miracℓes İn November

Gibi

!!!! Bu bölüm cinsellik içerdiğinden rahatsız olacakların okumamasını öneririm!!!!!

Shanghai’dan ayrıldıklarında bir süre konuşmadılar.

Yol durumu fenaydı.Kar yolun çevresine yığılmıştı.Ekiplerin temizlik yaptıkları belliydi.

Otobüslerin park edip mola verdikleri bir yerde durdu Yifan.

“Lavaboya gitmek ister misin?”diye sordu. “Bundan sonra temiz yer bulmak zor olacak. Bu havada yol uzayabilir.”

“O zaman gideyim.” dedi Yixing etrafına bakarken.Gözlerini Yifan’a çevirdiğinde onun dikkatle kendisini izlediğini fark etti. Soru dolu bir ifadeyle kavisli kaşlarını kaldırdı.

“Ne oldu?”

“Aklımı kurcalayan bir şey var!” dedi Yifan aniden.

“Neymiş?”

“Seni tanıyan herkesin nasıl olup da hemen sana ısındıklarını merak ediyorum?”

“Anlamadım?” Sesi gerçekten şaşkındı.“Arkadaşlarını mı kastediyorsun?”

“Onları, çocukları, şu seni lavaboya kadar götüren adamı?.. Herkes seni bir anda seviyor.Nasıl oluyor da bunu başarabiliyorsun?"

Nefesini tuttu.“Bunun için bana kızıyor musun?” dedi üzgünce. 
“Benden nefret etmelerini istediğini biliyorum ama…Ben bir şey yapmadım.”

Yifan homurdandı. 
“Saçmalama! Neden bunu isteyeyim?”

“Bana kızgınsın...”

“Evet, öyle, ama nefret de etmiyorum. Sadece sendeki bu...şeyin sebebini anlayamıyorum. Seni gören herkes  bir anda seviyor.”Yixing dudaklarını üzgünce büzdü. 
“Sen hariç…”

Minik gözleri aşkla yanarken ona bakmak çok zordu.Onun her şeyi 
anlamasından korktuğu için sürekli gözlerini kaçırma ihtiyacı duyuyordu. Fakat Yifan’ın delici bakışları kendi gözlerini hapsetmişken bunu yapmak da çok zordu.

Yifan cevap vermedi. Kısılı gözleri yeniden kırık koluna kaydı. Sonra derin bir nefes alıp yavaş yavaş konuşarak itiraf etti.

“Bu olay olmasaydı…Bu şekilde bu evlilik olmasaydı…Seninle başka şartlar altında tanışmış olsaydık… Belki birbirimizden hoşlanabilirdik.
Sevgilim olman çok hoşuma 
gidebilirdi…”

“Ama sen beni daha önce gördün!” diye mecburen açıkladı. 
“Kazadan önce yani…”

“Gördüm mü?”

“Evet, hatta beni ve babamı arabayla Changsha’ya bıraktın.
Hatırlamıyorsun, çünkü evlenmeden önce de senin tipin değildim.”

Yifan kaşlarını kaldırdı. “Benim tipimi nerden bileceksin ki?”

“Babam beni uyarmıştı.Senin hakkında yani! Çevrende gezinenlerden falan…Birbirinden güzel ve alımlı… Seksi ve kültürlü insanlar…”

Yifan yeniden sordu.

“Peki, seni niye uyarma gereğini duydu ki?”

Yixing kıpkırmızı oldu.

“Bu-nu açıklamak istemiyorum...”

“Bana karşı dürüst ol!Neden uyardı seni? Arabada sana ters bir şey mi yaptım?”

“Hayır.” diye samimice itiraz etti. “Hatta benimle hiç ilgilenmedin. Bak, unutmuşsun bile...”