13-İlklerim

410 35 3
                                    

"Barış ben, ben sana aşığım, 6 aydır. Söylemek istedim, korkaklık ettim, söyleyemedim. Uyurken kaç defa söyledim sana aşığım diye, duymadın. Cesaret edemedim. İnanmayacaksın ama ben 6  aydır sana aşığım Barış, çok, çok aşığım." derken gözlerinden bir damla yaş düştü Yaprak'ın.
Barış'ın gözleri faltaşı gibi açılmıştı.
"İnandın mı?"
"Kafam karışık Yaprak."
"Peki. Ben senin kafanı yerine getirmesini iyi bilirim Ozansoy." derken sırıtmıştı Yaprak. Barış'a yaklaştı minik minik. Ayakları daha fazla gidemeyince yüzünü yüzüne yaklaştırdı. Biraz daha. Daha fazla dayanamayacaktı Yaprak. Belki de böyle, inanırdı. Dayanamayıp dudaklarını birleştirdi. Kısa bir süre sonra Barış ta karşılık vermeye başladı. O sırada, kar yağmaya başladı. Kar, İzmir'e onlar yaşadığından beri ilk kez, belki de onlar için yağıyordu. Ayrıldılar. Bu kadarı yetmedi ikisine de. Bu sefer Barış Yaprak'ın kafasını kendine doğru çekti. Bir misafirleri vardı şimdi:Çete. Oğuz yüzünü buruşturmuş, Sinan gözlerini kapatmıştı. Gökhansa normal izliyordu.
Yaprak ve Barış nefessiz kaldılar. Ayrıldılar. Barış 4 yıldır, Yaprak 6 aydır bunu bekliyordu. Yeniden birleştiler. Bu seferki yavaştı. Oğuz yüzünü düzeltti, Sinan gözlerini açtı. Bu sefer gerçekten nefessiz kalıp ayrıldılar.
"Barış." dedi Yaprak nefes nefese.
"E-fendim Yaprak?"
"Seni seviyorum."
Nefesleri düzene girdiğinde Barış cevap verdi:
"Yaprak emin misin?"
"Ben 6 ay önce emin oldum ve eminim. Bir dakika, emin değilim, daha aşık olduğun kızın adını bilmiyorsun. Yaprak ben."
Barış gülümseyerek Yaprak'ın dudağına küçük bir öpücük kondurdu. Yaprak'ın hoşuna gitti bu. O da aynısını Barış'a yaptı.
"Barış sana bir şey diyeyim mi?"
"De."
"İlklerimi seninle yaşadım şu an."
"Nasıl yani?"
"Az önce isteyerek ilk defa birinin dudaklarını öptüm. Az önce ben yaşadığımdan beri ilk kez İzmir'e kar yağdı. Teşekkür ederim Barış."
"Neden?"
"Benim gibi bir aptalı sevdiğin için."
"Kendine neden bunu yapıyorsun?"
"Senin kendine yaptığından iyidir."
"Yaprak."
"Barış."
"O senin iyiliğin içindi. Ayrıca bu gibi detayları daha sonra konuşalım. Canımızı sıkabilir bugün."
"Sırık, acaba ben seni hak edecek ne yaptım? Düşünüyorum, düşünüyorum, bulamıyorum. Hangi kimsenin yapamayacağı iyiliği yaptım da Allah beni seninle karşılaştırdı?"
"Bilemem Amazon Kızı, ama bildiğim bir şey var. Bu gece, hayatımın en güzel gecesiydi. Teşekkür ederim Yaprak."
"Ne zamandan beri bana Amazon Kızı diyorsun?"
"Oooo, çok oldu."
"Hayır çok olmadı."
"Ne diyorsun Yaprak?"
"Diyorum ki, ne zamandır beni sahiplenmiyorsun?"
"Ben de diyorum ne diyor bu. Dün hata yaptığımı anladım. Başkasının da olabilirdin. Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum."
"Hava soğuk oluyor, üşüyeceksin. Hadi gidelim."
"Tamam."
Barış'ın arabasına binecekken çeteyi gördüler. Yaprak baya şaşırdı. Yoksa şöyle bir cümle kurmazdı:
"Anam o ne?"
Oğuz dalga geçmeden duramadı.
"Ulan sizde ne nefes varmış, yarım saat öpüştünüz ya, ahahahahahahahaha."
"Ya Oğuz bi git ya."
"Nereye gidiyorum Yarpakçım, eğer Barış'ın dudaklarına yapışmaya utandıysan iyi ki utanmışsın, içinden canavar çıktı lan kızın. Gördün mü Götkuşağım?"
"Götkuşağını siksinler Oğuz. Valla ben çok şaşırmadım Yaprak'ın bu anlık cesaretine. Çünkü sizden önce bana söyledi Yaprak. Ahahahahahaha ahahaahaahaa."
"Öyle olsun Yaprak. Küstüm al işte. Ühü ühü ühü."
Yaprak saçma konuşmayı böldü:
"Valla bence susun. Susmanız için 2 nedenim var. Birincisi, siz konuştukça ben daha da batıyorum. Susun. İkincisi, sizi evde fena sikerim. Kendinizi düşünün bence."
Sinan dalga geçti.
"Uhuhuhu, ben böyle şey yapamıyorum, ay işte şey, ihihihihih Yaprak o neydi gız hahaha."
"Sinan senin ebeni si-"
"Tamam Amazon Kızı'm, sakin. Aa, unuttum, ben senden hesap soracaktım. Bir de gözümün önünde diyor. Demek eve gidince beni aldatacaksın. Öyle olsun Yaprak. Bir de itiraf ediyor ya. Pes diyorum, pes."
"Ya Barış."
"Sus Yaprak. Aldatıldım. Ben anlayacağımı anladım."
"Barış ciddi değilsin di mi?"
Barış kahkahalarla gülmeye başladı. Yaprak Barış'a gözlerini devirdi.
"Hadi eve gidelim Barış."
"Tamam, gel gel. Hahahaha."
"Sizinle evde görüşeceğiz."
Arabadan kahkahalar yükseldi.
"Susun lan."
Daha şiddetli kahkahalar.
Ve kimsenin aklına gelmeyen soru. Ali nerede?
Peki onu merak eden var mı? Hayır... Şu anlık yok.

Park//YapBarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin