Remember Me

Hoofdstuk 8

Ik open mijn ogen langzaam en merk dat ik ergens op lig.

Oh nee, ik heb een arm en been om Aiden geslagen. En ik lig met mijn hoofd op zijn borst. En hij heeft zijn arm om mij heen geslagen.

Ik probeerde een beetje afstand te nemen toen we gingen slapen, omdat het anders een beetje raar was. Maar dat is dus niet gelukt.

Aangezien hij toch slaapt kan ik hem goed bekijken. Ik heb nooit echt op die manier naar hem gekeken omdat hij zo'n 'badboy' is.

Eigenlijk is hij best wel knap. Oké wat lieg ik, hij is echt super knap.

Zijn lippen hebben de perfecte grote en ze zijn best wel roze.

Zijn ogen zijn zo mooi dat je er in kan verdrinken. Hij heeft bruine ogen met een donker randje er om heen, waardoor de kleur nog meer uitkomt.

En zijn kaaklijn? Damn! Daar kan je zo, gemakkelijk een biefstukje mee snijden.

Ik zie hem een beetje bewegen en ik doe snel mijn ogen dicht.

"Olivia, ben je wakker?" En hij prikt in mijn wang waardoor ik moet giechelen. "Je bent dus wakker, heb je lekker geslapen?"

"ja heerlijk" en ik lig nog steeds op hem. Ik weet niet waarom, maar het voelt vertrouwd.

"Hoelaat is het?' vraag ik

"het is al twaalf uur, zullen we gaan ontbijten?"

"is goed" we stappen uit bed en lopen naar beneden.

"Eindelijk wakker slaapkoppen?" zeg de moeder van Aiden plagend

"jullie zullen vast honger hebben"

"jaa!" Aiden lacht om mijn reactie en dan hoor ik een meisje gillen.

"Oliviaaa! Je bent er nog!" gilt Amber.

Ze rent op me af en springt in mijn armen ik til haar op en neem haar mee naar de keuken.

"ik dacht dat je al naar huis was"

"nee joh, ik kon jou toch niet missen" ze giechelt

"en mijn broer ook niet" zegt ze half vragend.

Ik kijk snel naar Aiden en dan naar Amber die mij vol met hoop aankijkt.

"En jouw broer ook niet" zeg ik terwijl ik een plukje haar achter haar oor doe.

Ik kijk naar Aiden en ik zie een twinkeling in zijn ogen, of dat lijkt tenminste zo.

Na het ontbijt lopen we naar boven.

Als we in Aiden's kamer aankomen zegt hij "ik ga nu douchen, wil jij dadelijk ook douchen?"

"ja, is goed" antwoord ik, en hij verdwijnt in de badkamer.

Tien minuutjes later komt hij terug en mag ik douchen.

"Uggh, dadelijk moet ik die jurk weer aan" mompel ik in mezelf, maar Aiden hoort het blijkbaar want reageert meteen

"je mag wel weer wat kleren van mij aan" zegt hij een beetje hoopvol, alsof hij het leuk vind dat ik zijn kleren draag.

"oh... dankje" mompel ik een beetje terug.

Ik loop de badkamer in en kijk of ik wat vrouwen producten kan vinden voor het douchen en natuurlijk vind ik die.

Waarschijnlijk voor al die meiden met wie hij... door die gedachte gaat er een steek door mij heen.

Hoe dom kon ik ook zijn. Dacht ik nou echt dat hij mij wel leuk zou vinden? Ik stap de douche in en schud de gedachte van me af.

Na ongeveer tien minuutjes stap ik uit de douche en droog ik me af. Ik doe de joggingbroek en sweater die ik van Aiden heb gekregen aan en borstel mijn haar door. Ik maak een rommelige knot op mijn hoofd en loop de badkamer uit.

Aiden zit op bed met zijn mobiel en kijkt me aan "vrouwen doen er inderdaad lang over om zich klaar te maken"

Ik rol mijn ogen en doe mij hakken aan "wat een look" plaagt Aiden me

"Het is een mood" zeg ik terug en hij trekt zijn wenkbrauw.

Jongens, die snappen der ook nooit wat van.

Ik wuif het weg en spring nog voor een laatste keer op het heerlijke bed. Ik doe mijn ogen heel even dicht en voor ik het weet ben ik in slaap gevallen.

Ik voel dat mijn hakken uit worden gedaan en er een deken over mij heen wordt getrokken. En naast mij deukt het bed in.

Ik doe mijn ogen open en zie Aiden naast mij op bed liggen naar de tv te kijken.

Ik wrijf in mijn ogen en zie Aiden naar mij kijken "hallo schoonheid" ik giechel.

"Hoe laat is het?" vraag ik

"half vijf"

"Half vijf?!" roep ik geschrokken.

"Wat is er dan" vraagt Aiden nieuwschierig.

"Ik ga vandaag met Daniël naar de kermis"

Aiden kijkt me een beetje boos aan, is hij nu jaloers?

"Kan je me naar huis brengen?" vraag ik zacht.

"Ja, laten we dan nu gaan" hij was net nog zo lief en nu doet hij zo chaggie.

We zijn aangekomen bij mijn huis. Aiden was de hele rit stil en heeft mij geen een keer aangekeken.

Hij kijkt voor zich uit, en ik zeg snel dankje. Ik loop de auto uit en loop snel naar mijn huis. Ik draai me nog even om en de auto is al weg...

"Hallo, jullie favoriete persoon op aarde is weer thuis!" roep ik door het huis.

Ik hoor mijn moeder hoi zeggen en mijn broertje Lucas komt aanrennen. Ik knuffel hem nog even en loop dan naar boven.

Ik doe een gestreepte broek, een simpel wit croptopje, een beetje oversized spijkerjas en witte gympen aan (zie media). Ik doe ook nog wat wat lichte make-up op en krul mijn haar een beetje. Ik hoor de deurbel en loop naar beneden.

Ik maak de deur open en daar staat Daniël. Hij komt tenminste aan de deur bellen in plaats van dat hij toetert.

.Hey" "hey Daniël, ik pak even mijn tas en dan kunnen we gaan" "top!". Daniël is zo'n gentleman, waarom moet ik Aiden nou weer leuk vinden. "We kunnen gaan" en we lopen de deur uit.

---------------------
Hallo daar.
Sorry dat het zo lang duurde voordat er een nieuw hoofdstuk kwam, maar ik had het gewoon heel druk met school en zo.
En helaas was dit hoofdstuk een beetje saai, maar de volgend wordt zeker leuker!😃
En ik wou nog iets melden.
Een vriendin van mij (nelevdw_2006 ) heeft nog niet zo lang Wattpad maar is wel al een boek begonnen wat ik super knap vind van haar. Maar helaas gaat het niet zo goed met de reads van haar... dus ik vroeg me af of je (als je wil) even een kijkje te nemen bij haar boek; Roommates with my Bully
Maar dat was het voor de rest wel weer❤️

Byee xx