.
Nahimasmasan lang ako when her tongue was about to enter my lips. Kaya naman ay naitulak ko siya palayo.
Dahil medyo nalasing na siya ay na out of balance ito sa pagkakaupo at napatumba kaya tumama sa table ang ulo niya. Kung sa ibang pagkakataon lang ito baka natawa na ako sa hitsura niya ngayon.
BEA: "Awww. Awww. Awwww."
Biglang hiyaw niya kaya dali dali akong hinatak siya sa braso pabalik sa pagkakaupo. Hawak niya ang bandang likod ng kanyang ulo na tumama sa table.
BEA: "Awwww."
Hiyaw na naman niya. Mukhang nasaktan ata siya sa pagkakatama sa edge ng mesa.
JIA: "May I see."
Tiningnan ko ang ulo niya na tumama sa mesa. Kinapa ko rin ito para tingnan kong may bukol. Buti na lang at walang bukol or sugat.
BEA: "It hurts."
BINABASA MO ANG
FALLEN (JiBea)
Fiksi Penggemar#whateverittakes Hanggang kelan? Hanggang saan? Hanggang kelan mo paninindigan ang isang pagmamahalan na alam mong wala namang patutunguhan? Hanggang saan mo kayang ipaglaban ang relasyon na walang kasiguruhan?