Remember Me

Hoofdstuk 11

Belangrijk  A/N aan het einde van hoofdstuk, graag ekkes lezen :)

Hallo met Olivia, wie is dit?
Hey, met Esma.
Esma?!
Uhm ja... ik heb je hulp nodig.
Oke, uhm, we kunnen over twintig minuutjes bij Starbucks afspreken?
Ja, dat zou heel fijn zijn. Dankjewel.
Geen dank, tot zo!
Doei.

Esma? Dat had ik dus echt niet verwacht. We waren vroeger hele goeie vriendinnen maar toen we naar de middelbare gingen zaten we in verschillende klassen en ging ze steeds meer om met Mara; de bitch.

En nu is ze ook zo geworden. Wel jammer, want we hadden echt een goeie band. Maar ja, mensen veranderen...

Ik kom aan bij de Starbucks en zie Esma al zitten.

"Hey" zeg ik

"Hoi" ze kijkt naar haar handen en friemelt een beetje aan haar vingers, kortom, er heerst een pijnlijke stilte.

"Waarom heb je mijn hulp nodig?" begin ik maar.

"Ik heb iets heel doms gedaan" zegt ze en ze kijkt beschaamd weg.

"Je kan me alles vertellen" sus ik haar.

Zw ademt diep in en uit en begint.

"Ik was op een feestje en er was een hele leuk jongen, en van dit en dat kwam het ander en..." ze begin te ratelen en wordt steeds onrustiger.

"Esma, je kan het me gewoon vertellen" en ik pak haar hand om haar gerust te stellen.

"En uhm, we hebben het onveilig gedaan..."

"Oh nee, en nu ben je zeker..."

"Over datum ja" en ze begint te snikken.

"Het is oke, we kopen dadelijk een test en het gaat goed komen, ja"

"Maar wat als ik..." ze begint steeds paniekeriger te worden en ademt steeds sneller.

"Dat maakt helemaal uit, wat er ook gebeurt ik ben er voor je" kalmeer ik haar.

"Oke dankjewel Olivia"

"Geen probleem, kom dan gaan we" zeg ik terwijl ik opsta.

We rekenen af en lopen dan de Starbucks uit, naar de apotheek.

-Een half uurtje later-

Gespannen zitten we beide op mijn badkamer vloer.

"Ik durf niet te kijken" zegt Esma gespannen.

"Snap ik, zal ik het doen?" Vraag ik haar. Eigenlijk ben ik ook doodsbenauwd net als haar, maar ik moet nu niet aan mezelf gaan denken.

"Ja graag". Ik pak de zwangerschapstest van de wasbak...

"Het is negatief, je bent niet zwanger"

"Oh god, dankjewel" met tranen in haar ogen vliegt Esma me om de nek.

Na de knuffel schuiven we ongemakkelijk weer uit elkaar.