Chapter 2- Imprinted by her

170 6 2
                                    

HELLOW!   :") nakapag update din sa wakas. Please vote and comment nman po kayo para ma inspired naman yung author xD

P.Skung  sinomanyung  unang  mag comment ay ededicate ko sa kanya ang next Chappy ;")

DENVER's POV

16 na taon na ang nakararaan nang una kong makita si Dorothy.

**flashback

tumakas ako sa palasyo , sawang sawa na ako sa paghihigpit ng aking ama .

Alam ko namangpara din itosa akin ang lahat ng kanilang ginagawa. Pero sadyang matigas talaga ang ulo ko kaya pumunta ako sa lugar ng mga tao.

"uwaaaaaaa! yaya help me! she put some dirt on my dress! " sigaw ng isang bata

tuwang tuwa talaga ako dito sa mundo nila, malaya kang nakakagalaw kung ano ang gusto mo walang pipigil sayo . nakaupo lang ako sa isang bench .

nandito ako sa isang Park , gusto ko kasi dito. Maraming puno at nakaka aliw pagmasdan ang mga batang naglalaro.

"yaya! nasankanaaaa?*sob* huhuhuhu sob* "

napansin ko ang isang batang umiiyak sa gilid ng isang basurahan pinagmasdan ko lang ito ng biglang may lumapit sa kanyang mga batang lalake at —

"kung ayaw mong masaktan ibigay mo sa amin ang bag  mo " kinukuyog nito ang batang babae at pinag bantaang pag hindi niya binigay ang bag ay sasaktan nil a ito.

"who are you?! I don't even know all of you! Yaya! where are you!!!!" " sigaw ng batang babae

" oooy maarte na inglesera pa! ano ibibigay mo ba o Hindi?! " susuntukin nya na sana ang bata ngunit nilapitan ko ito at—  " sinong nagsabi sa inyo na pwede nyo syang saktan? "

natulala lang ang mga batang lalaki sabay kumaripas sa pagtakbo. natawa naman ako sa mga reaksyon nila.

pinakita ko lang naman kasi sa kanila ang mga mata kong nanlilisik.

"u-hhh who are you ? bakit mo ako tinulungan ?"

humarap ako sa kanya at — Hindi ko alam , parang may kakaiba akong nararamdaman sa batang ito . the moment I saw her light brown eyes , I think I was imprinted by her. bigla nalang akong nakaramdam ng kakaiba kaya hindi  ko na sya sinagot at nagteleport na ako pa uwi sa palasyo .

Hindi ako maaring magkamali sya yung babaeng palagi kong napapanaginpan. although isa syang bata pero na tatandaan ko ang mga matang yon .

**end of flashback

Simula noon ay palagi ko nang binabantayan c Dorothy , parati narin akong pumapasyal sa mundo nila.

palihim din akong pumapasok sa kwarto nya pag sya ay tulog na. hindi ko talaga alam e . parang  may bigla  nalang pumasok sa isip ko na Kaylangan ko syang bantayan at protektahan ayoko syang iwan. 

ako nga pala si Denver Schultz . Isa akong Vampire. at Hindi lang basta-bastang bampira dahil isa akong Prinsipe at nakatakdang mamuno sa Imperyo ng mgaVampire balang araw.

Nag iisang kapatid ko si Sloan , at bilang mga tagapagmana ng kaharian, pinagbabawalan kaming gumawa ng mga bagay na ikapapahamak namin.

Mahigpit ding ipinagbabawal ng aking ama ang pag punta sa lugar ng mga tao. Ngunit sa katigasan ng ulo ko ay hindi ko sya sinunod.

alam din ito ng nakababata Kong kapatid na si Sloan, sya pa nga ang palagi Kong kasama kapag tumatakas ee. nakakainip kasi sa palasyo, puro pag aaral at pagsasanay lang ang inaatupag namin.

Gusto din nman naming mamuhay ng normal. kagaya ng ibang bampira .

Kilala na din ni Sloan si Dorothy . madalas ko kasi syang kasama kapag Bumibisita ako Kay Sophia sa mundo nila.

----

Hanggang dito muna ha? :") hihihi

@daldalmo author

The Vampire's WhisperTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon